Paweł Juriewicz
Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1875 |
---|---|
Data śmierci | po 1934 |
Zawód, zajęcie | dyplomata |
Odznaczenia | |
Paweł Juriewicz (Jurjewicz) (ur. 6 czerwca 1875 w Odessie, zm. po 1934) – dyplomata II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej jako syn Stanisława i Wieńczysławy z Barczewskich. Kształcił się we Francji, następnie zarządzał rodzinnym majątkiem ziemskim w Raszkowie, gdzie zbudował pałac w stylu neorenesansu francuskiego. W czasie I wojny światowej działał w Szwajcarii w Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce w Vevey.
W służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej od 6 czerwca 1919, początkowo w sekretariacie osobistym ministra spraw zagranicznych, od 1 października 1920 jako pomocnik naczelnika Wydziału Zachodniego MSZ. 8 listopada 1920 został przydzielony jako radca legacyjny I klasy do poselstwa RP w Bukareszcie. Od 16 grudnia 1922 kierował placówką jako chargé d’affaires ad interim, a od 2 maja 1923 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny RP w Królestwie Rumunii. 1 grudnia 1923 odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 1 kwietnia 1924 zwolniony ze służby państwowej w ramach redukcji aparatu MSZ.
15 października 1924 został reaktywowany i przydzielony jako radca legacyjny I klasy do poselstwa RP w Londynie. 25 lutego 1926 mianowany na posła RP w Grecji. Misję pełnił do 1 lipca 1934, kiedy to został odwołany do centrali MSZ i przeniesiony w stan nieczynny. 31 grudnia 1934 przeszedł w stan spoczynku wobec osiągnięcia wieku emerytalnego.
Dalsze losy nieznane.
Rodzina
Od 1901 w związku małżeńskim z ks. Elżbietą Woroniecką. Syn Jan Juriewicz (1915–1999).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)[1]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Korony Rumunii[2] (1931)[3]
- Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii[2]
Przypisy
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu pracy dyplomatycznej”.
- ↑ a b Andrzej Dubicki: Dzieje polskiej placówki dyplomatycznej w Bukareszcie (1919–1940). Łódź: UŁ, 2014, s. 176.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931.
Bibliografia
- Juriewicz Paweł [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 99.