Paweł Karol Sanguszko
Pogoń Litewska | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | Hieronim Sanguszko (1651–1684) |
Matka | Konstancja Sapieżanka (1651–1691) |
Żona | Bronisława Pieniążkówna |
Dzieci | Janusz Aleksander (1712–1775) |
Odznaczenia | |
Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska (ur. 1680, zm. 14 kwietnia 1750 w Zahajcach[2] na Wołyniu) – książę, marszałek wielki litewski od 1734, marszałek nadworny litewski od 1713, podskarbi nadworny litewski od 1711. VII ordynat ostrogski, pułkownik gwardii litewskiej, starosta krzemieniecki i czerkaski, odznaczony Orderem Orła Białego[3]. W 1708 roku był stolnikiem litewskim, w 1709 roku ustąpił z urzędu po powrocie Augusta II Mocnego[4], sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku[5].
Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[6]. W czasie elekcji w 1733 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[7]. Był elektorem Augusta III Sasa w 1733 roku[8]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej[9].
Życiorys
Pochodził ze znanej i szanowanej rodziny litewskiej. Jego matka Konstancja, była córką Pawła Jana Sapiehy, hetmana wielkiego litewskiego. Ojciec Hieronim Sanguszko (1651–1684) był dworzaninem królewskim i starostą suraskim. Sam Paweł Karol był prawnukiem Samuela Szymona. Jego starszy brat Kazimierz Antoni uzyskał tytuł marszałka nadwornego litewskiego, a siostra Anna Katarzyna wyszła za mąż za Karola Stanisława Radziwiłła, kanclerza wielkiego litewskiego. Pierwszą żoną była Bronisława Pieniążkówna. Przez małżeństwo z Marianną Lubomirską wszedł w posiadanie olbrzymiej ordynacji ostrogskiej, którą zagospodarował i wybudował tam szereg kościołów.
Trzecią żoną była Barbara z Duninów (1718–1791). Ślub odbył się 17 kwietnia 1735 roku we franciszkańskim kościele w Warszawie, a udzielał go biskup krakowski Andrzej Stanisław Załuski. W trakcie tego małżeństwa urodziło się jedenaścioro dzieci, z których przeżyło sześcioro.
Książę Paweł Karol Sanguszko miał czterech synów: Janusza Aleksandra z drugiej żony oraz Janusza Modesta, Hieronima Janusza i Józefa Paulina z trzeciej żony.
Pogrzebany w kościele kapucynów w Lublinie, jego serce zostało pochowane w kościele farnym w Lubartowie.
Upamiętnienie
- Jego imieniem nazwano Zespół Szkół nr 2 w Lubartowie[10].
Przypisy
- ↑ Paweł Karol Sanguszko. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2014-05-20].
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 278.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 147.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV–XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.
- ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi 1733 sub tempus moderni interregni, feria tertia in crastino festi S. Matthaei Apostoli et Evangelistae anno Domini 1733, s. 2.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 36.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 2.
- ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 199
- ↑ Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 20.
- ↑ Zespół Szkół nr 2 im. Księcia Pawła Karola Sanguszki w Lubartowie. oficjalna strona [dostęp 2020-02-05]
Bibliografia
- Elżbieta Aleksandrowska: Sanguszkowa Barbara. [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV. Wrocław–Warszawa–Kraków, 1992–1993, s. 517–521.
- Roman Marcinek: Sanguszko Paweł Karol, książę (1680–1750). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV. Wrocław–Warszawa–Kraków, 1992–1993, s. 497–500.
Linki zewnętrzne
- Paweł Karol Sanguszko – rękopisy w bibliotece Polona