Pawia

Pawia

Pavia

Kryty Most (wł. Ponte Coperto) na rzece Ticino
Herb
Państwo	Włochy
Region	Lombardia
Prowincja	Pawia
Gmina	Pawia
Powierzchnia	62 km²
Wysokość	77 m n.p.m.
Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość	71074 1146,4 os./km²
Nr kierunkowy	0382
Kod pocztowy	27-100
Tablice rejestracyjne	PV
Położenie na mapie Włoch Pawia
45°11′N 9°09′E/45,183333 9,150000
Strona internetowa

Pawia (wł. Pavia, łac. Ticinum) – miasto i gmina we Włoszech (Lombardia), położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, ok. 30 km na południe od Mediolanu^[1].

Ośrodek administracyjny prowincji Pawia. Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza), maszynowy, elektrotechniczny (produkcja maszyn do szycia) i metalowy. Nadto zakłady przemysłu chemicznego (fabryka włókien sztucznych), włókienniczego i spożywczego (produkcja wina). Węzeł komunikacyjny. Uniwersytet (założony w 1361). Ośrodek turystyczny.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 71 074 osoby, 1146,4 os./km².

Historia

W starożytności miasto nosiło nazwę Ticinum. Według Pliniusza Starszego założone przez dwa liguryjskie plemiona Laevitów i Mariców, zaś według Ptolemeusza przez celtyckich Insubrów. Około 220 p.n.e. zostało podbite przez Rzymian. Pawia leżała nad jednym z odgałęzień Via Aemilia. W 452 n.e. zniszczona przez wojska Attyli, a w 476 – przez Germanów pod wodzą Odoakra, który mścił się za pomoc udzieloną przez mieszkańców Flawiuszowi Orestesowi, ojcu ostatniego cesarza rzymskiego. Goci ufortyfikowali Pawię. Był to ich ostatni punkt oporu w walkach z Belizariuszem. Od VI w. pod panowaniem Longobardów, rozwinęła się w jedno z największych miast Italii. W latach 568–774 stolica Królestwa Longobardów. W 774 zdobyta przez Franków. W XI-XII wieku rywalizowała z Mediolanem. W XII w. niezależna komuna miejska. W czasie sporów Gibelinów i Gwelfów Pawia tradycyjnie popierała tych pierwszych. W 1359 przeszła w posiadanie wicehrabiów Mediolanu – Viscontich. W 1361 dzięki staraniom Galeazzo II Viscontiego założono uniwersytet. Wkrótce rozwinęła się w znaczący ośrodek kulturalny i centrum polityczne Italii. W 1525 w pobliżu miasta rozegrała się bitwa, w której wojska cesarza Karola V wspierane przez mieszkańców Pawii i oddziały szwajcarskie rozbiły wojska francuskie pod wodzą króla Franciszka I. W kolejnych latach w rękach Hiszpanów (1535–1714) i Austriaków (1714–1859). W 1859 Pawia została włączona do Królestwa Sardynii, od 1861 jest w zjednoczonych Włoszech.

Zabytki

• Renesansowa katedra, trzecia pod względem wielkości we Włoszech. Częściowo zaprojektowana przez Leonarda da Vinci i Bramantego. Jej budowę rozpoczęto w 1488 roku, a zakończono dopiero w XIX wieku^[2];
• Kościoły romańskie z XII wieku:
  • San Michele Maggiore (pierwotne miejsce koronacji królów longobardzkich);
  • San Pietro in Ciel d’Oro (z grobem św. Augustyna z Hippony);
  • San Teodoro;
  • Santa Maria del Carmine;
• zamek Viscontich z XIV w.;
• liczne pałace gotyckie, renesansowe i barokowe;
• most Ponte Coperto z XIV-XV w. (rekonstruowany);
• uniwersytecki ogród botaniczny.

W pobliżu miasta znajduje się kartuzja Certosa di Pavia z XIV w. z gotyckim kościołem z XV-XVIII w. o wspaniałej renesansowej fasadzie (renesans lombardzki) i cennym wyposażeniu wnętrza oraz z bogatym zdobnictwem krużganków.

Urodzeni w Pawii

• Pietro Canipanova – papież Jan XIV
• Giampiero Anelli – piosenkarz znany jako Drupi

Transport

W mieście znajduje się stacja kolejowa Pavia.

Galeria

• 

  Certosa - fasada

• 

  Certosa - widok ogólny

• 

  Certosa - wnętrze

• 

  Katedra

• 

  Kościół San Michele

• 

  Piazza della Vittoria

• 

  Most Ponte Coperto

Miasta partnerskie

• Wilno, Litwa
• Hildesheim, Niemcy
• Besançon, Francja

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica