Pelagiusz I
Papież Biskup Rzymu | |
Data i miejsce urodzenia | brak danych |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Papież | |
Okres sprawowania | 16 kwietnia 556–4 marca 561 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat | 16 kwietnia 556 |
Pelagiusz I (ur. w Rzymie, zm. 4 marca 561 tamże[1]) – 60. papież w okresie od 16 kwietnia 556 do 4 marca 561[1].
Życiorys
Był synem Jana, wysokiego urzędnika administracji Rzymu[2]. Z nominacji papieża Agapita I pełnił funkcję nuncjusza w Konstantynopolu; towarzyszył Agapitowi w jego nieudanej misji dyplomatycznej w Konstantynopolu w 536[2]. Jeden z kolejnych papieży, Wigiliusz, wyjeżdżając do Konstantynopola powierzył Pelagiuszowi funkcję zarządcy Rzymu. Pelagiusz musiał wykazać się talentem dyplomatycznym, lawirując między chwiejnym stanowiskiem papieża i wolą cesarza Justyniana I. Jednocześnie przyszło mu zmierzyć się z oblężeniem Rzymu przez ostrogockiego króla Totilę.
W 555 papież Wigiliusz, potępiony przez sobór w Konstantynopolu, został pozbawiony urzędu i wkrótce zmarł, a cesarz Justynian wyznaczył na jego następcę Pelagiusza. Jego konsekracja była odłożona, ponieważ żaden biskup nie chciał w niej uczestniczyć (zrobili to dopiero Perugii i Ferentino)[2]. Nowy papież zatwierdził decyzję soboru konstantynopolitańskiego[1], co spotkało się z opozycją kilku biskupów Italii – za heretyka uznali go m.in. biskupi Mediolanu i Akwilei. Pelagiusza oskarżano także o zamordowanie Wigiliusza[2]. Wprawdzie oczyścił się on z zarzutów, składając uroczystą przysięgę, ale z biskupami Mediolanu i Akwilei pojednali się dopiero jego następcy.
Pelagiusz walczył z ubóstwem i głodem, dzięki czemu miał dobrą opinię w Rzymie, jednak na Zachodzie nadal mu nie ufano[2]. Kiedy zmarł został pochowany w bazylice św. Piotra. Każdy następca Pelagiusza musiał uzyskać zgodę cesarza w Konstantynopolu na objęcie Stolicy Piotrowej[1].
Przypisy
Bibliografia
- Jan Wierusz-Kowalski, Poczet papieży, Warszawa 1986
- Pope Pelagius I (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-28].
Media użyte na tej stronie
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
This illustration is from The Lives and Times of the Popes by Chevalier Artaud de Montor, New York: The Catholic Publication Society of America, 1911. It was originally published in 1842.