Paweł Zaremba

Paweł Zaremba
Data i miejsce urodzenia

12 października 1915
Sankt Petersburg, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1979
Monachium, Niemcy

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

historia

Ważne dzieła
  • Historia Stanów Zjednoczonych.
  • Historia dwudziestolecia T 1-2

Paweł Zaremba (ur. 12 października 1915 w Piotrogrodzie, zm. 23 kwietnia 1979 w Monachium) – polski historyk, pisarz i dziennikarz.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Piotra, podpułkownika piechoty Wojska Polskiego, i Nadziei-Jadwigi z domu Herwarth, krewnej Hansa von Herwartha[1]. Był młodszym bratem Piotra (1910–1993).

Po ucieczce rodziny z Rosji po rewolucji bolszewickiej do Francji tam zdobywał początkowe wykształcenie. Ukończył gimnazjum imienia Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1937 roku obronił pracę dyplomową dotyczącą uprawnień prezydenta w konstytucji Stanów Zjednoczonych i uzyskał tytuł magistra prawa. Przed II wojną światową przygotowywał pracę doktorską o wpływach burgundzkich na ustrój Rzeczypospolitej w wiekach średnich, ale z powodu wybuchu wojny jej nie ukończył.

W latach 1937-1938 szkolił się w dywizyjnym kursie podchorążych rezerwy w Kaliszu. Pod koniec wojny domowej w Hiszpanii Zaremba został wysłany jako obserwator Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po wybuchu wojny walczył z Niemcami jako podporucznik w 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. W czasie walk o Łęczycę Paweł Zaremba został dwukrotnie ranny. Po wzięciu do niewoli do końca wojny był więziony w Oflag VII A Murnau. Po wyzwoleniu oflagu w kwietniu 1945 roku pracował jako oficer polski przy dowództwie 7 Armii amerykańskiej. Następnie został przeniesiony do 2 Korpusu we Włoszech, służył tam przez rok jako współpracownik wydziału propagandy. Prowadził wykłady z historii Anglii i Stanów Zjednoczonych oraz pisał do prasy wojskowej.

W 1946 Paweł Zaremba osiedlił się w Anglii, gdzie przez prawie 20 lat redagował różne polskie czasopisma m.in. „Orła Białego”. Publikował w „Kulturze”, „Bellonie” i „Tekach Historycznych”. Współpracował z sekcją polską BBC. Pisał książki m.in. w 1957 roku wydał Historię Stanów Zjednoczonych.

Po okresie współpracy z Radiem Wolna Europa od 1967 roku wszedł w skład jego zespołu kierowniczego i przeniósł się do Monachium. Kierował audycjami historycznymi oraz sam prowadził bardzo popularną audycję dotyczącą historii Polski.

Wybrane publikacje

  • Historia dwudziestolecia, Paryż: Instytut Literacki, 1981, Książki IL t. 1 - 2.
  • Historia Stanów Zjednoczonych, wyd.I Paryż: Instytut Literacki, 1957 wyd. II uzupełnione Londyn 1968 wyd. Gryf, wyd. I krajowe Warszawa 1992, Wydawnictwo Bellona.
  • Historia Polski. T. 1, Od zarania państwa do r. 1506, Paryż: Instytut Literacki, 1961. Książki IL
  • (redakcja) Dzieje 15 Pułku Ułanów Poznańskich (1 Pułku Ułanów Wielkopolskich): opracowanie zbiorowe pod red. Pawła Zaremby. Londyn: Koło Ułanów Poznańskich, Wyd. Gryf 1962.

Przypisy

  1. ↑ Hans von Herwarth, Między Hitlerem a Stalinem, Eugeniusz Cezary Król (tłum.), Warszawa: Wyd. Bellona, 1992, s. 9, ISBN 83-85249-11-7, ISBN 83-11-07990-0, OCLC 830061024.

Bibliografia

  • Marek Łatyński, Zamiast wstępu [w:] Paweł Zaremba, Historia Dwudziestolecia (1918-1939), t. 1, Instytut Literacki, Paryż 1981.
  • Rafał Stobiecki, Paweł Zaremba (1915-1979). „Jasienica polskiej emigracji” [w:] Tenże, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje 2014, s. 307-340.

Linki zewnętrzne