Pawieł Łatuszka

Pawieł Łatuszka
Павел Латушка
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1973
Mińsk, Białoruska SRR, ZSRR

Nadzwyczajny i pełnomocny ambasador Republiki Białorusi we Francji
Okres

od 16 listopada 2012
do 2019

Poprzednik

Alaksandr Paułouski

Minister kultury Republiki Białorusi
Okres

od 4 czerwca 2009
do 16 listopada 2012

Nadzwyczajny i pełnomocny ambasador Republiki Białorusi w Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 6 grudnia 2002
do 31 października 2008

Poprzednik

Mikałaj Kreczka

Następca

Wiktar Hajsionak

Pawieł Pauławicz Łatuszka (biał. Павел Паўлавіч Латушка; ur. 10 lutego 1973 w Mińsku) – białoruski polityk i dyplomata, ambasador w Polsce, we Francji, Hiszpanii i przy UNESCO (od 2012), były minister kultury (2009–2012).

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, absolwent Wydziału Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego (1995). Od ukończenia studiów pozostawał w służbie dyplomatycznej. W latach 1995–1996 pracował jako attaché w departamencie prawno-traktatowym białoruskiego MSZ, potem do 2000 był wicekonsulem konsulatu generalnego Białorusi w Białymstoku i krótko pełnił obowiązki konsula-kierownika konsulatu.

W latach 2000–2002 sprawował funkcję rzecznika prasowego MSZ. 6 grudnia 2002, ukazem nr 590 prezydenta Republiki Białorusi Alaksandra Łukaszenki, mianowany został ambasadorem Republiki Białorusi w Rzeczypospolitej Polskiej[1]. Z chwilą objęcia placówki ustanowił swoisty rekord – w wieku 29 lat został najmłodszym w historii białoruskim ambasadorem[2]. Został odwołany ze stanowiska 31 października 2008[3]

4 czerwca 2009 został mianowany ministrem kultury[4][5]. 16 listopada 2012 został mianowany ambasadorem we Francji i przy UNESCO. W dniu 20 maja 2013 mianowany Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Republiki Białorusi w Hiszpanii i jednocześnie w Portugalii. 15 stycznia 2019 został odwołany z tych stanowisk, a wkrótce potem mianowano go dyrektorem Narodowego Teatru Akademickiego im. Janki Kupały w Mińsku. 17 sierpnia 2020 został zwolniony ze stanowiska po tym, gdy publicznie poparł protesty powyborcze na Białorusi[6]. Dołączył następnie do opozycyjnej Rady Koordynacyjnej[7].

Był jednym z nielicznych białoruskich polityków wśród osób sprawujących władzę, posługującym się językiem białoruskim. Mówi też biegle w języku polskim. W wolnych chwilach pisze wiersze[8].

Przypisy

  1. ↑ Alaksandr Łukaszenka: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ – 6 декабря 2002 г. № 590. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2009-12-06. [dostęp 2009-12-26]. (ros.).
  2. ↑ Minął miesiąc. Czasopis, 2003-01. [dostęp 2009-12-26].
  3. ↑ Alaksandr Łukaszenka: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ – 31 октября 2008 г. № 594. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2008-10-31. [dostęp 2009-12-26]. (ros.).
  4. ↑ Alaksandr Łukaszenka: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ – 4 июня 2009 г. № 286. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2009-06-04. [dostęp 2009-12-26]. (ros.).
  5. ↑ Zmicier Pankawiec: Ёсць першы беларускамоўны міністр. Nasza Niwa, 2009-06-04. [dostęp 2009-12-26]. (biał.).
  6. ↑ Justyna Prus: Bunt w teatrze Kupały po zwolnieniu dyrektora za poparcie protestu. Polska Agencja Prasowa, 2020-08-17. [dostęp 2020-08-21].
  7. ↑ Łatuszka skomentował presję władz na Radę Koordynacyjną białoruskiej opozycji. Biełsat TV, 2020-08-20. [dostęp 2020-08-21].
  8. ↑ Walancina Dounar, Tacciana Prus, Uładzimir Zdanowicz, Anatol Klaszczuk, Jauhien Piasecki. Наша мова вечная?. „Zwiazda”, 2009-09. (biał.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Paviel Latushka.jpg
Autor: Serge Serebro, Vitebsk Popular News, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pawieł Łatuszka – białoruski polityk i dyplomata, od 2009 minister kultury