Paweł Dudziński (duchowny)

Paweł Dudziński
Doktor nauk humanistycznych
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1964
Warszawa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja warszawska

Prezbiterat

1988

Paweł Dudziński (ur. 6 stycznia 1964 w Warszawie) – polski prezbiter rzymskokatolicki, teolog, heraldyk, przewodniczący Komisji Heraldycznej[1].

Życiorys

Ukończył w 1988 Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Magister teologii w zakresie historii sztuki chrześcijańskiej na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie (1988). Pracę magisterską poświęcił heraldyce kościelnej[2].

Uczestniczył w wystawie Ars Heraldica zorganizowanej przez PTH w 1995 w Muzeum Niepodległości w Warszawie.

W 2005 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, pracę poświęcił heraldyce kościelnej[3].

Wskazany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, objął z dniem 21 października 2008 r. funkcję przewodniczącego Komisji Heraldycznej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Działalność naukowo-dydaktyczna

Od 2006 do 2016 roku wykładowca na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie:

  • w latach 2006–2007 pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Nauk Historycznych UKSW
  • w latach 2007–2014 adiunkt w Instytucie Nauk Historycznych UKSW
  • w latach 2014–2016 starszy pracownik naukowy w Instytucie Nauk Historycznych (Katedra Nauk Pomocniczych Historii) UKSW.[4]

W roku 2014 wszczął przewód habilitacyjny, przerwany na własny wniosek. W roku 2016 podjął drugą próbę uzyskania stopnia doktora habilitowanego na podstawie osiągnięcia naukowego w postaci monografii autorskiej: „Ma być kruk w herbie” zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej[5]. Postępowanie zakończyło się w roku 2021 utrzymaniem w mocy uchwały odmawiającej nadania stopnia doktora habilitowanego, decyzją Prezydium Rady Doskonałości Naukowej[6].

Działalność projektowa

Jest autorem i współautorem wielu projektów symboli kościelnych i samorządowych, zrealizowanych przed powołaniem na stanowisko Przewodniczącego Komisji Heraldycznej, jak i w trakcie sprawowania tej funkcji w latach 2008–2015.

Zaprojektował herby osób duchownych i instytucji kościelnych:

Opracował wzory symboli dla jednostek samorządowych:

Zaprojektował godło Piastowskiego Towarzystwa Tenisowego. Brał udział w konkursach na godło Polskiego Towarzystwa Heraldycznego i „Baron de Montfarts International Heraldic Art Prize”, organizowanej przez Federation Genealogique et Heraldique de Belgique. Uczestniczył także we wstępnych pracach nad polskim herbem państwowym i herbem województwa mazowieckiego.[potrzebne przypisy]

Przynależność organizacyjna

Od 1988 członek Polskiego Towarzystwa Heraldycznego. W latach 1997–2004 i 2010-2014 Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.

Autor książek

  • Alfabet heraldyczny, wydawnictwo, Bertelsmann Publishing, Warszawa 1997, ISBN 83-7129-476-X.
  • Współczesna heraldyka i zwyczaje heraldyczne w Kościołach chrześcijańskich, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2007, ISBN 83-7181-483-6.
  • Heraldyka kościelna, [w:] Wielka księga heraldyki (Alfred Znamierowski), Świat Książki, Warszawa 2008, ISBN 83-247-0100-1.
  • Fryz heraldyczny w zespole klasztornym w Lądzie nad Wartą: próba analizy historycznej i heraldycznej, Towarzystwo Salezjańskie, Ląd [Piła] 2012, ISBN 83-88517-52-X.
  • „Ma być kruk w herbie...” Zagadnienia symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej, Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Kalisz 2016, ISBN 978-83-62689-45-3.

Autor artykułów

  • Logo czy herb?. Dylematy współczesnej emblematyki kościelnej. [w:] Polska heraldyka kościelna – tradycja i współczesność, Kraków 2007.
  • Herb miasta Kolbuszowej: przyczynek do prac Komisji Heraldycznej przy MSWiA. [w:] Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, T. IX (XX), DiG, Warszawa 2010, ISSN 1230-803X.
  • Napoleońskie herby Polaków, w dwusetną rocznicę nadań, [w:] Z dziejów wojskowości polskiej, red. Dariusz Milewski, Kraków 2011, ISBN 978-83-7269-331-0.
  • Stan prac nad polską współczesną heraldyką samorządową – działalność Komisji Heraldycznej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji. [w:] Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, t. 11 (22), DiG, Warszawa 2013, ISSN 1230-803X.
  • Barwa kaliszan na tle narodowej tradycji munduru wojewódzkiego. [w:] Polonia Maior Orientalis. Studia z dziejów Wielkopolski wschodniej, T. 2, 2015, ISSN 2392-0106.
  • Z dziejów Orła odrodzonej Rzeczypospolitej. [w:] Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, nr 2(9), 2018, ISSN 2354-0435.

Odznaczenia

W grudniu 2019 roku ks. dr Paweł Dudziński odznaczony został przez kard. Kazimierza Nycza, arcybiskupa metropolitę warszawskiego, godnością kościelną Rochettum et Mantolettum — przywilejem rokiety i mantoletu w kolorze czarnym, przyznawanym w uznaniu za pracę dla parafii i diecezji.[13][14]

Kontrowersje

Zarzut nieprawidłowości w działalności Komisji Heraldycznej

W roku 2014 do Ministra Administracji i Cyfryzacji skierowany został list członków Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN w sprawie nieprawidłowości w działalności Komisji Heraldycznej. Podniesione w piśmie zarzuty dotyczyły braku przejrzystości oraz obiektywizmu praktyk i procedur. Wskazano na zaistnienie konfliktu interesów w sytuacji projektowania symboli przez członków, pełniących jednocześnie funkcję ich opiniowania. W szczególności dotyczyło to osoby Pawła Dudzińskiego, jako przewodniczącego Komisji Heraldycznej. Wnioskowano o rekonstrukcję Komisji dla odzyskania przez nią opinii instytucji obiektywnej i wiarygodnej. Pismo podpisało 15 naukowców skupionych przy ZNPHiE[15].

Działalność projektową Paweł Dudziński zawiesił dopiero w roku 2015[16], po zwróceniu się przez Ministra Administracji Cyfryzacji do Komisji Heraldycznej z wnioskiem o podjęcie uchwały sankcjonującej jednoznaczny nakaz wyłączenia się autorów projektów z udziału w pracach Komisji Heraldycznej. Uchwała przyjęta została przez Komisję Heraldyczną na posiedzeniu 13 marca 2015 r.[2]

Zarzut plagiatu w dorobku naukowym

W dniu 31 maja 2021 r. Prezydium Rady Doskonałości Naukowej jednogłośnie podjęło decyzję o utrzymaniu w mocy uchwały odmawiającej dr Pawłowi Dudzińskiemu nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie historia[17]. Uchwałę o odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego podjęła Rada Dyscypliny Historia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w dniu 12 listopada 2019 r.[18]

Zarzut plagiatu w dorobku naukowym dra Pawła Dudzińskiego podnoszony był dwukrotnie. Po raz pierwszy w toku postępowania habilitacyjnego w roku 2014. Z uwagi na dwie negatywne recenzje habilitant na własny wniosek wycofał się z procedury habilitacyjnej. Kolejny raz w postępowaniu wszczętym w roku 2016, w ramach którego negatywne recenzje dorobku naukowego przygotowali dr hab. Paweł Stróżyk prof. UAM[19] oraz prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski (UZ). Wskazano wielokrotne przypadki zapożyczeń fragmentów istniejących tekstów, a nawet treści znajdujących się na portalu wykop.pl[20], bez odnotowania ich wykorzystania w publikacjach. Dodatkowo dr hab. Edward Skibiński, prof. UAM, przekazał procedującej Radzie Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW informację o kolejnych 9 zapożyczeniach z prac innych autorów publikowanych w Internecie[21].

