Pentekostalizm w Meksyku

Asambleas de Dios w Cancún

Templo Bethel, Cancun

Templo Monte de Sion, Cancun

Asambleas de Dios, Quintana Roo

Asambleas de Dios, Quintana Roo

Pentekostalizm w Meksyku – społeczność wyznawców Kościołów zielonoświątkowych w Meksyku. Ruch zielonoświątkowy dotarł do Meksyku w roku 1914 i aż do lat 70. XX wieku był marginalnym ugrupowaniem. W roku 2010 osiągnął około 5%^[1]. W Meksyku zielonoświątkowcy dzielą się na cztery główne nurty: jednościowcy, klasyczny pentekostalizm (pierwsza fala), autonomiczny pentekostalizm (druga fala) i charyzmatycy lub neopetekostalizm (trzecia fala). Pentekostalizm Jedności Bóstwa odgrywa większą rolę niż w innych krajach (nie należy go identyfikować z arianami)^[2].

Historia

Pierwszą osobą nawróconą na pentekostalizm jest Romanita Carbajal de Valenzuela, w 1912 roku, w Los Angeles. W 1914 roku założyła w północnym Meksyku pierwszą zielonoświątkową denominacja – Iglesia Apostólica de la Fe en Cristo Jesús (Kościół Apostolski Wiary w Chrystusa Jezusa)^[3]. Stąd rozprzestrzenia się po całym Meksyku, a w latach 50. wysyła misjonarzy do innych latynoskich krajów oraz USA. W kościele tym, pomimo iż został założony przez kobietę, kobiety nie są ordynowane. W kościele tym zaszło kilka podziałów, z których najważniejszy miał miejsce w 1926 roku, powstał wtedy La Luz del Mundo (Światło Świata). Kolejny ważny podział miał miejsce w 1942 roku, w wyniku którego powstał La Buen Pastor (Dobry Pasterz). Luz del Mundo jest najważniejszą denominacją jednościowców, prowadzi działalność misyjną w innych latynoskich krajach^[3].

W 1919 przybywają do Meksyku szwedzcy misjonarze Axel i Esther Andersson. W wyniku ich pracy powstaje Fraternidad Pentecostal Independiente. W 1922 roku powstaje Iglesia Cristiana Independiente Pentecostés założony przez Andrésa Ornelasa Martíneza oraz Raymunda Nieto. Oba te kościoły najpierw połączyły się, ale następnie powstało w ich łonie wiele schizm i nowych połączeń. Wśród wyłonionych denominacji wyróżnia się Unión de Iglesias Evangélicas Independientes (Związek Niezależnych Kościołów Ewangelikalnych), utworzony w latach 30. przez Venancio Hernándeza^[3].

Do denominacji utworzonych w początkowym okresie należą ponadto: Zbory Boże (Asambleas de Dios) oraz Iglesia de Dios (Kościół Boży)^[4].

W początkowym okresie swej historii pentekostalizm, podobnie jak i wszystkie protestanckie ugrupowania, docierał głównie do rodowitych Indian^[5]. W roku 2000 zielonoświątkowcy stanowili 31,16% ewangelikalnych protestantów (w statystyce tej uwzględniane są tylko te osoby, które mają przynajmniej 5-letni staż w danej religii)^[6].

W latach 50. powstaje kolejna pentekostalna denominacja Jedności Bóstwa, jest nią La Voz de la Piedra Angular (Głos Kamienia Węgielnego), założona przez Williama Soto Santiago i nawiązująca do Branhama^[7].

Obecnie w Meksyku jest ponad 150 zielonoświątkowych denominacji^[3].

