Pawieł Kołczin
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Dinamo Moskwa | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 162 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Pawieł Konstantinowicz Kołczin, ros. Павел Константинович Колчин (ur. 9 stycznia 1930 w Otepää[1], zm. 30 grudnia 2010 tamże[2][3]) – rosyjski biegacz narciarski reprezentujący Związek Radziecki, czterokrotny medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku. Zdobył tam brązowe medale w biegach na 15 i 30 km techniką klasyczną. Ponadto wspólnie z Fiodorem Tierientjewem, Nikołajem Anikinem i Władimirem Kuzinem wywalczył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku nie wziął udziału z powodu choroby. Cztery lata później, podczas igrzysk w Innsbrucku razem z Giennadijem Waganowem, Igorem Woronczichinem i Iwanem Utrobinem zdobył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam także 6. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną.
W 1958 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lahti. W indywidualnych startach zdobył dwa srebrne medale: w biegu na 30 km, który wygrał Kalevi Hämäläinen z Finlandii oraz w biegu na 15 km, ulegając jedynie kolejnemu Finowi Veikko Hakulinenowi. Co więcej w sztafecie razem z Fiodorem Terentiewem, Nikołajem Anikinem i Anatolijem Szeluchinem zdobył swój trzeci srebrny medal tych mistrzostw. Cztery lata później, na mistrzostwach świata w Zakopanem wspólnie z Iwanem Utrobinem, Aleksiejem Kuzniecowem i Giennadijem Waganowem wywalczył kolejny brązowy medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych mistrzostwach było 10. miejsce w biegu na 15 km. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startował.
Trzynaście razy zdobywał tytuł mistrza Związku Radzieckiego: na 15 i 30 km w latach 1956, 1957 i 1963, na 70 km w 1963 roku oraz w sztafecie w altach 1953, 1954, 1955, 1957, 1958 i 1964. Po zakończeniu kariery Kołczin pracował jako trener. W latach 1968-1972 był trenerem reprezentacji Związku Radzieckiego.
Jego żona Alewtina Kołczina również reprezentowała Związek Radziecki w biegach narciarskich, a ich syn Fiodor był reprezentantem ZSRR w kombinacji norweskiej.
W 1963 roku otrzymał Medal Holmenkollen wraz z żoną, a także dwojgiem Norwegów: narciarką alpejską Astrid Sandvik i skoczkiem narciarskim Torbjørnem Yggesethem. W 1970 r. otrzymał Order „Znak Honoru”, a w 1957 i 1972 r. Order Czerwonego Sztandaru Pracy.
Od 1973 roku wraz z rodziną mieszkał w Otepää, w południowej Estonii, gdzie pracował jako trener biegów narciarskich.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3.![]() | 27 stycznia | 1956 | ![]() | 30 km stylem klasycznym | 1:44:06 | +1:39 | ![]() |
3.![]() | 30 stycznia | 1956 | ![]() | 15 km stylem klasycznym | 49:39 | +0:38 | ![]() |
6. | 2 lutego | 1956 | ![]() | 50 km stylem klasycznym | 2:50:27 | +7:33 | ![]() |
1.![]() | 4 lutego | 1956 | ![]() | Sztafeta 4 × 10 km[4] | 2:15:30 | - | - |
6. | 2 lutego | 1964 | ![]() | 15 km stylem klasycznym | 50:54,1 | +57,9 | ![]() |
3.![]() | 8 lutego | 1964 | ![]() | Sztafeta 4 × 10 km[5] | 2:18:34,6 | +12,3 | ![]() |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2.![]() | 2 marca | 1958 | ![]() | 30 km stylem klasycznym | 1:40:03,0 | +12,2 | ![]() |
2.![]() | 4 marca | 1958 | ![]() | 15 km stylem klasycznym | 48:58,3 | +13,5 | ![]() |
2.![]() | 6 marca | 1958 | ![]() | Sztafeta 4 × 10 km[6] | 2:18:15,0 | +29,4 | ![]() |
6. | 8 marca | 1958 | ![]() | 50 km stylem klasycznym | 2:56:21,9 | +5:31,5 | ![]() |
10. | 20 lutego | 1962 | ![]() | 15 km stylem klasycznym | 55:22,8 | +1:58,0 | ![]() |
3.![]() | 22 lutego | 1962 | ![]() | Sztafeta 4 × 10 km[7] | 2:24:39,8 | +1:34,5 | ![]() |
Przypisy
- ↑ sports-reference.com. [dostęp 2009-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-25)].
- ↑ В Эстонии скончался известный советский лыжник Павел Колчин. vesti.ru, 2010-12-31. [dostęp 2010-12-31]. (ros.).
- ↑ Daniel Ludwiński: Zmarł słynny radziecki narciarz. sportowefakty.pl, 2010-12-31. [dostęp 2010-12-31]. (pol.).
- ↑ Skład drużyny: Fiodor Tierientjew, Pawieł Kołczin, Nikołaj Anikin, Władimir Kuzin
- ↑ Skład drużyny: Iwan Utrobin, Giennadij Waganow, Igor Woronczichin, Pawieł Kołczin
- ↑ Skład drużyny: Fiodor Tierientjew, Nikołaj Anikin, Anatolij Szeluchin, Pawieł Kołczin
- ↑ Skład drużyny: Iwan Utrobin, Pawieł Kołczin, Aleksiej Kuzniecow, Giennadij Waganow
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-25)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf