Paweł Poncyljusz

Paweł Poncyljusz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1969
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł na Sejm IV, V, VI i IX kadencji (2001–2011, od 2019), wiceminister gospodarki (2006–2007), przewodniczący klubu parlamentarnego PJN (2011)

Partia

Ruch Stu (1996–2000)
PiS (2002–2010)
PJN (2011–2014)

Paweł Janusz Poncyljusz (ur. 18 maja 1969 w Warszawie) – polski polityk, poseł na Sejm IV, V, VI i IX kadencji (2001–2011, od 2019), w latach 2006–2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, jeden z założycieli i liderów partii Polska jest Najważniejsza, przewodniczący klubu parlamentarnego tego ugrupowania w 2011, od 2019 wiceprzewodniczący klubu parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej.

Życiorys

Ukończył warszawskie XXXIV Liceum Ogólnokształcące im. Karola Świerczewskiego. W latach 1989–1994 studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, nie ukończył tych studiów. W 1998 ukończył Policealne Studium Ekonomiczne w zakresie finansów i rachunkowości.

Działał w Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1989–1991 był członkiem Rady Chorągwi Stołecznej ZHP[1]. Następnie związany ze Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej, w latach 1993–1995 pełnił funkcję komendanta Hufca Harcerzy ZHR Centrum.

Od 1991 do 1993 pracował jako księgowy w firmie Cobtri „Instal”. W latach 1993–2001 był współwłaścicielem firmy DITA s.c. W latach 1996–1997 był dyrektorem ds. finansowych w firmie konsultingowej Brog Services. Od 1997 do 1999 pracował jako sales manager w firmie „Delfin”.

W latach 1998–2001 był radnym rady dzielnicy Warszawa-Śródmieście z listy AWS, w latach 2000–2001 przewodniczył komisji rewizyjnej. Od 1996 do 2000 działał w Ruchu Stu, w latach 1998–2000 był członkiem władz krajowych. W latach 1999–2001 doradca wojewody mazowieckiego.

W 2001 kandydował do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości. Tuż przed wyborami (już po rejestracji list) partia wycofała poparcie dla niego z uwagi na niekonsultowanie swojej kampanii wyborczej. Paweł Poncyljusz uzyskał mandat, zostając posłem niezrzeszonym, jednak już w styczniu 2002 przystąpił do klubu parlamentarnego PiS. Brał udział jako obserwator międzynarodowy w wyborach prezydenckich na Ukrainie (2004) i w Kazachstanie (2005) oraz w wyborach parlamentarnych w Kirgistanie (2005) i w Mołdawii (2005). Bezskutecznie kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 w okręgu lubelskim.

W 2005 z powodzeniem ubiegał natomiast o poselską reelekcję. W Sejmie V kadencji był zastępcą przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa (od 2005 do 2006). W rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego od 7 marca 2006 do 23 listopada 2007 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci został wybrany na posła, otrzymując w okręgu warszawskim 4647 głosów. Bez powodzenia kandydował w 2009 do PE w okręgu warszawskim, uzyskując 20 667 głosów.

W 2010 został rzecznikiem sztabu wyborczego Jarosława Kaczyńskiego, kandydata na urząd prezydenta RP. W listopadzie 2010 wystąpił z Prawa i Sprawiedliwości i przystąpił do nowo utworzonego klubu parlamentarnego Polska Jest Najważniejsza[2]. W styczniu 2011 był wśród autorów wniosku o rejestrację partii PJN, która została wpisana do ewidencji 17 marca tego samego roku. 7 czerwca 2011 został przewodniczącym klubu parlamentarnego tej partii, zastępując na tym stanowisku Joannę Kluzik-Rostkowską[3], a 3 dni później rada krajowa PJN wybrała go na jednego z wiceprezesów partii[4]. W wyborach w 2011 nie uzyskał reelekcji do Sejmu (jego ugrupowanie nie przekroczyło progu wyborczego). W lipcu 2012 został wiceprezesem zarządu grupy AVIO w Polsce[5]. Związany był z powołaną po decyzji o rozwiązaniu PJN w grudniu 2013 Polską Razem, pełniąc do 2014 funkcję jej pełnomocnika w województwie mazowieckim[6] (formalnie jednak nie należąc do partii).

W 2019 otrzymał pierwsze miejsce na liście kandydatów Koalicji Obywatelskiej do Sejmu w okręgu rzeszowskim[7] (podejmując współpracę z Platformą Obywatelską). W wyniku głosowania uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 23 312 głosów[8]. Objął funkcję wiceprzewodniczącego klubu parlamentarnego KO[9].

Życie prywatne

Syn Jerzego i Jadwigi Poncyljuszów. Jest żonaty z Edytą, mają czworo dzieci: Julię, Kacpra, Zuzannę i Łukasza.

Przypisy

  1. Historia Chorągwi Stołecznej Związku Harcerstwa Polskiego w latach 1956–2010 kadencjami pisana: zbiór podstawowych dokumentów. Adam Czetwertyński, Andrzej Rzuchowski (red.). T. II. Warszawa: Komisja Historyczna Chorągwi Stołecznej ZHP, 2012, s. 102–103. ISBN 978-83-61718-20-8. OCLC 823706924.
  2. Kluzik-Rostkowska: Zakładamy klub poselski Polska jest najważniejsza. gazeta.pl, 23 listopada 2010. [dostęp 2013-12-07].
  3. Kolejna zmiana we władzach PJN – jest nowy szef klubu. wp.pl, 7 czerwca 2011. [dostęp 2013-12-07].
  4. Poncyljusz i Migalski wiceszefami PJN. stronapjn.pl, 10 czerwca 2011. [dostęp 2013-12-07].
  5. Paweł Poncyljusz wiceprezesem Avio Polska. defence24.pl, 25 lipca 2012. [dostęp 2018-04-25].
  6. Informacje na stronie Polski Razem. [dostęp 2018-04-25].
  7. „Jedynka” Koalicji Obywatelskiej z Rzeszowa: Macierewicz był nieźle przygotowany do funkcji szefa MON. dziennik.pl, 20 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-22].
  8. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  9. Lubnauer, Nowacka, Tracz, Poncyljusz, Nitras, Grupiński, Kierwiński wiceszefami klubu KO. onet.pl, 13 listopada 2019. [dostęp 2019-12-12].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Paweł Poncyljusz Sejm 2019.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Poseł Paweł Poncyljusz w Sejmie