Chrzest w Asambleas de Dios, na plaży w Cancún

Denominacje

Asambleas de Dios, A.R. Cancún

Asambleas de Dios, A.R. Cancún

James W. Dow w 2004 wyliczył następujące denominacje o charakterze pentekostalnym i neopentekostalnym:^[8]

• Amistad Cristiana
• Asambleas de Dios – 444 tysiące wiernych (2010)^[9]
• Casa de Oración
• Centro de Fe
• Fuerza Agape
• Iglesia Alfa y Omega
• Iglesia Agua Viva
• Iglesia Apostento Alto
• Iglesia Apostólica de la Fe en Cristo Jesús, znany jako Iglesia Apostólica – 159 tysięcy wiernych^[9]
• Iglesia de Dios – 189 tysięcy wiernych^[9]
• Iglesia de Dios de la Profecía – 32 tysięcy wiernych^[9]
• Iglesia El Buen Pastor
• Iglesia del Evangelio Completo
• Iglesia Pentecostal Unida Internacional
• Iglesia de Dios del Evangelio Completo
• Iglesias Pentecostales Independientes
• Iglesia de Dios en la República Mexicana
• Iglesia Cristiana Bethel
• Iglesia Visionera Misionera Pentecostal
• Indígena Pentecostal Tradicionalistas
• La Voz de la Piedra Angular
• Sociedades Cristianas Evangélicas Pentecostales
• Sociedades Cristianas
• Sociedades Evangélicas
• Evangélica Neotestamentaria
• Sociedades Pentecostales
• Pentecostal Independiente
• Sociedades Cristianas Evangélicas
• Sociedades Cristianas Pentecostales
• Sociedades Evangélicas Pentecostales
• Soldados de la Cruz de Cristo

W osobnej grupie wyodrębnił trzy denominacje o zielonoświątkowych korzeniach:^[8]

• Iglesia del Dios Vivo
• Columna y Apoyo de la Verdad
• Iglesia La Luz del Mundo

Ponadto w Meksyku istnieją następujące denominacje o charakterze pentekostalnym:^[2]

• Movimiento Iglesia Evangélica Pentecostés Independientes
• Iglesia Jesucristo
• Iglesia Cristiana Interdenominacional – 15 500 wiernych^[9]
• Iglesia Mexicana del Evangelio de Cristo
• Iglesia Nacional Evangélica Pentecostés
• Iglesia Universal de Jesús Pentecostés
• Iglesia Cristiana Apostólica Pentecostal

Zobacz też

• Protestantyzm w Meksyku

Przypisy

Bibliografia

• Allan Anderson: An Introduction to Pentecostalism: Global Charismatic Christianity. Cambridge University Press, 2014. ISBN 978-1-107-03399-3.
• Jael de la Luz García. El pentecostalismo en México y su propuesta de experiencia religiosa e identidad nacional. Un breve recorrido histórico, 1920-1948. „Revista Cultura y Religión”, s. 199-217. Editorial Manda, México. ISSN 0718-4727. 
• James W. Dow: Protestantism and Native Religion in Mexico: A Biological Viewpoint. Las Vegas: Meeting of the Latin American Studies Association, 2004.

Linki zewnętrzne

• Censo de Población y Vivienda 2010. INEGI. [dostęp 2014-05-09].
• Clifton L. Holland: Conela: Resumen estadístico de la iglesia latina global. Prolades.com, 2011.
• Manuel J. Gaxiola: Las Cuatro Vertientes del Pentecostalismo Mexicano. [w:] Centro para el Estudio de la Religión en Latinoamérica, AC [on-line]. Nuestra Historia.
• Leopoldo Cervantes-Ortiz: Pentecostalismo y política en México. Agencia Latinoamericana y Caribeña de Comunicación, 25 de agosto 2006.
• Iglesias Separadas, Sectas y Nuevos Movimientos Religiosos. Apostoles de la Palabra.
• Apéndice A. Información Acerca de la Validez e Invalidez del Bautismo en Algunas Iglesias y Sectas. Vicaría de Pastoral, Arquidiócesis Primada de México. [dostęp 2014-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-06-12)]. – lista denominacji
• James W. Dow. The Expansion of Protestantismin Mexico: An Anthropological View. „Anthropological Quarterly”. Vol. 78, No. 4, s. 827–851, Autumn 2005. Oakland University.