Paweł Anweiler
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Biskup diecezji cieszyńskiej | |
Okres sprawowania | od 1992 do 2015 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Ordynacja | 24 lutego 1974 |
Nominacja biskupia | 24 listopada 1991 |
Sakra biskupia | 9 lutego 1992 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Pavel Uhorskai | ||||||||||||||||||
|
Paweł Anweiler (ur. 16 czerwca 1950 w Kaliszu) – polski duchowny ewangelicki, proboszcz parafii ewangelickiej Zbawiciela w Bielsku-Białej, biskup diecezji cieszyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, prezes Rady Centrum Misji i Ewangelizacji, poeta i publicysta.
Życiorys
Jest absolwentem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Po jej ukończeniu pracował jako wikariusz w Kaliszu, Ostrowie Wielkopolskim, Kępnie. 24 czerwca 1976 roku ożenił się z Haliną Mendrek, parafianką z Jaworza koło Bielska-Białej. Od 1979 roku administrator i proboszcz parafii ewangelickiej w Częstochowie. 24 listopada 1991 roku Synod diecezji cieszyńskiej powierzył mu urząd biskupa diecezjalnego. Konsekracja biskupia odbyła się 9 lutego 1992. Jest żonaty, ma 1 syna. W 2005 wydał tomik wierszy pt. Błogosław, duszo moja, Panu.
Odznaczenia i nagrody
18 grudnia 2011 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1][2], otrzymał też Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia. W roku 2015 otrzymał Nagrodę im. Karola Miarki[3].
Przypisy
- ↑ Kościół Ewangelicki (Luterański) - centrum informacji, bik.luteranie.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 113
- ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego , Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-03] .
Bibliografia
- Jan Gross: Sukcesja apostolska biskupów ewangelickich. s. 14. [dostęp 2010-05-22].