Penetrator

Odsłonięty penetrator po oddzieleniu się sabotu

Penetrator (z łac. penetratio 'przenikanie' od penetrare 'przenikać; wkradać się')[1] — w technologii wojskowej mianem tym określa się roboczą część (rdzeń) pocisku podkalibrowego, którego zadaniem jest wyłącznie przeniesienie energii kinetycznej wystrzału we względnie wysokiej masie i umożliwiający jej skupienie w małym przekroju, w rezultacie umożliwiający przebicie się przez pancerz.

Charakterystyczną cechą penetratora jest brak głowicy bojowej oraz bardzo mała średnica w stosunku do długości. Po przebiciu się przez pancerz, następuje samoczynne rozpryśnięcie i samozapłon w wyniku wysokiej temperatury, rozdrobnienia i ew. zdolności piroforycznych materiału, z którego jest on zbudowany. Penetrator wykonywany jest z twardych materiałów o wysokiej gęstości (wolfram, uran zubożony).

Przypisy

Media użyte na tej stronie