Pawieł Bielajew
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 stycznia 1970 |
| Narodowość | |
| Funkcja | dowódca |
| Łączny czas misji kosmicznych | 1 dzień 2 godziny 2 minuty |
| Misje | |
| Stopień wojskowy | pułkownik lotnictwa |
| Odznaczenia | |
           | |
Pawieł Iwanowicz Bielajew, ros. Павел Иванович Беляев (ur. 26 czerwca 1925 w Czeliszczewie, obecnie obwód wołogodzki, zm. 10 stycznia 1970 w Moskwie) – radziecki kosmonauta, pułkownik lotnictwa, Lotnik Kosmonauta ZSRR.
Życiorys
W 1942 roku po ukończeniu 10-latki pracował w zakładach przemysłowych jako tokarz[1]. Jako ochotnik w 1943 roku wstąpił do Armii Czerwonej. W 1945 roku ukończył szkołę lotników. Brał udział w wojnie radziecko-japońskiej (sierpień–wrzesień 1945 r.). Później służył w siłach powietrznych ówczesnego ZSRR.
Od 1956 roku był słuchaczem Akademii Sił Powietrznych (później im. J.A. Gagarina), którą ukończył w 1959 roku. W 1960 roku trafił do pierwszej grupy radzieckich kosmonautów. W jej składzie znajdował się do śmierci w 1970 roku. Przeszedł przygotowania do lotów na pokładach statków kosmicznych Wostok i Woschod.
W dniach 18–19 marca 1965 roku odbył lot kosmiczny w charakterze dowódcy statku Woschod 2. Podczas tego lotu drugi pilot statku Aleksiej Leonow dokonał po raz pierwszy wyjścia w otwartą przestrzeń kosmiczną. Podczas lądowania Woschoda 2, z powodu awarii systemu orientacji statku na Słońce, Pawieł Bielajew był zmuszony dokonać ręcznej orientacji pojazdu kosmicznego oraz włączenia silnika hamującego. Obie operacje zostały wtedy wykonane po raz pierwszy w historii załogowych lotów kosmicznych. Lot trwał 26 godzin 2 minuty i 17 sekund. Statek lądował w tajdze, w odległości około 180 km na północ od miasta Perm, gdzie kosmonauci spędzili ponad dwie doby, oczekując na mrozie na ekipę ratunkową i odstraszając wilki strzałami z pistoletu.
W następnych latach przygotowywał się do lotów na statkach typu Sojuz.
Zmarł 10 stycznia 1970 roku w Moskwie z powodu krwawienia żołądka.
Nagrody i odznaczenia
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (1945)
- Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” (1945)
- Medal „Za zasługi bojowe” (1953)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1961)
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945" (1965)
- Medal „Za rozwój dziewiczych ziem” (1965)
- uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1965)
- tytuł Lotnik Kosmonauta ZSRR (1965)
- Order Lenina (1965)
- Order Karla Marksa (NRD, 1965)
- Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria, 1965)
- Order Suche Batora (Mongolia, 1967)
- Jego imieniem nazwano krater na Księżycu oraz niewielką planetoidę (2030) Belyaev.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: M.O.N., 1974, s. 172.
Bibliografia
- red. Włodzimierz Zonna: Kopernik - Astronomia - Astronautyka - przewodnik encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 47. (pol.).
- Biografia na stronie Gieroi strany (ros.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Orders, decorations and medals of the German Democratic Republic until 1990, here "Order-Karl-Marks", order on bar.
Пластина на орден „Георги Димитров“
Baretka: Order Suche Batora – Mongolia.
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Autor: Александр Тимофеевич Бормотов, Licencja: CC BY-SA 4.0
Russian astronaut Pavel Belyayev in Kiev (Ukraine). Before January 10th of 1970.
Medal for the Victory of Japan ribbon
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.