Pedro Solbes

Pedro Solbes

Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1942 Pinoso
Zawód, zajęcie	ekonomista, prawnik, polityk
Odznaczenia

Pedro Solbes Mira (ur. 31 sierpnia 1942 w Pinoso^[1]) – hiszpański ekonomista, prawnik i polityk, parlamentarzysta, wicepremier i minister, od 1999 do 2004 komisarz europejski.

Życiorys

Ukończył studia z zakresu ekonomii europejskiej na Université Libre de Bruxelles oraz prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Na drugiej z tych uczelni uzyskał doktorat w zakresie nauk politycznych^[2][3].

W latach 1968–1973 pracował jako urzędnik ministerstwa handlu zagranicznego w Walencji, następnie do 1978 był radcą handlowym w przedstawicielstwie Hiszpanii przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. W latach 1978–1979 pełnił funkcję doradcy ministra Leopolda Calvo-Sotelo, później do 1982 był dyrektorem generalnym ds. polityki handlowej w ministerstw gospodarki i handlu. Od 1982 do 1985 zajmował stanowisko sekretarza generalnego w resorcie gospodarki i finansów, biorąc aktywny udział w negocjacjach akcesyjnych Hiszpanii z Wspólnotami Europejskimi. W 1985 premier Felipe González powierzył mu funkcję sekretarza stanu ds. Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, którą pełnił do 1991^[1][3].

Od lipca 1991 do lipca 1993 Pedro Solbes sprawował urząd ministra rolnictwa, rybołówstwa i żywności. Następnie do maja 1996 był ministrem gospodarki i finansów^[3]. W okresie 1996–1999 zasiadał z ramienia Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) w Kongresie Deputowanych, niższej izbie Kortezów Generalnych^[1].

We wrześniu 1999 wszedł w skład komisji Romano Prodiego jako komisarz ds. gospodarczych i walutowych. Stanowisko to zajmował do kwietnia 2004. Zrezygnował w związku z powołaniem w skład nowego rządu hiszpańskiego, na czele którego stanął José Luis Rodríguez Zapatero. Od tegoż miesiąca do kwietnia 2009 był drugim wicepremierem oraz ponownie ministrem gospodarki i finansów^[3]. Od 2008 do 2009 sprawował mandat deputowanego IX kadencji^[1].

W 2011 wszedł w skład rady dyrektorów koncernu energetycznego Enel^[3], a także został doradcą w Barclays^[4].

Odznaczenia

• Łańcuch Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania, 2009)^[5]
• Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania, 1996)^[6]
• Odznaka Komandora z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 1985)^[7]

Przypisy