Peer Steinbrück

Peer Steinbrück

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1947 Hamburg
Premier Nadrenii Północnej-Westfalii
Okres	od 2002 do 2005
Przynależność polityczna	Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Poprzednik	Wolfgang Clement
Następca	Jürgen Rüttgers
Minister finansów Niemiec
Okres	od 22 listopada 2005 do 28 października 2009
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Hans Eichel
Następca	Wolfgang Schäuble

Peer Steinbrück (ur. 10 stycznia 1947 w Hamburgu) – niemiecki polityk i ekonomista, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), w latach 2002–2005 premier Nadrenii Północnej-Westfalii, minister finansów w rządzie Angeli Merkel od 2005 do 2009, deputowany do Bundestagu.

Życiorys

Po uzyskaniu matury w 1968 i odbyciu dwuletniej służby wojskowej w latach 1970–1974 studiował ekonomię i socjologię na Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii.

W 1969 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Od 1974 do 1976 pracował w federalnym Ministerstwie Planowania Przestrzennego, Budownictwa i Rozwoju Miast, a od 1976 w federalnym Ministerstwie Badań i Technologii. Od 1977 do 1978 był osobistym referentem kolejnych ministrów badań i technologii: Hansa Matthöfera i Volkera Hauffa. Następnie do 1981 pracował w Urzędzie Kanclerza Federalnego. W 1981 był zatrudniony w wydziale ekonomicznym Stałego Przedstawicielstwa RFN w Berlinie będącym wówczas stolicą NRD. W latach 1981–1982 powrócił do pracy w federalnym Ministerstwie Badań i Technologii jako osobisty referent ministra Andreasa von Bülowa.

Od 1983 pracował w biurze frakcji SPD w Bundestagu, a od 1985 w Ministerstwie Środowiska, Planowania Przestrzennego i Rolnictwa Nadrenii Północnej-Westfalii. W latach 1986–1990 kierował biurem premiera tego kraju związkowego Johannesa Rau. Od 1990 do 1998 pracował w rządzie krajowym Szlezwiku-Holsztynu jako sekretarz stanu Ministerstwie Natury, Środowiska i Rozwoju Regionalnego (do 1992), sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, Technologii i Transportu (1992–1993) oraz minister gospodarki, technologii i transportu (1993–1998).

Od 1998 ponownie pracował w rządzie krajowym Nadrenii Północnej-Westfalii: do 2000 pełnił funkcję ministra gospodarki, przedsiębiorczości, technologii i transportu, a w latach 2000–2002 był ministrem finansów. W 2002 zastąpił Wolfganga Clementa na stanowisku premiera Nadrenii Północnej-Westfalii. Po wyborach z 22 maja 2005 utracił stanowisko na rzecz Jürgena Rüttgersa z CDU. Od 2000 do 2005 zasiadał w miejscowym landtagu.

13 października 2005 w wyniku utworzenia tzw. wielkiej koalicji CDU/CSU-SPD, został desygnowany na stanowisko ministra finansów w rządzie Angeli Merkel. Objął tę funkcję 22 listopada 2005 i wykonywał ją do 28 października 2009. Jednocześnie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SPD.

W wyborach w 2009 i 2013 uzyskiwał mandat posła do Bundestagu XVII i XVIII kadencji. W trakcie kampanii wyborczej w 2013 był kandydatem SPD do objęcia stanowiska kanclerza, jednak jego ugrupowanie ponownie przegrało wówczas z chadekami. W 2016 zrezygnował w zasiadania w niemieckim parlamencie^[1]. Został następnie doradcą zarządu przedsiębiorstwa ING-DiBa wchodzącego w skład koncernu ING Groep^[2].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma troje dzieci.

Przypisy

Bibliografia

• Peer Steinbrück (niem.). bundestag.de. [dostęp 2016-11-20].
• Mein Leben (niem.). peer-steinbrueck.de. [dostęp 2016-11-20].