Paweł Ossowski

Paweł Ossowski
Data i miejsce urodzenia

1878
Śliwice

Data i miejsce śmierci

28 października 1939
Barbarka

Senator II kadencji (II RP)
Okres

od 1928
do 1930

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia

Paweł Ossowski (ur. 1878 w Śliwicach, zm. 28 października 1939) – filomata pomorski, doktor prawa, działacz narodowy ziemi pomorskiej z ramienia Stronnictwa Narodowego, senator RP, adwokat i notariusz osiadły w Toruniu.

Urodzony na Pomorzu należał do organizacji filomatów pomorskich w latach 1897-1900, zaś od 1910 roku zamieszkując w Chełmnie przechowywał bibliotekę filomacką.

Odbył studia prawnicze w Berlinie, Monachium i Bonn. W czasie I wojny światowej walczył jako oficer w armii niemieckiej, ciężko ranny. Wicepatron na Prusy Zachodnie. Prezes Powiatowej Rady Ludowej w 1918 roku. Wicemarszałek Tymczasowego Pomorskiego Wydziału Krajowego, członek rady Aprowizacyjnej i Rady Ustawodawczej przy Ministerstwie byłej Dzielnicy Pruskiej.

Ossowski obok mec. Stefana Michałka należał do grona najbardziej znanych - nie tylko na Pomorzu - adwokatów, praktykujących m.in. w Toruniu. W latach 1920-22 sprawował urząd starosty chełmińskiego. Od 1922 był członkiem Sądu Dyscyplinarnego przy Naczelnej Radzie Adwokackiej w Warszawie. W latach 1928-29 wykonywał funkcję Przewodniczącego Rady Wojewódzkiej Stronnictwa Narodowego na Pomorzu oraz współpracował z Romanem Dmowskim.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1] oraz Krzyżem Tajnej Organizacji Wojskowej na Pomorzu i Krzyżem Górnośląskim.

Senator II kadencji wybrany w 1928 roku z województwa pomorskiego z Listy Katolicko-Narodowej[2].

Bardzo aktywny w pracy społecznej oraz z młodzieżą akademicką Pomorza został w 1921 roku przyjęty w poczet filistrów honoris causa Korporacji Akademickiej Baltia w Poznaniu. Aresztowany przez Niemców na początku wojny i zmuszony do przymusowych robót. 28 października 1939 roku został rozstrzelany w Barbarce k. Torunia.

Przypisy

  1. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 28.
  2. ↑ Tadeusz i Karol Rzepeccy, Sejm i Senat 1928-1933. Podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe, Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, Poznań 1928, s. 13, 165-166

Bibliografia

  • Jerzy Szews, Filomaci pomorscy. Tajne związki młodzieży polskiej na Pomorzu Gdańskim w latach 1830 – 1920, Monografie z dziejów oświaty pod redakcją Józefa Miąso, tom XXXVI, Polska Akademia Nauk, Instytut historii nauki, oświaty i techniki. Zakład dziejów oświaty. Warszawa 1992
  • Dorota Mycielewska i Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie. Zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Kancelaria Senatu, Warszawa 2009

Media użyte na tej stronie