Pekariowiec obrożny
| Pecari tajacu | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 (c) I, Chrumps, CC-BY-SA-3.0 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | pekariowiec |
| Gatunek | pekariowiec obrożny |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 | |
Pekariowiec obrożny[2], dawniej nazywany także: pekari obrożny[3] (Pecari tajacu) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny pekariowatych występujący w Ameryce Południowej i Środkowej. Jedyny przedstawiciel rodzaju pekariowiec (Pecari)[2]. Najmniejszy z 3 gatunków pekariowatych (ważą od 14 do 30 kg). Posiada charakterystyczną białą obrożę na szyi.
Zamieszkuje różnorodne środowiska od pustyń po tropikalne lasy deszczowe. Żywi się głównie pokarmem roślinnym – jagody, pędy, bulwy, kłącza, a także w mniejszym stopniu zwierzęcym - bezkręgowcami czy drobnymi kręgowcami. Aktywny w nocy oraz w chłodniejszych porach dnia. Tworzy stada do 20-50 osobników (zwykle 6 do 9), którym przewodzi dominująca samica. Po 142-151 dniach ciąży rodzą się 1-3 młode. Żyje do 25 lat. Jest symbolem Parku Narodowego Copo w Argentynie.
Przypisy
- ↑ Pecari tajacu, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 168. ISBN 978-83-88147-15-9. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Distribution of Tayassu tajacu