Pearl S. Buck

Pearl S. Buck
Ilustracja
Pearl Sydenstricker Buck
Imię i nazwisko

Pearl Sydenstricker Buck

Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1892
Hillsboro, Wirginia Zachodnia

Data i miejsce śmierci

6 marca 1973
Danby, Vermont

Narodowość

amerykańska

Język

angielski, chiński

Alma Mater

Randolph-Macon Woman’s College, Lynchburg, Wirginia

Dziedzina sztuki

powieść, nowela, dramat, biografia, literatura dziecięca

Ważne dzieła

Łaskawa ziemia (The Good Earth, 1931)

Faksymile
Nagrody
  • Nagroda Pulitzera: 1932 Nagroda Pulitzera za powieść The Good Earth – Łaskawa ziemia
  • Nagroda Nobla: 1938 Nagroda Nobla w dziedzinie literatury – za wspaniały epicki opis życia chińskich chłopów i za biograficzne arcydzieła („for her rich and truly epic descriptions of peasant life in China and for her biographical masterpieces”)

Pearl Sydenstricker Buck (ur. 26 czerwca 1892 w Hillsboro w Wirginii Zachodniej, zm. 6 marca 1973 w Danby w stanie Vermont[1]) – powieściopisarka i nowelistka amerykańska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1938 roku i Nagrody Pulitzera. Znana również pod swoim chińskim nazwiskiem Sài Zhēnzhū (chiń. 赛珍珠), w twórczości dla dzieci używała pseudonimu John Sedges[2].

Życiorys

Dom, w którym urodziła się Pearl S. Buck, Hillsboro, Wirginia Zachodnia

Jej rodzice, misjonarze prezbiteriańscy, wyjechali do Chin w 1892 roku, kiedy Pearl miała 3 miesiące. Wychowała się w Zhenjiang, mieście portowym w prowincji Jiangsu. Mając 4 lata mówiła i pisała zarówno po chińsku, jak i po angielsku. Spędziła tam pierwsze 18 lat swego życia, po czym przyjechała do Stanów Zjednoczonych, by studiować w Randolph-Macon Women’s College w Lynchburgu (Wirginia)[3].

W 1914 roku wróciła do Chin i mieszkała tam do 1934 roku, najpierw w Huai’anie, następnie przeprowadziła się do Jingjiangu. W 1917 roku wyszła za mąż za Johna Lossinga Bucka[4]. W 1935 roku rozwiodła się i wyszła ponownie za mąż, za wydawcę swoich książek – Richarda Walsha, z którym przeniosła się do Green Hill Farm w hrabstwie Bucks, w Pensylwanii. Przez 20 lat (od początku lat 40.) była powiernikiem Uniwersytetu Hawarda[5].

Miała ośmioro dzieci, w tym siedmioro adoptowanych, pochodzenia azjatyckiego. Pearl S. Buck zmarła na raka płuc 6 marca 1973 w Danby w stanie Vermont[1].

Zaangażowanie społeczne

Pearl S. Buck była zaangażowana w pomoc ofiarom powodzi w Chinach w 1931 roku, a opisane przez w formie opowiadań losy uchodźców, były potem podstawą słuchowiska nadawanego w amerykańskim radiu i zostały potem wydane w zbiorze The First Wife and Other Stories (1933)[6].

Działała w obronie praw człowieka, skupiała się przede wszystkim na adopcji sierot azjatyckich. W 1949 roku, oburzona ówczesnym systemem adopcji dzieci, który uznawał dzieci pochodzące z Azji i o mieszanym pochodzeniu etnicznym za nienadające się do adopcji, Buck, razem z Jamesem A. Michenerem, Oscarem Hammersteinem II i jego drugą żoną Dorothy Hammerstein, ufundowała Welcome House, Inc., pierwszą międzynarodową, międzyrasową agencję adopcyjną[7]. Przez ponad pięć dekad działalności, Welcome House znalazło nowe rodziny dla ponad pięciu tysięcy dzieci. W 1964 roku, by wesprzeć dzieci nienadające się do adopcji, Buck założyła Fundację Pearl S. Buck Foundation, która miała na celu „zmierzenie się z biedą i dyskryminacją, które dotykają dzieci w krajach azjatyckich”[8]. W 1964 roku otworzyła Centrum Szans i Sierociniec (ang. Opportunity Center and Orphanage) w Korei Południowej, którego oddziały powstały potem w Tajlandii, na Filipinach i w Wietnamie. Otwierając tę instytucję, Buck powiedziała: „Celem jest... nagłośnienie i wyeliminowanie niesprawiedliwości i uprzedzeń, jakie spotykają dzieci, którym, ze względu na ich miejsce urodzenia, nie pozwala się na życie w takich warunkach edukacyjnych, społecznych i ekonomicznych, które normalnie przysługują dzieciom”[9]. Fundacja imienia Pearl S. Buck działa do dzisiaj[10][3].

W 1942 r. Pearl wraz ze swoim drugim mężem – Richardem Walshem, ufundowali Stowarzyszenie Wschód i Zachód[3], które zajmowało się wymianą kulturalną pomiędzy Azją a krajami zachodu.

Twórczość

Twórczość pisarską rozpoczęła w 1930 roku, publikując powieść Wiatr ze wschodu, wiatr z zachodu, opowiadające historię życia chińskiej kobiety Kwei-lan i jej rodziny na tle przemian zachodzących w chińskim społeczeństwie początku XX wieku.

Buck była bardzo płodną pisarką, wydała ponad 70 powieści, zbiorów opowiadań, książek dla dzieci, biografii i przekładów z języka chińskiego[11]. Zazwyczaj pisała osiem stron w ciągu dnia (około 2500 słów), pracę zaczynała o godzinie dziewiątej rano, a kończyła po trzynastej. Jej twórczość dotyczyła takich tematów jak prawa kobiet, migracje, działalność misjonarska i wojna. Utwory Buck dotyczyły przede wszystkim Chin, ale pisała także o Japonii, Korei i Stanach Zjednoczonych. W swoich książkach zawsze sprzeciwiała się japońskiej okupacji Chin[12].

Publikowała eseje w „Crisis”, piśmie NAACP, jak i w „Opportunity”, magazynie Urban League.

Za swoją drugą powieść Łaskawa ziemia (The Good Earth, 1931), która stała się najlepiej sprzedającą książką w latach 1931–1932, otrzymała Nagrodę Pulitzera. W 1938 roku jako trzecia Amerykanka i czwarta kobieta została laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, za „wspaniały epicki opis życia chińskich chłopów i za biograficzne arcydzieła"[11].

Ekranizacja jej książki Łaskawa ziemia (The Good Earth), otrzymała w 1938 r. dwa Oskary: dla Luise Rainer za rolę kobiecą i dla Sidneya Franklina najlepszego reżysera.

Nagrody i wyróżnienia

Pearl Buck w 1938 roku

Twórczość (wybór)[13]

Powieści

  • Wiatr ze wschodu, wiatr z zachodu (East Wind: West Wind, 1930) – w Polsce książka ta ukazała się najpierw pod tytułem Spowiedź Chinki
  • Trylogia:
    1. Łaskawa ziemia (The Good Earth, 1931)
    2. Synowie (Sons, 1932)
    3. Dom w ruinie (A House Divided, 1935)
  • The First Wife and Other Stories (1933)
  • All Men are Brothers (1933) – tłumaczenie chińskiej powieści Opowieści znad brzegów rzek (Shui Hu Zhuan)
  • Matka (The Mother, 1934)
  • To dumne serce (This Proud Heart, 1938)
  • Smocze ziarno (Dragon Seed, 1942)
  • Pałac kobiet (The Pavilion of Woman, 1946)
  • Far and Near (1947)
  • W stronę życia (Kinfolk, 1948)
  • Peonia. Powieść o Chinach (Peony, 1948)
  • The Child Who Never Grew (1950) – o niepełnosprawnej umysłowo córce Pearl: Carol (1920-92)
  • Wielcy ludzie (God’s Men 1951)
  • Ukryty kwiat (The Hidden Flower, 1952)
  • Cesarzowa (Imperial Woman, 1956)
  • Ta trzcina żyje (The Living Red, 1963)
  • The Time Is Now - napisana wcześniej jednakże ukazała się w 1967 r.
  • Trzy córki pani Liang (Three Doughters of Madame Liang, 1969)
  • The Good Deed (1969)

