Paweł Jedzink

Paweł Jedzink

Biskup tytularny Themisonium
Paweł Jedzink
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1851 Braniewo
Data i miejsce śmierci	31 października 1918 Poznań
Biskup pomocniczy poznański
Okres sprawowania	1915–1918
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 sierpnia 1874
Nominacja biskupia	30 czerwca 1915
Sakra biskupia	21 września 1915

Paweł Antoni Jedzink (ur. 13 czerwca 1851 w Braniewie, zm. 31 października 1918 w Poznaniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański w latach 1915–1918^[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie braniewskiego krawca. Jesienią 1870 zdał maturę w gimnazjum braniewskim, a następnie studiował w Liceum Hosianum. Święcenia kapłańskie przyjął 2 sierpnia 1874 w katedrze we Fromborku. Następnie studiował w Monastyrze, gdzie uzyskał stopień licencjata teologii. Początkowo był prefektem konwiktu biskupiego, a następnie biskup wysłał go do Heslingsforsu w Finlandii, gdzie posługiwał przez następne pięć lat dla społeczności niemieckich katolików^[2]. Następnie pełnił funkcje proboszcza w Olsztynku, kanonika poznańskiego (1888), rektora seminarium duchownego w Poznaniu (1889) oraz wikariusza kapitulnego archidiecezji poznańskiej (1915).

30 czerwca 1915 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej i biskupem tytularnym Temisonio. Sakrę biskupią przyjął 21 września 1915. Sprzeciwiał się germanizacji i upominał się o przywrócenie języka polskiego w szkołach. Przetłumaczył z polskiego na niemiecki pracę Edwarda Likowskiego o historii unii brzeskiej. Założył Towarzystwo św. Józefa, którego członkami byli nauczyciele z archidiecezji poznańskiej.

Przypisy

Bibliografia

• PiotrP. Nitecki PiotrP., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, HenrykH. Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .

Linki zewnętrzne

• Paweł Jedzink w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-01-15]