Paweł Parniak
 plutonowy | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1926 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Paweł Parniak (ur. 27 lutego 1890 w Nowosiółce Biskupiej[1], zm. 27 marca 2006 w Woliborzu) – polski weteran I wojny światowej, znany w Polsce ze swojej długowieczności, uznawany za najstarszego Dolnoślązaka i jednego z najstarszych Polaków[2], superstulatek.
Życiorys
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii, a od 1919 roku służył w Wojsku Polskim i został awansowany na plutonowego. W latach 1926–1932 pracował w Kanadzie. Po powrocie do Polski zakupił gospodarstwo rolne. Prawdopodobnie w czasie II wojny światowej został raniony przez Ukraińców. Po wojnie osiedlił się na ziemiach zachodnich[3].
Paweł Parniak zmarł 27 marca 2006 w Woliborzu w wieku 116 lat. W chwili śmierci miał 11 wnuków, 32 prawnuków i 22 praprawnuków[4]. Został pochowany w Woliborzu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 116. urodziny pana Pawła (pol.). [dostęp 2006-02-02].
- ↑ Polskie Rekordy i Osobliwości (pol.). [dostęp 2011-09-02].
- ↑ Austro-Węgry – Osoby pamiętające Cesarza i Króla (pol.). [dostęp 2006-03-13].
- ↑ Najstarszy Polak skończył 116 lat (pol.). [dostęp 2006-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2012)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Naramiennik plutonowego Wojska Polskiego (1925-39).