Peperomia srebrzysta
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | Peperomia srebrzysta | ||
Nazwa systematyczna | |||
Peperomia argyreia (Miq.) E. Morren Belgique Hort. 17:2. 1867 | |||
Synonimy | |||
|
Peperomia srebrzysta (Peperomia argyreia) – gatunek rośliny z rodziny pieprzowatych. Dawniej nazywana była peperomią Sandersa (Peperomia sandersii). Pochodzi z tropikalnych obszarów Brazylii[4]. W Polsce jest uprawiany jako ozdobna roślina pokojowa.
Morfologia
Jest krzaczastą byliną o wysokości ok. 20 cm. Ma pojedyncze, mięsiste, gładkie, ciemnozielone, szerokoowalne liście o ostrym wierzchołku i długości do 10 cm. Ich charakterystyczną cechą są srebrzyste paski kontrastujące z czerwonymi ogonkami liściowymi o długości do 12 cm[4]. Liście są głównym walorem ozdobnym tej rośliny. Istnieją też kultywary o innych barwach liści.
Uprawa
Gatunek trudny w uprawie, ale przy pewnej wprawie i staraniu możliwy do uprawy w warunkach mieszkaniowych.
- Podłoże. Najlepsza jest próchniczna ziemia kwiatowa na podłożu z torfu.
- Wilgotność. Wymaga dużej wilgotności powietrza, szczególnie gdy jest ciepło, jednakże jest bardzo wrażliwa na nadmierne podlewanie powodujące gnicie jej korzeni. Podlewa się ją rzadko; w lecie raz na tydzień, zimą co 14–18 dni, koniecznie wodą bezwapienną. Można ustawić jej doniczkę na podkładzie ze stale wilgotnego torfu, w zimie lepiej przetrzymywać ją w kuchni, gdzie jest bardziej wilgotno.
- Oświetlenie. Nie musi natomiast stać w pełnym słońcu, w swoim naturalnym środowisku bowiem rośnie pod drzewami. Bezpośrednie światło powoduje odbarwianie jej liści, wystarczy jej średnie oświetlenie.
- Temperatura. W lecie nie powinna przekroczyć 24 °C, w zimie nie powinna być niższa niż 16 °C
- Rozmnażanie. Po 2 latach uprawy staje się nieładna i należy ją odnowić przez ukorzenienie nowej sadzonki. Sadzonki wykonuje się wiosną z pędu wierzchołkowego o długości ok. 2,5 cm. Po zanurzeniu w ukorzeniaczu sadzi się je do piasku lub ziemi liściowej, przykrywa folią i trzyma w temperaturze ok. 18 °C.
- Zabiegi uprawowe. W lecie należy co 2 tygodnie nawozić płynnym nawozem wieloskładnikowym. Zakurzone liście czyści się przez ścieranie wilgotną szmatką. Gdy powietrze jest suche należy ją spryskiwać wodą. Nie wymaga cięcia.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
- ↑ a b Miejski Ogród Botaniczny w Zabrzu. [dostęp 2010-01-20].
Bibliografia
- Dawid Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Warszawa: PWR i L, 1997. ISBN 83-09-01559-3.
Media użyte na tej stronie
Autor: Montrealais, Licencja: CC BY 3.0
Watermelon peperomia, Peperomia argyreia, Jardin botanique de Montréal.