Paweł Postyszew

Paweł Postyszew

Paweł Postyszew na znaczku Poczty ZSRR

Paweł Pietrowicz Postyszew (ros. Па́вел Петро́вич По́стышев, ur. 6 września^?/ 18 września 1887 w Iwanowo-Wozniesieńsku, zm. 26 lutego 1939 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – działacz Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy, narodowości rosyjskiej.

Życiorys

Od 1901 związany z ruchem socjaldemokratycznym, 1904 wstąpił do SDPRR, bolszewik, w kwietniu 1908 aresztowany, od lutego 1910 do grudnia 1912 na katordze we Włodzimierzu, następnie zesłany do guberni irkuckiej. 19 marca 1917 zwolniony z zesłania, od sierpnia 1917 zastępca przewodniczącego rady irkuckiej, w grudniu 1917 członek Irkuckiego Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego, przewodniczący Centralnego irkuckiego Biura Związków Zawodowych, od 1918 przewodniczący Irkuckiego Trybunału rewolucyjnego Syberii, 1919-1920 komisarz tunguskiego oddziału partyzanckiego w Obwodzie Nadmorskim, od 24 listopada 1920 do 1 maja 1921 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej 2 Armii Amurskiej Republiki Dalekowschodniej, od października do grudnia 1921 członek Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Nadamurskiego Okręgu Wojskowego, od 18 grudnia 1921 do 2 maja 1922 członek rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu wschodniego Republiki Dalekowschodniej, 1923 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Nadbajkalskiej Rady Gubernialnej. Od sierpnia 1923 do 1924 kierownik wydziału organizacyjno-instruktorskiego kijowskiego gubernialnego komitetu KP(b)U, od 16 maja 1924 do 6 grudnia 1925 członek Centralnej Komisji Kontrolnej KP(b)U, 1925-1926 sekretarz odpowiedzialny kijowskiego komitetu okręgowego KP(b)U, od 12 grudnia 1925 do 27 maja 1937 członek KC KP(b)U, od 24 listopada 1926 do 22 lipca 1930 sekretarz KC i członek Biura Politycznego KC KP(b)U, równocześnie sekretarz odpowiedzialny charkowskiego komitetu okręgowego KP(b)U. Od 19 grudnia 1927 do 17 lutego 1938 członek KC WKP(b), od 13 lipca 1930 do 26 stycznia 1934 sekretarz KC WKP(b) i członek Biura Organizacyjnego KC WKP(b), 1932-1933 kierownik Wydziału Organizacyjno-Instruktorskiego KC WKP(b).

Od 29 stycznia 1933 do 17 marca 1933 II sekretarz KP(b)U i członek Biura Politycznego i Biura Organizacyjnego KC KP(b)U, równocześnie od 10 czerwca 1934 do 16 stycznia 1937 I sekretarz kijowskiego komitetu obwodowego, w praktyce przywódca partii. Wykonawca stalinowskiego terroru na terenie USRR, w szczególności bezwzględnego wykonywania dyspozycji Moskwy w czasie wielkiego głodu na Ukrainie i masowych represji policyjnych wobec inteligencji ukraińskiej. Odznaczony Orderem Lenina (20 grudnia 1935) i Orderem Czerwonego Sztandaru. W początkach "wielkiego terroru" w marcu 1937 usunięty z Ukrainy, przeniesiony na funkcję I sekretarza Komitetu Obwodowego WKP(b) w Kujbyszewie, 21 lutego 1938 aresztowany, następnie rozstrzelany w jednej sprawie ze Stanisławem Kosiorem. Rozstrzelano również jego żonę i starszego syna; młodszy syn został skazany na dziesięć lat pozbawienia wolności^[1]

Śledztwo na Ukrainie w sprawie wielkiego głodu i wyrok sądu w sprawie

25 maja 2009 Służba Bezpieczeństwa Ukrainy wszczęła oficjalne śledztwo w sprawie wielkiego głodu 1932-1933 jako zbrodni ludobójstwa^[2].

Po zakończeniu śledztwa w listopadzie 2009, w styczniu 2010 Prokuratura Generalna Ukrainy skierowała do sądu akt oskarżenia. 13 stycznia 2010 Sąd Apelacyjny w Kijowie po rozpoznaniu sprawy uznał Józefa Stalina, Wiaczesława Mołotowa, Łazara Kaganowicza, Pawła Postyszewa, Stanisława Kosiora, Własa Czubara i Mendla Chatajewicza za winnych zbrodni ludobójstwa określonych w art. 442 #.1 kodeksu karnego Ukrainy i umorzył jednocześnie postępowanie karne w związku ze śmiercią oskarżonych^[3].

Przypisy

Bibliografia, literatura, linki

• Постишев Павло Петрович w: Енциклопедія історії України: Т. 8. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2011, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.
• Постышев Павел Петрович