Paweł Sienieński
 Dębno | |
| Rodzina | Sienieńscy herbu Dębno |
|---|---|
| Data śmierci | przed 1498 |
| Ojciec | |
| Matka | Barbara Wątróbka, córka Klemensa ze Strzelec zwanego Wątróbką herbu Oksza |
Paweł Sienieński z Oleska, z Sienna, i Złoczowa (zm. przed 1498) herbu Dębno – podkomorzy lwowski (1478-1493), właściciel części Oleska, rycerz.
Urodził się w rodzinie Jana z Sienna, Jana Otha de Przeperow, Jana z Chotczy (ur. w Siennie, zm. przed 1477) – podkomorzego przemyskiego, starosty sandomierskiego, kasztelana lwowskiego, wojewody ruskiego,
Matką jego była-Barbara Wątróbka, córka Klemensa ze Strzelec zwanego Wątróbką herbu Oksza (herb szlachecki) wdowa po Janie Kmicie z Wiśnicza zw. Tępym. Wraz ze swoimi braćmi używał nazwiska Oleski (od dóbr Olesko.
Dziadkiem jego był Dobiesław z Oleśnicy i z Sienna, wojewoda sandomierski, a babką; Katarzyna, córka Dymitra z Goraja herbu Korczak
Był bratankiem Jakuba z Sienna, arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski.
Miał czterech braci Dobiesława, Piotra, Jana, Pawła Sienieńskiego Z czterech braci dwóch zostało duchownymi; Dobiesław Sienieński (zm. po 1477) - był kanonikiem gnieźnieńskim oraz dziekanem kieleckim i radomskim, a Zygmunt Sienieński (zm. ok. 1500) - był kanonikiem krakowskim i archidiakonem zawichojskim. Trzeci brat Jan Sienieński (kasztelan małogoski) (Oleski), Jan z Sienna i Oleska (? – zm. między 1510 - 1513) – podkomorzy sandomierski i czwarty brat; Piotr Sienieński, z Oleska (zm. między 1506 – 1510) prapradziad carowej Maryny Mniszchównej. Jego rodzina stała się jedną ze znamienitszych na południowo-wschodnich Kresach I Rzeczypospolitej.
Wywód genealogiczny
| 4. Dobiesław z Oleśnicy | ||||||
| 2. Jan z Sienna i Oleska | ||||||
| 5. Katarzyna Oleśnicka, córka Dymitra z Goraja | ||||||
| 1. Paweł Sienieński | ||||||
| 6. Klemens ze Strzelec zw. Wątróbka | ||||||
| 3. Barbara Wątróbka | ||||||
| 7. Elżbieta z Marchocic | ||||||
Bibliografia:
Zobacz też
Bibliografia
- Cz. Hadamik, D. Kalina, E. Traczyński, Miasto i Gmina Małogoszcz, Kielce 2006
- Polski Słownik Biograficzny, t. 37, s. 179 - 181
- M. Rawita-Witanowski, Dawny powiat chęciński, Kielce 2002
- Stanisław Gawęda, Rozwój Latyfundium Kamienieckich... s. 69,70, w: Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. III, red. Stanisław Cynarski, Kraków 1995.
Media użyte na tej stronie
Dębno, herb szlachecki; polisch COA