Biografie

  • Wygnanka (The Exile, 1934) – biografia matki Pearl: Caroline
  • Wojowniczy duch (Fighting Angel, 1934) – biografia ojca Pearl: Absaloma Sydenstrickera; książki te zostały następnie połączone w tom The Spirit and the Flesh (1944)
  • Moje światy (My Several Worlds, 1954) – autobiografia

Książki dla dzieci

Król Szwecji Gustaw V wręcza Pearl S. Bruck Literacką Nagrodę Nobla 1938

wydane pod pseudonimem John Sedges[3]

  • The Townsman, (1945) – bestseller
  • The Young Revolutionist (1932)
  • The Chinese Children Next Door (1942)
  • The Water-Buffalo Children (1943)
  • The Dragon Fish (1944)
  • Yu Lan: Flying Boy of China (1945)
  • The Big Wave (1947)
  • One Bright Day (1950)
  • The Man Who Changed China: The Story of Sun Yat-sen (1953)
  • Johnny Jack and His Beginnings (1954)
  • The Christmas Miniature (1957)
  • The Christmas Ghost (1960)
  • Welcome Child (1963)
  • The Big Fight (1964)
  • Matthew, Mark, Luke and John (1966)
  • The Chinese Storyteller (1971)
  • Mrs. Starling’s Problem (1973)

Przypisy

  1. ↑ a b The Nobel Fundation: Biography. [dostęp 2013-05-06]. (ang.).
  2. ↑ Pearl S. Buck, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2013-05-06] (ang.).
  3. ↑ a b c d Randolph College: Pearl Sydenstricker Buck. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (ang.).
  4. ↑ David Shavit: The United States in Asia: a historical dictionary. Greenwood Publishing Group, 1990. ISBN 978-0-313-26788-8. (ang.).
  5. ↑ Howard University: Historical list of trustees. [dostęp 2013-05-17].
  6. ↑ Chris Courtney, The Nature of Disaster in China: The 1931 Yangzi River Flood, Cambridge University Press, 15 lutego 2018, ISBN 978-1-108-41777-8 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  7. ↑ University of Pennsylvania: Brief Biography of Pearl S. Buck, Pearl Sydenstricker Buck, 1892 – 1973. [dostęp 2013-05-06]. (ang.).
  8. ↑ Mary.Hall, About Our Founder, Pearl S Buck [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  9. ↑ Pearl S. Buck International: Our History, www.psbi.org, 31 grudnia 2006 [dostęp 2020-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-12-31].
  10. ↑ Pearl S. Buck International. Pearl S. Buck International. [dostęp 2013-05-07]. (ang.).
  11. ↑ a b NYTimes, archive.nytimes.com [dostęp 2020-12-21].
  12. ↑ Peter Conn: Biography. Pearl S. Buck Birthplace Foundation & Museum. [dostęp 2013-05-06]. (ang.).
  13. ↑ Listę wszystkich utworów można znaleźć na stronie Pearl S. Buck International [1].

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Media użyte na tej stronie

NobelP2.png
Alfred Nobel from public domain photo, in circle. (Photo taken 1896 or earlier).
Pearl Buck and Swedish King.gif
Pearl S. Buck — receiving the Nobel Prize for Literature from King Gustav V of Sweden in the Stockholm Concert Hall, in 1938.
Pearl Buck (Nobel).jpg
Pearl S. Buck — at time of winning lovely Nobel Prize for Literature in 1938.
Pearl S Buck signature.svg
Signature of Pearl S. Buck
Pearl Buck.jpg
Pearl S. Buck — Pulitzer and Nobel Prize-winning American author, in 1932.
Pearl Buck Birthplace 2.jpg
Autor: Beeflower, Licencja: CC BY 3.0
The Pearl Buck Birthplace in Hillsboro, West Virginia