Paweł (Pawłow)

Paweł
Michaił Pawłow
Arcybiskup Sydney, Australii i Nowej Zelandii
Kraj działania

Australia

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1995
Sydney

Miejsce pochówku?
Arcybiskup Sydney, Australii i Nowej Zelandii
Okres sprawowania

1981–1995

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Inkardynacja

Eparchia Sydney, Australii i Nowej Zelandii

Śluby zakonne

1947

Diakonat

10 września 1949

Prezbiterat

6 stycznia 1952

Chirotonia biskupia

16 lipca 1957

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 lipca 1957

Konsekrator

Filaret (Wozniesienski)

Współkonsekratorzy

Witalis (Ustinow), Serafin (Iwanow), Nikon (Rklicki), Antoni (Miedwiediew)

Paweł, imię świeckie Michaił Aleksandrowicz Pawłow (ur. 16 listopada 1927 w Warszawie, zm. 15 lutego 1995 w Sydney) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodził z rodziny białych emigrantów rosyjskich, którzy osiedli w Warszawie. W tym też mieście ukończył gimnazjum rosyjskojęzyczne. W końcu II wojny światowej przebywał w obozie dla osób wysiedlonych pod Hamburgiem. W Niemczech postanowił zostać prawosławnym mnichem, wstępując do wspólnoty zgromadzonej przez archimandrytę Witalisa (Ustinowa). W 1947 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś w 1949 na polecenie władz kościelnych udał się do Paryża pod opiekę duchowną igumena Nikodema (Nagajewa). 10 września 1949 został wyświęcony na hierodiakona. Następnie razem z innymi mnichami pozostającymi pod opieką Nikodema wyjechał do Londynu, a stamtąd w 1951 do Brazylii. 6 stycznia 1952 przyjął święcenia kapłańskie i przez kolejne pięć lat obsługiwał różne parafie Rosyjskiej Cerkwi Zagranicznej w tym kraju. W 1955 wzmiankowany jest jako p.o. proboszcza parafii Trójcy Świętej w Villa-Alpina[1].

W marcu 1957 opuścił Brazylię i osiadł w Kanadzie, gdzie pracował w cerkiewnym wydawnictwie i służył w soborze katedralnym w Montrealu. Równocześnie podjął studia na Uniwersytecie Quebeckim, gdzie uzyskał stopień licencjata (Bachelor of Arts). W 1958 otrzymał godność ihumena, zaś w 1966 został archimandrytą[1].

16 lipca 1957 miała miejsce jego chirotonia na biskupa stuttgarckiego, wikariusza eparchii berlińskiej i niemieckiej, z rezydencją w Monachium. W 1971 został administratorem tejże eparchii. Do 1975 podjął pracę misyjną wśród Niemców i zezwolił na posługiwanie się językiem niemieckim jako liturgicznym. W 1980 przeniesiony na katedrę Sydney, Australii i Nowej Zelandii, spędził ostatnie piętnaście lat życia w Sydney. W 1981 otrzymał godność arcybiskupią[1].

Oprócz ojczystego języka rosyjskiego władał językami polskim, niemieckim, francuskim, angielskim i portugalskim[1].

Przypisy