Perotinus

Perotinus Magnus
ilustracja
Data i miejsce urodzenia1155–1160
Paryż
Pochodzeniefrancuskie
Data śmierci1200–1205
Instrumentyorgany
Gatunkimuzyka poważna, muzyka średniowieczna
Zawódkompozytor, organista
Jedna z kart Alleluia nativitas Perotinusa

Perotinus Magnus, magister Perotinus, Pérotin (ur. 1155-1160, zm. 1200-1205) – francuski kompozytor działający w Paryżu przy katedrze Notre-Dame i największy twórca[1] związanej z nią Szkoły Notre-Dame.

Znany z przerobienia kompozycji swego poprzednika Leoninusa w Magnus Liber Organi (Wielka księga organum). Zbiór dwugłosowych organów na cały rok kościelny rozbudował na trzy- i czterogłosowe organa tripla i organa kwadrupla oraz klauzule (dwu-, trzy- i czterogłosowe, krótkie utwory uzupełniające ten zbiór).

Wprowadził wielogłosowe konduktusy, czyli utwory liturgiczne wykonywane podczas mszy przed czytaniem lekcji, oraz rytmicznie jednoznaczną notację modalną, „czym może najbardziej przyczynił się do rozwoju muzyki średniowiecznej”[1].

Jego największym osiągnięciem są czterogłosowe organa Viderunt omnes fines i Sederunt principes.

Przypisy

  1. a b Bogusław Schäffer: Historia muzyki – style i twórcy. Poznań: Pro Sinfonika, 1979, s. 530.

Bibliografia

  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 683. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. P. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Perotin - Alleluia nativitas.jpg
Perotin: Alleluia nativitas from Codex Guelf.1099
Pérotin photo.jpg
A bell player, illustrating Cantiga 400 of the Cantigas de Santa Maria