Pchacz

Pchacz „Nosorożec G-01”
Barka z ładunkiem piasku pchana przez pchacz na kanale Dunaj–Morze Czarne

Pchaczstatek zbudowany specjalnie do przemieszczania zestawu pchanego[1] będący rodzajem holownika, którego zadaniem jest na przykład dopychanie większych statków do nabrzeża lub pchanie barek.

Pchacz ma silnik o niewspółmiernie dużej mocy w stosunku do rozmiarów samej jednostki a także specjalnie przystosowany do pchania dziób, prostopadle ściętą nadwodną część dziobową, dwa zderzaki wyłożone drewnem oraz urządzenia do wiązania barek wraz z windą kotwiczną (pionową lub poziomą).

W Polsce produkowano między innymi pchacze typu Bizon i Tur.

Przypisy

  1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej 2016/1629 z dnia 14 września 2016 ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej, zmieniająca dyrektywę 2009/100/WE i uchylająca dyrektywę 2006/87/WE (CELEX: 32016L1629).

Bibliografia

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd., 1993. ISBN 83-85413-73-1.

Media użyte na tej stronie

Nosorożec G-01.JPG

Holownik/pchacz Nosorożec G-01
CMM - Model chłodniowca typu B-360-2.JPG
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 2.5
Model chlodniowca typu B-360. Dane techniczne: pojemność 10524 BRT, nośność 10679 ton. Wymiary: dł. 152,41m, szer. 22,61m, zan 9,45m. Napęd: 1 silnk spalinowy typu "Sulzer" o mocy 14780 KM, prędkość 24,0 w. Zabierał 122 kontenery. Stocznia Gdańska wybudowała w 1981 r. dla armatora szwajcarskiego 2 jednostki tego typu. Otrzymały one nazwy: "Albula" i "Bernina". Skala 1:100. Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku.