Paweł Gizbert-Studnicki

Paweł Gizbert-Studnicki

Data urodzenia	1946
Data śmierci	31 października 2007
Zawód, zajęcie	fizyk
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Odznaczenia

Paweł Gizbert-Studnicki (ur. 1946, zm. 31 października 2007) – polski fizyk specjalizujący się w fizyce teoretycznej, doktor nauk fizycznych, przedsiębiorca, menedżer, w latach 1990–1993 wiceprezes Polskiego Towarzystwa Informatycznego, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.

Życiorys

Urodził się jako syn prawnika i profesora UJ Franciszka Studnickiego. Jego młodszym bratem jest Tomasz Studnicki^[1].

Magisterium z zakresu fizyki teoretycznej Paweł Gizbert-Studnicki obronił z wyróżnieniem na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1969 roku. Na tej samej uczelni uzyskał w 1972 roku stopnień doktora. Do 1993 roku był pracownikiem Instytutu Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2].

Tworzył rozwiązania zadań fizyki w oparciu o metody informatyki, po 1975 roku przy użyciu krakowskiego „superkomputera” CDC Cyber 75, zainstalowanego w Środowiskowym Centrum Obliczeniowym „Cyfronet”^[2].

Był współzałożycielem NSZZ „Solidarność” na Uniwersytecie Jagiellońskim^[3], członkiem Komisji Uczelnianej „Solidarności”, współpracownikiem Regionalnej Komisji Wykonawczej^[2]. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażował się w podziemną działalność wydawniczą, poligraficzną oraz kolportaż. Został aresztowany w 1982. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa^[2].

Od 1988, poza pracą naukową, współtworzył firmę doradczą „Studnicki, Płeszka, Ćwiąkalski, Górski”. Specjalizował się w zarządzaniu finansami, organizacji i finansowaniu przedsięwzięć inwestycyjnych, prywatyzacji przedsiębiorstw, doradztwie podatkowym, organizacyjnym i strategicznym^[2].

W latach 1992–2004 był członkiem i przewodniczącym rad nadzorczych, prezesem i członkiem zarządów w takich instytucjach jak: Bank Przemysłowo-Handlowy, PTE Kredyt Bank, Rybnicka Spółka Węglowa, Stalexport^[2].

Grób rodziny Studnickich w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Od 1984 roku był członkiem Oddziału Małopolskiego Polskiego Towarzystwa Informatycznego^[2]. W latach 1990–1993 był wiceprezesem PTI, a w latach 1993–1996 oraz 2005–2008 członkiem Zarządu Głównego^[2]. Od 1996 do 2002 roku przewodniczył Głównemu Sądowi Koleżeńskiemu PTI, w latach 2002–2005 był członkiem Sądu Koleżeńskiego^[2].

Działał także w Małopolskiej Radzie Pożytku Publicznego i Klubie Rotary Kraków. Pełnił funkcję członka Zarządu Fundacji Instytut Studiów Strategicznych w Krakowie i członka Komisji Rewizyjnej Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego^[2]. W 2005 roku był ekspertem Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej^[4].

Zmarł w 2007 roku. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim (kwatera LXIX pas B-2-4).

Odznaczenia

• Członkostwo honorowe Polskiego Towarzystwa Informatycznego (pośmiertnie)^[2]
• Medal „Dziękujemy za Wolność” przyznany przez Stowarzyszenie Sieć Solidarności (pośmiertnie, 2014)^[2]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej” (pośmiertnie, 2015)^[5][6]
• Krzyż Wolności i Solidarności „za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka” (pośmiertnie, 2017)^[7]

Przypisy