Paweł (Ponomariow, metropolita kruticki i kołomieński)

Paweł

Павел

Gieorgij Ponomariow Георгий Пономарёв
Metropolita kruticki i kołomieński
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1952 Karaganda, Kazachska SRR, Związek Radziecki
Metropolita jekaterinodarski i kubański
Okres sprawowania	2020–2021
Metropolita kruticki i kołomieński
Okres sprawowania	od 2021
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kołomieńska
Śluby zakonne	1977
Diakonat	marzec 1978
Prezbiterat	maj 1978
Nominacja biskupia	19 lutego 1992
Chirotonia biskupia	21 marca 1992

Paweł, imię świeckie Gieorgij Wasiljewicz Ponomariow (ur. 19 lutego 1952 w Karagandzie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, egzarcha białoruski w latach 2013–2020.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej pracował jako ślusarz i kierowca. W 1976 ukończył seminarium duchowne w Moskwie. W 1980 uzyskał dyplom kandydata teologii na Moskiewskiej Akademii Duchownej. Jako jej student złożył w 1977 wieczyste śluby zakonne w ławrze Troicko-Siergijewskiej. W marcu 1978 przyjął święcenia diakońskie, zaś w maju – kapłańskie. We wrześniu 1981 został włączony do składu rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie. Po roku został zastępcą jej przełożonego. W 1983 podniesiony do godności igumena. Od 1986 do 1988 kierował misją, już jako archimandryta.

W sierpniu 1988 wrócił do Rosji i do 1992 był przełożonym Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego. 19 lutego 1992 przez Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego został nominowany na biskupa zarajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, z poleceniem objęcia zwierzchnictwa nad Patriarszymi parafiami w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie. 21 marca tego samego roku w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie miała miejsce jego chirotonia, w której jako konsekratorzy udział wzięli patriarcha Moskwy i całej Rusi Aleksy II, metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz, metropolita rostowski i nowoczerkaski Włodzimierz, metropolita pskowski i wielkołucki Włodzimierz, arcybiskup sołniecznogorski Sergiusz, biskup istrzański Arseniusz oraz biskup podolski Wiktor.

W 1999 przeniesiony na katedrę wiedeńską i austriacką. W 2001 podniesiony do godności arcybiskupiej z tytułem arcybiskup wiedeński i budapeszteński. Od 7 maja 2003 był arcybiskupem riazańskim i kasimowskim. W 2011, w związku z podziałem eparchii, jego tytuł uległ zmianie na arcybiskup riazański i michajłowski^[1]. Został również podniesiony do godności metropolity^[2] w związku z powstaniem metropolii riazańskiej^[1].

25 grudnia 2013 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go metropolitą mińskim i słuckim, egzarchą całej Białorusi^[3]. W 2014, w związku z podziałem eparchii mińskiej i utworzeniem metropolii mińskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita miński i zasławski^[4].

11 sierpnia 2020, dwa dni po wyborach prezydenckich na Białorusi i po wybuchu protestów opozycji, metropolita Paweł pogratulował Alaksandrowi Łukaszence wyborczego zwycięstwa. Jednak 14 sierpnia, po rozpędzeniu kolejnych demonstracji, aresztowaniach i pobiciach ich uczestników, metropolita wycofał się z wcześniejszego stanowiska i potępił stosowanie przemocy przez władze^[5][6]. Apelował do obydwu stron konfliktu o dialog i niestosowanie siły^[7]. Następnie odwiedzał w szpitalach osoby, które ucierpiały podczas protestów i ich pacyfikacji^[8].

25 sierpnia 2020 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na wakującą katedrę jekaterinodarską i kubańską^[9]. 15 kwietnia 2021 przeniesiony do metropolii moskiewskiej jako jej zwierzchnik (patriarszy namiestnik), z tytułem metropolity krutickiego i kołomieńskiego. Jednocześnie został stałym członkiem Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego^[10].

Przypisy

Bibliografia

• Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego