Perfect game

Cy Young jako pierwszy rozegrał perfect game, po wprowadzeniu nowych zasad gry[1].
Don Larsen jako jedyny rozegrał perfect game w postseason[2].
Sandy Koufax rozegrał perfect game w 1965 roku.
Matt Cain rozegrał perfect game w 2012 roku, w którym wyautował 14 zawodników i tym samym wyrównał rekord Sandy`ego Koufaxa z 1965 roku[3].

Perfect game – pełny mecz rozegrany przez miotacza, w którym nie dopuścił do zdobycia bazy przez drużynę atakującą, w jakikolwiek sposób (uderzenie, walk, błąd, hit by pitch). Perfect game jest zawsze no-hitterem i shutoutem. W 143–letniej historii Major League Baseball rozegrano 23 perfect games, po raz pierwszy w 1880 roku, zaś w Nippon Professional Baseball 16[4].

Perfect games w Major League Baseball

MiotaczDataMecz
Lee Richmond (Wor)[a]
   LHP
   5 K
12 czerwca 1880
  • Worcester Ruby LegsCleveland Blues 1–0
  • Stadion: Worcester Agricultural Fairgrounds
  • Widzów: b.d.
  • Czas trwania: 1 godz. 26 min.
  • Łapacz: Charlie Bennett
  • Sędzia główny: Foghorn Bradley
  • Raport
John Montgomery Ward (Prov)[a]
   RHP
   5 K
17 czerwca 1880
  • Providence GraysBuffalo Bisons 5–0
  • Stadion: Messer Street Grounds
  • Widzów: b.d.
  • Czas trwania: b.d.
  • Łapacz: Emil Gross
  • Sędzia główny: Charles F. Daniels
  • Raport
Cy Young (BOS)
   RHP
   8 K
5 maja 1904
Addie Joss (CLE)
   RHP
   74 narzuty, 3 K
2 października 1908
Charlie Robertson (CHW)
   RHP
   90 narzutów, 6 K
30 kwietnia 1922
Don Larsen (NYY)
   RHP
   97 narzutów, 7 K
8 października 1956
Jim Bunning (PHI)
   RHP
   90 narzutów, 10 K
21 czerwca 1964
Sandy Koufax (LAD)
   LHP
   113 narzutów, 14 K
9 września 1965
Catfish Hunter (OAK)
   RHP
   107 narzutów, 11 K
8 maja 1968
  • Oakland A'sMinnesota Twins 4–0
  • Stadion: Oakland-Alameda County Coliseum
  • Widzów: 6298
  • Czas trwania: 2 godz. 28 min.
  • Łapacz: Jim Pagliaroni
  • Sędzia główny: Jerry Neudecker
  • Raport
Len Barker (CLE)
   RHP
   103 narzuty, 11 K
15 maja 1981
Mike Witt (CAL)
   RHP
   94 narzutów, 10 K
30 września 1984
  • Texas RangersCalifornia Angels 0–1
  • Stadion: Arlington Stadium
  • Widzów: 8375
  • Czas trwania: 1 godz. 49 min.
  • Łapacz: Bob Boone
  • Sędzia główny: Greg Kosc
  • Raport
Tom Browning (CIN)
   LHP
   100 narzutów, 7 K
16 września 1988
Dennis Martínez (MON)
   RHP
   95 narzutów, 5 K
28 lipca 1991
Kenny Rogers (TEX)
   LHP
   98 narzutów, 8 K
28 lipca 1994
David Wells (NYY)
   LHP
   120 narzutów, 11 K
17 maja 1998
David Cone (NYY)
   RHP
   88 narzutów, 10 K
18 lipca 1999
Randy Johnson (ARI)
   LHP
   117 narzutów, 13 K
18 maja 2004
Mark Buehrle (CHW)
   LHP
   116 narzutów, 6 K
23 lipca 2009
Dallas Braden (OAK)
   LHP, 26
   109 narzutów, 6 K
9 maja 2010
Roy Halladay (PHI)
   RHP
   115 narzutów, 11 K
29 maja 2010
Philip Humber (CHW)
   RHP
   96 narzutów, 9 K
21 kwietnia 2012
Matt Cain (SF)
   RHP
   125 narzutów, 14 K
13 czerwca 2012
Félix Hernández (SEA)
   RHP
   113 narzutów, 12 K
15 sierpnia 2012

Legenda

KLiczba strikeouts
Zawodnik/sędzia (X)Zawodnik/sędzia (kolejny perfect game)
LHPMiotacz leworęczny
RHPMiotacz praworęczny
b.d.Brak danych

Prawie perfect game

Podczas meczu Detroit TigersCleveland Indians, rozegranego 2 lipca 2010 roku, pierwszobazowy sędzia Jim Joyce podjął błędną decyzję, która kosztowała miotacza "Tygrysów" Armando Galarragę perfekcyjny występ. Gospodarze prowadzili w 9. zmianie 3-0 (przy dwóch wyautowanych graczach "Indian"), gdy pałkarz gości Jason Donald odbił narzut Galarragi w okolice pierwszej bazy. Pierwszobazowy Miguel Cabrera z łatwością złapał piłkę i podał ją do miotacza, który – co pokazały telewizyjne powtórki – wyeliminował Donalda, osiągając perfect game. Doświadczony sędzia Joyce uznał jednak, że Donald osiągnął pierwszą bazę przed Galarragą, pozbawiając go w ten sposób rzadkiego wyczynu[5].

Po meczu Jim Joyce przyznał publicznie, że popełnił błąd, choć jego pozycja na boisku pozwalała na podjęcie prawidłowej decyzji. Liga MLB także wydała oficjalne oświadczenie, potwierdzając błąd arbitra[5].

Uwagi

  1. a b Perfect Game rozegrany został przy odległości 50 stóp (15 m 24 cm) między bazą miotacza a krawędzią bazy domowej, którą zwiększono w 1893 roku do 60 stóp i 6 cali (18 m 44 cm).

Przypisy

  1. Gale Encyclopedia of Biography: Cy Young (ang.). answers.com. [dostęp 2012-09-14].
  2. Brooklyn Dodgers vs New York Yankees (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-15].
  3. Cain's perfect game much more than just latest pitching gem (ang.). sportsillustrated.com. [dostęp 2012-09-15].
  4. Perfect game – BR Bullpen (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-15].
  5. a b Missed call ends Galarraga's perfect bid (ang.). mlb.com. [dostęp 2012-10-12].

Media użyte na tej stronie

Cy Young.jpg
Denton True "Cy" Young, head-and-shoulders portrait, facing left, wearing Boston Americans baseball team uniform.
Don Larsen 1956.png
New York Yankees pitcher en:Don Larsen in a 1956 issue of Baseball Digest.
Matt Cain.jpg
Autor: Steve Paluch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Matt Cain pitching at a game at Miller Park in 2011
Sandy Koufax.jpg
Publicity still photograph of Sandy Koufax