Perseidy
 Pozycje radiantu PER w poszczególnych dniach w roku 2009 | |
| Symbol IMO | PER |
|---|---|
| Charakterystyka radiantu | |
| Gwiazdozbiór | |
| α | 03:04 |
| δ | +58 |
| Prędkość w atmosferze | 59 km/s |
| Widoczność roju | |
| Okres występowania | |
| Maksimum | |
| Aktywność | wysoka |
| ZHR | 100 |
| Widoczność w Polsce | tak |
| Obiekt macierzysty | |
| Obiekt macierzysty | |
Perseidy (PER) – jeden z najbardziej regularnych rojów meteorów, którego orbita przecina się każdego roku z ziemską w dniach 17 lipca – 24 sierpnia. Maksimum roju obserwuje się pomiędzy 12 i 13 sierpnia. Rój związany jest z kometą 109P/Swift-Tuttle. Podczas okresu występowania roju radiant przemieszcza się przez gwiazdozbiory Kasjopei, Perseusza i Żyrafy (w maksimum aktywności znajduje się w pobliżu gwiazdy η Persei). Jego przeciętna aktywność w ostatnich latach wynosi około 100 ZHR.
Są one obserwowane od około 2000 lat, zaś najwcześniejsze informacje o obserwacjach pochodzą z Dalekiego Wschodu[1]. Czasem nazywane są „łzami świętego Wawrzyńca”, co wiąże się z datą jego domniemanej męczeńskiej śmierci 10 sierpnia[2].
Rój widoczny jest od około połowy lipca każdego roku, ze szczytem aktywności pomiędzy 9 i 14 sierpnia. Meteory widoczne są na całym niebie, ale z powodu parametrów orbity komety Swifta-Tuttle’a Perseidy są najlepiej widoczne na półkuli północnej. Zwykle najwięcej Perseid obserwuje się w drugiej połowie nocy i nad ranem, ponieważ wówczas radiant znajduje się wystarczająco wysoko nad horyzontem.
| Rok | Okres aktywności | Szczyt aktywności |
|---|---|---|
| 2015 | 10 lipca – 24 sierpnia | 13 sierpnia (ZHRmax 95)[3] |
| 2014 | 20 lipca – 18 sierpnia | 12–13 sierpnia (ZHRmax 68)[4] Słabsze meteory były niewidoczne z powodu silnego światła Księżyca, którego pełnia nastąpiła 10 sierpnia wraz ze zjawiskiem Superksiężyca. |
| 2013 | 10 lipca – 17 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 109)[5] |
| 2012 | 10 lipca – 25 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 122)[6] |
| 2011 | 20 lipca – 19 sierpnia | 12–13 sierpnia (ZHRmax 58)[7] |
| 2010 | 23 lipca – 24 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 91)[8] |
| 2009 | 14 lipca – 24 sierpnia[9] | 13 sierpnia (ZHRmax 173)[9][10] Słabsze meteory były niewidoczne z powodu silnego światła Księżyca |
| 2008 | 25 lipca – 24 sierpnia[11] | 13 sierpnia (ZHRmax 116)[11] |
| 2007 | 19 lipca – 25 sierpnia[12] | 13 sierpnia (ZHRmax 93)[12] |
Galeria
Meteor z roju Perseidów widoczny po lewej stronie Drogi mlecznej
Gwiazdozbiór radiantu
2 meteory Perseid z oznaczonym radiantem
Perseidy 2010
Bolid z roju Perseidów o jasności −9 mag, który pojawił się podczas maksimum w nocy z 11 na 12 sierpnia 2016 roku o godzinie 23:59 UTC
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Perseids. Meteorshowersonline.com. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
- ↑ Science: Tears of St. Lawrence. TIME, 1926-08-23. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-15)].
- ↑ Perseids 2015: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2016-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)].
- ↑ Perseids 2014: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2014-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)].
- ↑ Perseids 2013: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2014-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)].
- ↑ Perseids 2012: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2014-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)].
- ↑ Perseids 2011: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2014-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)].
- ↑ Perseids 2010: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2010-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)].
- ↑ a b Perseids 2009: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2009-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)].
- ↑ Meteor Shower Streaks Across the Sky. nationalgeographic.com. [dostęp 2009-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)].
- ↑ a b Perseids 2008: visual data quicklook. International Meteor Organization. [dostęp 2009-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)].
- ↑ a b Perseids 2007: first results. International Meteor Organization. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: ESO/S. Guisard, Licencja: CC BY 4.0
Every year in mid-August the Perseid meteor shower has its peak. Meteors, colloquially known as “shooting stars”, are caused by pieces of cosmic debris entering Earth’s atmosphere at high velocity, leaving a trail of glowing gases. Most of the particles that cause meteors are smaller than a grain of sand and usually disintegrate in the atmosphere, only rarely reaching the Earth’s surface as a meteorite. The Perseid shower takes place as the Earth moves through the stream of debris left behind by Comet Swift-Tuttle. In 2010 the peak was predicted to take place between 12–13 August 2010. Despite the Perseids being best visible in the northern hemisphere, due to the path of Comet Swift-Tuttle's orbit, the shower was also spotted from the exceptionally dark skies over ESO’s Paranal Observatory in Chile. In order not to miss any meteors in the display, ESO Photo Ambassador Stéphane Guisard set up 3 cameras to take continuous time-lapse pictures on the platform of the Very Large Telescope during the nights of 12–13 and 13–14 August 2010. This handpicked photograph, from the night of 13–14 August, was one of Guisard’s 8000 individual exposures and shows one of the brightest meteors captured. The scene is lit by the reddened light of the setting Moon outside the left of the frame.
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Blueshade z polskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ta mapa gwiazdozbioru została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Tłumaczenia na język polski oraz innych modyfikacji na potrzeby polskiej Wikipedii dokonał Przemysław 'BlueShade' Idzkiewicz. Grafika udostępniona jest na licencji GFDL w wersji 1.2 lub nowszej.
Autor: Siarakduz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bolid z roju Perseidów o jasności -9 mag, który pojawił się podczas maksimum w nocy z 11 na 12 sierpnia 2016 roku o godzinie 23:59 UT.
Autor: Puchatech K., Licencja: CC BY-SA 3.0
Rój meteorów Perseidy (PER); pozycje radiantu w poszczególnych dniach. Ta mapa została stworzona przy pomocy programu HNSKY (Hallo northern sky) autorstwa Hana Kleijna.
Autor: Brocken Inaglory, Licencja: CC BY-SA 3.0
A multicolored, long Perseid meteor striking the sky just to the left of Milky Way.
Autor: Anton (only painting), Licencja: CC BY-SA 3.0
Two perseids meteors and their radiant (crossing of dotted line). Two star constellations are indicated.