Perotinus

Perotinus Magnus
Data i miejsce urodzenia	1155–1160 Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data śmierci	1200–1205
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka średniowieczna
Zawód	kompozytor, organista

Jedna z kart Alleluia nativitas Perotinusa

Perotinus Magnus, magister Perotinus, Pérotin (ur. 1155-1160, zm. 1200-1205) – francuski kompozytor działający w Paryżu przy katedrze Notre-Dame i największy twórca^[1] związanej z nią Szkoły Notre-Dame.

Znany z przerobienia kompozycji swego poprzednika Leoninusa w Magnus Liber Organi (Wielka księga organum). Zbiór dwugłosowych organów na cały rok kościelny rozbudował na trzy- i czterogłosowe organa tripla i organa kwadrupla oraz klauzule (dwu-, trzy- i czterogłosowe, krótkie utwory uzupełniające ten zbiór).

Wprowadził wielogłosowe konduktusy, czyli utwory liturgiczne wykonywane podczas mszy przed czytaniem lekcji, oraz rytmicznie jednoznaczną notację modalną, „czym może najbardziej przyczynił się do rozwoju muzyki średniowiecznej”^[1].

Jego największym osiągnięciem są czterogłosowe organa Viderunt omnes fines i Sederunt principes.

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 683. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. P. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)