Pe̍h-ōe-jī

W niektórych publikacjach (Biblia, słowniki, poezja, prace naukowe) nadal wykorzystuje się Pe̍h-ōe-jī
Biblia w grafii Pe̍h-ōe-jī

Pe̍h-ōe-jī (POJ) (chiń. 白話字, pinyin: báihuà zì) – system zapisu języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, wprowadzony w XIX w. przez chrześcijańskich misjonarzy w Fujian i na Tajwanie. Do tej pory bywa używany do zapisu odmiany hokkien, zwłaszcza języka tajwańskiego. Istnieje także wersja tego systemu dla języka hakka, zwana pha̍k-fa-sṳ, dla języka mindong bàng-uâ-cê, oraz dla dialektu teochew, nazywana pêh-uē-jī.

Historia

Stosowanie systemu Pe̍h-ōe-jī było zakazane zarówno podczas okupacji japońskiej, jak i za rządów Kuomintangu na Tajwanie.

Opis systemu

POJ wykorzystuje następujące znaki alfabetu łacińskiego (obecnie „ts” zostało zastąpione przez „ch”): a b ch chh e g h i j k kh l m n ng o o͘ p ph s t th (ts) u

Nagłosy

b, ch, chh, g, h, j, k, kh, l, m, n, ng, p, ph, s, t, th

Wygłosy

  • Samogłoski: a, i, u, e, o, ȯ
  • Dyftongi: ai, au, ia, iu, io, ui, oa, oe
  • Tryftongi: iau, oai
  • Spółgłoski nosowe: m, n, ng

Spółgłoski nosowe m, n, oraz ng mogą być dodawane do wszystkich dźwięków samogłoskowych, mogą też pełnić rolę niezależnych sylab.

Wygłosowe spółgłoski zwarte h, k, p i t wymawiane są jako spółgłoski zatrzymane (unreleased stops). W konwencji POJ litera „h” w wygłosie oznacza zwarcie krtaniowe.

Tony

Tony zaznacza się za pomocą znaków diakrytycznych, niekiedy stosuje się zastępczo cyfry.

  1. a (yinping)
  2. á (shangsheng)
  3. à (yinqu)
  4. ah (yinru)
  5. â (yangping)
  6. ā (yangqu)
  7. a̍h (yangru)

Przykłady siedmiu tonów: chhiūⁿ 象 (słoń), pà 豹 (lampart), bé 馬 (koń), ti 豬 (świnia), chôa 蛇 (wąż), ah 鴨 (kaczka), lo̍k 鹿 (jeleń). (Odsłuchaj)

Ortografia

  • Sylaby należące do jednego słowa oddzielone są kreseczką (-). Taki zapis oznacza że podlegają one tonalnemu sandhi.
  • Podwójna kreseczka „--” oznacza, że sylaba ją poprzedzająca zachowuje swój pierwotny ton (tzn. nie podlega sandhi), ale następujące po niej sylaby wymawiane są w tonie 3 (niskim opadającym), lub w przypadku sylab zakończonych spółgłoską zwartą w tonie 4.

Media użyte na tej stronie

Peh-oe-ji.ogg
Pronunciation of "Pe̍h-ōe-jī".
Books which use the Pe̍h-ōe-jī romanisation system for Southern Min-Taiwanese.jpg
Autor: Taiwantaffy, Licencja: CC BY-SA 3.0
Shelf of books which use the Pe̍h-ōe-jī romanisation system for Southern Min/Taiwanese.
Ang-phoe Seng-keng te-571-bin.jpg
Autor: Original uploader was A-giâu at zh-min-nan.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
zh-min-nan:Âng-phôe Sèng-keng tē 571 bīn.

Chok-chía: A-giâu hip--ê (2004). Chit pún chhin-chhiūⁿ sī āu--lâi (thau?) hoan-ìn--ê.

Sú-iōng hí-khó-su: chit tiuⁿ siòng sī zh-min-nan:GFDL. zh-min-nan:Âng-phôe Sèng-keng pún-sin ê pán-koân bô khak-tēng.