Paweł Rzewuski
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 14 stycznia 1804 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 października 1892 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Administrator archidiecezji warszawskiej | ||
| Okres sprawowania | 1863–1865 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 1827 | |
| Nominacja biskupia | 16 marca 1863 | |
Paweł Rzewuski (ur. 14 stycznia 1804 w Telakach[1], zm. 23 października 1892 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, nominat sufragan warszawski, wikariusz generalny zarządzający archidiecezją warszawską w latach 1863–1865.
Życiorys
Kształcił się w Białej Podlaskiej i w Warszawie, gdzie w 1827 otrzymał święcenia kapłańskie[2].
Był wikariuszem parafii św. Aleksandra w Warszawie, profesorem i wicerektorem seminarium oraz katechetą i profesorem Akademii Duchownej w Warszawie. Został kanonikiem, oficjałem i wikariuszem generalnym warszawskim[2].
16 marca 1863 papież Pius IX mianował go biskupem tytularnym Bursy (w Bitynii, obecnie w Turcji) i sufraganem warszawskim. Sakry biskupiej jednak nie przyjął z powodu sprzeciwu władz rosyjskich. Następnie będąc wikariuszem generalnym od 14 czerwca 1863 do 27 października 1865 zarządzał archidiecezją warszawską, zastępując deportowanego przez Rosjan metropolitę Felińskiego[3].
Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii[4].
W 1865 on sam – za obronę praw Kościoła – został wywieziony przez Rosjan do Astrachania, gdzie przebywał do 1886. Po uwolnieniu zamieszkał w krakowskim klasztorze zmartwychwstańców[2].
Paweł Rzewuski był autorem wielu publikacji teologicznych[2].
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. BB)[5].
Bibliografia
Przypisy
- ↑ Krótka biografia na "Catholic-Hierarchy" (jako Paolo Rzewski)
- ↑ a b c d Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, s. 390, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- ↑ G. Kalwarczyk, Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, Warszawa, 2015, ISBN 978-83-7821-118-1, s. 33.
- ↑ Encyklopedia Powszechna, tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.
- ↑ Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.66-67
Media użyte na tej stronie
Autor: Tadeusz Gajl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Siennickich, from English Wiki, Herb Antosow, from Polish Wiki