Paweł Siwiec

Paweł Siwiec – polski uczony, filolog orientalista, arabista. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując tytuł magistra w 1983 roku[1]. Doktoryzował się w 2004 roku[1]. W 2009 roku habilitował się na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. Jest profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Sprawował też funkcje dyplomatyczne w polskich placówkach w Ammanie i Bagdadzie. Pracuje w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się przede wszystkim klasyczną wersyfikacją arabską.[2]

Ważniejsze prace

  • Wiersz arabski. Ewolucja formy, Kraków 2017;
  • „Szanfary”: raz jeszcze o przekładach Adama Mickiewicza i Ludwika Spitznagla, Pamiętnik Literacki, 2014, 105/2, s. 21–45;
  • Abū al-‘Atāhiya – poeta, błazen, asceta, Kraków 2012;
  • Między barokiem polskim a... arabskim, Teksty Drugie, 2010, z. 3, s. 199–208;
  • Mały słownik terminologii komputerowej polsko-arabski i arabsko-polski, Kraków 2009;
  • Zarys poetyki klasycznego wiersza arabskiego, Kraków 2008;
  • Rytm staroarabskiej kasydy, Kraków 2005.

Przypisy

  1. ↑ a b c d prof. UJ dr hab. Paweł Siwiec (pol.). orient.uj.edu.pl. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)].
  2. ↑ Siwiec, Paweł (pol.). chamo.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2016-10-25].

Linki zewnętrzne