Peer Augustinski

Peer Augustinski^[1] (ur. 25 czerwca 1940 w Berlinie, zm. 3 października 2014 w Overath k. Kolonii) – niemiecki aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i głosowy, prezenter telewizyjny, lektor audiobooków, oficjalny aktor dubbingowy Robina Williamsa.

Peer Augustinski

Peer Augustinski, maj 2009
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1940 Berlin
Data i miejsce śmierci	3 października 2014 Overath k. Kolonii
Zawód	aktor teatralny, telewizyjny, filmowy, dubbingowy, prezenter telewizyjny, lektor audiobooków
Współmałżonek	1. Ute Augustinski, 2. Gisela Augustinski
Lata aktywności	1964 - 2013
(c) Foto: Udo Grimberg, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de własnoręczny podpis

Życiorys

Był synem koncertmistrza i wiolonczelistki. Ojciec zginął podczas II wojny światowej. Matka po wojnie występowała w orkiestrze cyrkowej, sposobiąc syna do kariery muzycznej. Dzieciństwo spędził w Ribnitz-Damgarten we Wschodnich Niemczech. W wieku ośmiu lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1954 rozpoczął naukę w szkole muzycznej w Neustrelitz. Wprawdzie opanował grę na sześciu instrumentach, jednak nigdy nie podjął pracy jako zawodowy muzyk. W 1957 przeniósł się do Republiki Federalnej Niemiec, a następnie w 1961 rozpoczął studia w renomowanej szkole teatralnej im. Maxa Reinhardta w Berlinie^[2].

Kariera aktorska

Peer Augustinski (z mikrofonem z tyłu) 1972

W 1964 rozpoczął karierę jako aktor teatralny we Frankońskim Teatrze „Schloss Maßbach”, gdzie występował do 1966. Następnie grał na scenach teatrów w Hof (1966–1968), Flensburgu (1968–1970), Kilonii (1970–1972) i Kolonii (1972-1977). W późniejszym okresie pracował jako niezależny aktor. Na deskach teatralnych zaprezentował wiele ról, nadając im zawsze osobisty rys. Odbył tournee po Niemczech, Austrii i Szwajcarii.

Ogromną popularność osiągnął dzięki kultowemu serialowi Michaela Pfaffhara „Klimbim” - niemieckiej wersji amerykańskiego serialu komediowego „Laugh In”. Jako gość szalonej rodziny Klimbimów był od 1976 ulubieńcem telewidzów w całym kraju. Gościł na stałe na ekranie, prezentując niespotykaną wszechstronność w rolach komediowych, licznych serialach i jednorazowych produkcjach. Występował również gościnnie w popularnych filmach kryminalnych, a także odnosił sukcesy jako prezenter telewizyjny m.in. w kilkakrotnie nagradzanym magazynie satyrycznym „Fiktiv”. W 1999 otrzymał Srebrną Różę Montreux za osiągnięcia aktorskie.

Pracował jako aktor dubbingowy dla Tima Allena, Jeffa Danielsa, Dudleya Moora i Jeana Reno. W niemiecko-francuskim filmie animowanym "Asterix podbija Amerykę" (1994) zagrał tytułową rolę. Ponadto m.in. w: "Głupi i głupszy" (1994), "Toy Story" (1995) "Toy Story 2" (1999), "Gangi Nowego Jorku" (2002). Był oficjalnym aktorem dubbingowym Robina Williamsa^[3]. Z wyjątkiem Peddlera w "Aladynie", użyczał głosu Williamsowi we wszystkich filmach i rolach telewizyjnych, poczynając od "Chwytaj dzień" (1886) do "Czekając na cud" (2004). Do najbardziej znanych filmów z jego udziałem jako aktora głosowego należą: „Good Morning, Vietnam” (1987), "Stowarzyszenie Umarłych Poetów” (1989), „Przebudzenia” (1990), „Fisher King” (1991), "Zabaweczki" (1992), „Buntownik z wyboru” (1997). Gdy Robin Williams otrzymał w 1997 Oscara za ostatni z wymienionych filmów, wysłał Augustinskiemu miniaturkę statuetki z dopiskiem^[4]:

Walka z chorobą

5 listopada 2005, podczas nagrywania audiobooka, przeszedł udaru mózgu. Od tego czasu wymagał opieki z powodu jednostronnego paraliżu, stopniowo wracając do ograniczonej aktywności. Podczas publicznych wystąpień w programach telewizyjnych opisywał konsekwencje swojej choroby i postępy w leczeniu. Na kilka tygodni przed 70. urodzinami zaprezentował swoją książkę „Jak grom z jasnego nieba - moje burzliwe życie przed i po udarze”, będącą "ekscytującym połączeniem relacji pacjenta i wiedzy eksperckiej" fizjoterapeutki z Tybingi Doris Brötz. Książka ukazała się również w formie audiobooka z jego głosem. Dzięki żelaznej dyscyplinie i pomocy żony Giseli, zdołał odzyskać częściową sprawność i powrócić do pracy w zawodzie. Ponownie przejął dubbingowanie Robina Williamsa w amerykańskim dramacie „Cudowne dziecko” (2007), a następnie w komedii "Noc w muzeum 2" (2009). W 2007 wziął udział jako Poncjusz Piłat w pierwszym scenicznym czytaniu Biblii w tłumaczeniu Marcina Lutra, zainicjowanym przez Niemieckie Towarzystwo Biblijne^[5]. W czerwcu 2008 pojawił się w Kolonii na czytaniu thrillera Chandlera McGrew „Cold Heart”^[6]. Zwycięstwo nad niepełnosprawnością świętował w 2010 występem w Komödie Fürth w sztuce brytyjskiego pisarza Raya Cooneya "Wszyscy na zwolnieniu"^[7].

Życie prywatne

Peer Augustinski był dwukrotnie żonaty. Z Ute Augustinski miał dwoje dzieci: Olivię (ur. 1964) i Peer-juniora (ur. 1966). Olivia Augustinski jest aktorką^[8] i modelką^[9], wystąpiła m.in. w serialu ARD "Marienhof" nadawanym na kanale "Das Erste"^[10]. W 1972 Peer Augustinski ożenił się z Giselą Ferber, z którą miał syna Berndta - producenta muzycznego^[11]. Był kuzynem aktora teatralnego i dubbingowego Rolfa Schulta. Pod koniec życia mieszkał w Overath k. Kolonii. Zmarł w wieku 74 lat w skutek powikłań po epilepsji, niecałe dwa miesiące po Robinie Williamsie^[12].

Publikacje

• Jak grom z jasnego nieba - moje burzliwe życie przed i po udarze. (we współpracy z terapeutką Doris Brötz), Trias Verlag, 2010, ISBN 978-3-8304-3534-1

Nagrody

• 1999: Srebrna Róża Montreux
• 2009: Nagroda Publiczności (Die Silhouette) w kategorii "za całokształt osiągnięć dla aktora głosowego"

Zobacz też

• Augustyński (nazwisko)

Przypisy