Przypisy

  1. ↑ Komisja Heraldyczna (strona archiwalna).
  2. ↑ a b Zasady heraldyki kościelnej była heraldyce kościelnej, promotor: ks. dr Andrzej Luft, recenzent: ks. dr Józef Warzeszak (1988).
  3. ↑ Współczesna heraldyka i zwyczaje heraldyczne w Kościołach chrześcijańskich (promotor ks. prof. dr hab. Janusz Zbudniewek; recenzenci: ks. dr hab. Kazimierz Łatak, prof. UKSW; prof. dr hab. Stefan Kuczyński). Praca opublikowana. Wydawnictwo DiG. Warszawa 2007, t. 1, s. 461, t. 2 (ilustracje), s. 256.
  4. ↑ Autoreferat, Załącznik 2 do Wniosku w postępowaniu habilitacyjnym, Centralna KOmisja do Spraw Stopni i Tytułów, Wniosek nr 1-L-7406-2016 z dn. 8 czerwca 2106 r., ck.gov.pl.
  5. ↑ Paweł Dudziński, „Ma być kruk w herbie” zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej, Wydawnictwo Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Kalisz 2016, s. 352, ISBN 978-83-62689-45-3.
  6. ↑ Rozstrzygnięcie Prezydium Rady Doskonałości Naukowej z dnia 31 maja 2021 r., rdn.gov.pl.
  7. ↑ Diecezja Kaliska ma herb, Opoka 21 marca 2017, opoka.news.
  8. ↑ Bp Tadeusz Lityński ustanowił herb diecezji, Gość Niedzielny, 26 listopada 2020 gosc.pl.
  9. ↑ Herb księdza Biskup aprof. dr hab. Tadeusz Pikusa, Diecezja Drohiczyńska, drochiczynska.pl.
  10. ↑ Nasze starania o pozyskanie herbu rozpoczęły się w 2006 roku. Niestety nie udało nam się uzyskać pozytywnej opinii Komisji Heraldycznej działającej przy Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji. Projekty Herbów składane do zaopiniowania również zostały negatywnie ocenione. Dopiero w 2013 roku projekt, gdy zaprosiliśmy do współpracy Księdza Pawła Dudzińskiego otrzymaliśmy pozytywną opinię Komisji Heraldycznej i Ministra Administracji i Cyfryzacji, Insygnia gminy, 30 maja 2016, nowepiekuty.pl.
  11. ↑ Insygnia, „Milanówek Miasto-ogród” [dostęp 2018-09-03] (pol.).
  12. ↑ Gmina Miasto Pruszków, Herb Pruszkowa, www.pruszkow.pl [dostęp 2018-09-03] (pol.).
  13. ↑ Kapłani Archidiecezji Warszawskiej odznaczeni godnościami kościelnymi, archwwa.pl [dostęp 2022-10-18] (pol.).
  14. ↑ Ks. dr Paweł Ryszard Dudziński, www.jakiznaktwoj.pl [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  15. ↑ Pismo Przewodniczącego Zespołu Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN do Ministra Administracji i Cyfryzacji z dn. 4 grudnia 2014 r., [w:] „Studia Źródłoznawcze. Commentationes” 2015, Tom 53, cejsh.icn.edu.pl.
  16. ↑ Paweł Dudziński: Autoreferat, Postępowanie habilitacyjne w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie: historia, Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, 2016, ck.gov.pl.
  17. ↑ Informacje o rozstrzygnięciach podjętych przez Prezydium Rady Doskonałości Naukowej, rdn.gov.pl.
  18. ↑ Uchwała nr 9-2019/2020 z dnia 21 stycznia 2020 r. w sprawie wyrażenia negatywnej opinii dotyczącej odwołania dra Pawła Dudzińskiego od Uchwały nr 4-2019/2020 Rady Dyscypliny Historia z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, wnh.umk.pk.
  19. ↑ Dr hab. Paweł Stróżyk, prof UAM, Opinia o dorobku i aktywności naukowej ks. dr. Pawła Dudzińskiego i jego osiągnięciu habilitacyjnym pt. „Ma być kruk w herbie…” Zagadnienie symboliki godła herbowego i kultury heraldycznej – Postępowanie awansowe – Paweł Ryszard Dudziński, Numer wniosku 1-L-7406-2016, plik: Recenzja 3, ck.gov.pl.
  20. ↑ W swojej recenzji Paweł Stróżyk odniósł się do wpisu z wykop.pl, ale jest to w rzeczywistości kopia artykułu opublikowanego pierwotnie 14 maja 2013 na portalu wpolityce.pl autorstwa Pawła Korsuna.
  21. ↑ Uzasadnienie Uchwały nr 4-2019/2020 Rady Dyscypliny Historia z dnia 12 listopada 2019 r. w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, wnh.umk.pl.

Bibliografia

  • Ars Heraldica – współczesna sztuka heraldyczna w Polsce (katalog wystawy), Wydawnictwo DiG, Warszawa, 1995, ISBN 83-85490-52-3.