Paweł Wojciechowski (ekonomista)

Paweł Wojciechowski

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1960 Warszawa
Minister finansów
Okres	od 24 czerwca 2006 do 14 lipca 2006
Poprzednik	Zyta Gilowska
Następca	Stanisław Kluza
Prezes PAIIZ
Okres	od kwietnia 2007 do marca 2009
Poprzednik	Jan Chadam
Następca	Sławomir Majman
Podsekretarz stanu w MSZ
Okres	od 2 marca 2009 do 1 lipca 2010
Stały przedstawiciel RP przy OECD
Okres	od 11 sierpnia 2010 do sierpnia 2014
Poprzednik	Jan Woroniecki
Następca	Jakub Wiśniewski

Paweł Wojciechowski (ur. 3 stycznia 1960 w Warszawie^[1]) – polski ekonomista, menedżer, nauczyciel akademicki, urzędnik państwowy i dyplomata, doktor nauk technicznych. W 2006 minister finansów, w latach 2009–2010 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stały przedstawiciel RP przy OECD (2010–2014), wiceprezydent Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej.

Życiorys

Wykształcenie

Ukończył w 1983 czteroletnie studia z zakresu handlu zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Kształcił się następnie na John Carroll University (Bachelor of Arts in Economics z 1986) oraz Case Western Reserve University (magister w dziedzinie badań operacyjnych z 1988). W 1990 ukończył studia doktoranckie w Stanach Zjednoczonych. W 1995 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie informatyki w Instytucie Badań Systemowych PAN na podstawie pracy Computer Models of Management Contractan Application of Option Theory, której promotorem był Olgierd Hryniewicz.

Działalność zawodowa

Od 1987 do 1988 był konsultantem Davies Can Co. w Solon. Następnie do 1991 jako analityk i programista pracował w Center for Regional Economic Issues w Cleveland. Był też asystentem na studiach MBA w Weatherhead School of Management w Cleveland^[2].

W 1992 wrócił do Polski, nadzorował projekty pomocowe ONZ jako kierownik Programu Rozwoju Instytucji Rynkowych. Był doradcą w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych^[2] (od 1992 do 1994). Po odejściu z resortu pełnił funkcję dyrektora oddziału w Polskim Banku Rozwoju, równolegle od 1995 do 1996 kierował Polską Grupą Zarządzania Funduszami^[2]. Później do 1999 był dyrektorem inwestycyjnym i następnie prezesem zarządu Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych PBK Atut. Pod koniec lat 90. przez rok pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych.

Był członkiem rad nadzorczych licznych przedsiębiorstw, m.in. Banku Depozytowo-Kredytowego w Lublinie (1994–1996), Polskiego Towarzystwa Prywatyzacyjnego Kleinwort Benson, Zakładów Chemicznych Police (2006–2007), Ruchu (2007) i innych. Był także wiceprezesem Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych (2000–2001) oraz członkiem Światowej Federacji Towarzystw Emerytalnych (od 2000 do 2005).

Od lipca 1999 do stycznia 2005 zajmował stanowisko prezesa zarządu Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego Allianz Polska. W 2003 kierowany przez niego fundusz wygrał 2003 ranking realnego wyniku finansowego^[3]. W okresie prezesury Pawła Wojciechowskiego w 14 oficjalnych rankingach KNUiFE PTE Allianz Polska 7 razy znalazł się powyżej i 7 razy poniżej średniej rynkowej.

Działalność publiczna

Po odejściu z PTE Allianz Polska współpracował z Jerzym Hausnerem z Partii Demokratycznej przy opracowaniu programu gospodarczego. Później był członkiem zespołu programowego Jana Rokity z Platformy Obywatelskiej, a po wyborach w 2005 objął stanowisko doradcy premiera Kazimierza Marcinkiewicza z PiS.

23 czerwca 2006 urzędujący premier złożył wniosek do prezydenta o odwołanie dotychczasowej minister finansów Zyty Gilowskiej i powołanie na urząd ministra finansów Pawła Wojciechowskiego. Dzień później nominacja została wręczona przez Lecha Kaczyńskiego. Paweł Wojciechowski (którego nominacja według publicystów nie była konsultowana z władzami partii^[4]) stanowisko ministra finansów zajmował przez trzy tygodnie. 7 lipca 2006 do dymisji podał się Kazimierz Marcinkiewicz, zaś desygnowany na nowego premiera prezes PiS Jarosław Kaczyński zapowiedział zmianę w resorcie finansów. W powołanym 14 lipca 2006 nowym rządzie ministrem finansów został Stanisław Kluza.

Po odejściu z rządu został głównym ekonomistą Polskiego Instytutu Dyrektorów. W kwietniu 2007 powołano go na prezesa Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych^[2].

2 marca 2009 Paweł Wojciechowski wszedł w skład administracji rządu Donalda Tuska, obejmując funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 27 listopada 2009 został członkiem Rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych^[5].

1 lipca 2010 został odwołany ze stanowiska podsekretarza stanu w MSZ, następnie powołany na urząd ambasadora RP – stałego przedstawiciela przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju^[6]. Pełnił tę funkcję do sierpnia 2014^[7]. Został później głównym ekonomistą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych^[8]. W 2016 zespół pod jego kierownictwem opracował koncepcję tzw. jednolitej daniny, stanowiącej połączenie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne z podatkiem dochodowym od osób fizycznych^[9][10][11].

Powołany również na unijnego koordynatora korytarza transportowego Ren-Alpy^[12]. Został także wiceprezydentem oraz głównym ekonomistą organizacji gospodarczej Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej^[13], profesorem w uczelni Wszechnica Polska Szkoła Wyższa w Warszawie^[14] oraz dyrektorem w firmie konsultingowej Whiteshield Partners^[15]. W 2021 został ekspertem gospodarczym ugrupowania Polska 2050^[16].

Życie prywatne

Żonaty z Sabiną, ma trzech synów.

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych. [dostęp 2010-01-17].
• Paweł Wojciechowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-01-17] .