Pekachiasz
 Portret Pekachiasza w Promptuarii Iconum Insigniorum | |
| król północnego królestwa Izraela | |
| Okres | od 742 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
Pekachiasz (hebr. Pekachijjahu – Jahwe otworzył [oczy], w przekładach Wulgaty – Faceja) – siedemnasty król królestwa Izraela (państwa północnego), syn i następca Menachema, opisywany w 2 Księdze Królewskiej 15,23-26. Panował w latach 742–740 p.n.e.[1]
Został zamordowany w Samarii przez Pekacha, swojego tarczownika, który przejął po nim tron.
Przypisy
- ↑ Zgodnie z chronologią E.R. Thielego. Niektóre inne chronologie zawarte są w sekcji Królestwo Izraela (państwo północne)#Władcy.
Bibliografia
- Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 307, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.
| Królowie zjednoczonego Izraela | |
|---|---|
| Królowie Judy (państwo południowe) |
|
| Królowie Izraela (państwo północne) |
|
Media użyte na tej stronie
Phacea-Pekahiah.jpg
Pekahiah was a king of Israel and the son of Menahem, whom he succeeded, and the second and last king of Israel from the House of Gadi. He ruled from the capital of Samaria.
Pekahiah was a king of Israel and the son of Menahem, whom he succeeded, and the second and last king of Israel from the House of Gadi. He ruled from the capital of Samaria.