Peruwiańskie Siły Powietrzne

Fuerza Aérea del Perú

Godło Sił Powietrznych
Państwo	Peru
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Peru
Nazwa skrócona	FAP
Data utworzenia	1929
Znak rozpoznawczy

Peruwiańskie Siły Powietrzne (hiszp. Fuerza Aérea del Perú, w skrócie FAP) – wojska lotnicze Republiki Peru, jeden z trzech rodzajów sił zbrojnych. Brały udział w wojnie z Kolumbią w 1933 roku, wojnie z Ekwadorem w 1941, 1981 i 1995. Poza siłami powietrznymi peruwiańska marynarka i wojska lądowe posiadają także własne typy śmigłowców.

Historia

(c) I, AgainErick, CC-BY-SA-3.0

F-80C Shooting Star

W dniu 20 maja 1929 r. oddziały lotnictwa Armii i Marynarki Wojennej Peru zostały włączone do Cuerpo de Aviación del Perú (CAP, Korpus Lotnictwa Peru). Podczas wojny z Kolumbia w 1933, w rejonie Niziny Amazonki Peru wykorzystywało amerykańskie samoloty Curtiss F11C Goshawk i Vought O2U Corsair. W tych walkach CAP stracił trzy samoloty na rzecz Armii Kolumbijskiej. 12 marca 1936 roku korpus został przemianowany na Cuerpo del Perú Aeronáutico (Korpus Lotniczy Peru, nadal CAP). W 1941 r. brał on udział w wojnie z Ekwadorem, będąc w tym czasie wyposażony w samoloty w myśliwce Caproni Ca.114 i North American NA-50, samoloty szturmowe Douglas DB-8A-3P oraz bombowce Caproni Ca.135 i Caproni Ca.310.

Su-22 w 1983

18 lipca 1950 roku lotnictwo przyjęło obowiązującą do dziś nazwę Fuerza Aérea del Perú . Lata 50. były erą pierwszych odrzutowców, siły powietrzne otrzymały wtedy English Electric Canberra, Hawker Hunter, Lockheed F-80 Shooting Star i North American F-86 Sabre. Kolejny okres modernizacji trwał od końca lat 70., gdy zakupiono nowe francuskie Dassault Mirage 5P/DP – pierwsze ponaddźwiękowe samoloty w Ameryce Południowej, amerykańskie Cessna A-37 Dragonfly, a także samoloty transportowe Lockheed C-130 Hercules (i L-100-20). Wprowadzono także dużą liczbę samolotów sowieckich, 53 szturmowe Su-22 oraz transportowe An-26 i An-32, jak również śmigłowce Mi-8, Mi-6, Mi-17 i Mi-25, w tym czasie żadne inne państwo na kontynencie (oprócz Kuby) nie zaopatrywało się w sprzęt u ZSRR.

W 1982 roku podczas wojny o Falklandy, peruwiańskie siły powietrzne dostarczyły dziesięć swoich Mirage 5P do Argentyny, która wcześniej je odkupiła, samoloty te nie zdołały wziąć udziału w walce. Większym gestem solidarności było przekazanie Argentyńczykom części zamiennych do ich Mirage, które borykały się wtedy z embargiem. Kryzys gospodarczy w latach 80. zmusił FAP do redukcji wielkości floty, jak również ograniczenia w zakresie szkoleń i ogólnej gotowości, z tego powodu zamówienie na Mirage 2000 ograniczono z 26 do 12 samolotów, które dostarczono do 1987. Były to pierwsze myśliwce czwartej generacji na kontynencie, ich potencjał był jednak ograniczony, ponieważ poza R550 Magic (Magic 2 po 1996) i AS.30L do ich uzbrojenia nie zakupiono pocisków średniego zasięgu Super 530D.

W tych warunkach siły powietrzne przystąpiły do wojny z Ekwadorem w 1995, duża aktywność w powietrzu zakończyła się utratą 3 śmigłowców (2 Mi-8TV i Mi-25 na rzecz baterii przeciwlotniczych), 2 Su-22 (na rzecz Mirage F1) oraz 1 A-27B (na rzecz IAI Kfir)^[1]. W wyniku tych doświadczeń zdecydowano się na szybkie pozyskanie większej liczby samolotów, odkupując od Białorusi 18 MiG-29 za ok. 250 mln USD i 18 Su-25 za ok. 150 mln USD, obecnie wraz z Mirage 2000 stanowią trzon lotnictwa.

W 2008 roku rozpoczęto program modernizacji floty MiG-29 do nowoczesnej wersji SMT, do 2012 zmodernizowano osiem z 19 sztuk. Dzięki temu MiGi pozostaną w służbie do około 2025 roku. Równocześnie od 2009 wydłużono resursy Mirage, nie przeszły jednak modernizacji do wersji 2000-5^[2]. W 2014 roku rozpoczęto dostawy samolotów szkolnych KAI KT-1^[3].

Organizacja

MiG-29SE

Su-25 i Su-22 w 2005

Ala Aérea Nº 1 w Piura (Skrzydło)

• Grupo Aéreo Nº 6 w Chiclayo (Grupa)
  • Escuadrón Aéreo 612 – MiG-29S/SE/UB (Eskadra)
• Grupo Aéreo Nº 7 w Piura
  • Escuadrón Aéreo 711 – A-37B
• Grupo Aéreo Nº 11 w Talara
  • Escuadrón Aéreo 112 – Su-25/UB

Ala Aérea Nº 2 w Callao

• Grupo Aéreo Nº 3 w Callao
  • Escuadrón Aéreo 332 – Mi-17, Bell 212, Bell 412
  • Escuadrón Aéreo 333 – Schweizer 300
• Grupo Aéreo Nº 8 w Callao
  • Escuadrón Aéreo 811 – B-737, An-32, L-100, C-27J Spartan

Ala Aérea Nº 3 w Arequipa

• Grupo Aéreo Nº 2 w Vítor
  • Escuadrón Aéreo 211 – Mi-25D, Mi-35P

• Grupo Aéreo Nº 4 w La Joya
  • Escuadrón Aéreo 411 – Mirage 2000P/DP
  • Escuadrón Aéreo 513 – MB-339AP

• Grupo Aéreo Nº 51 w Pisco
  • Escuadrón Aéreo 511 – Zlin 242L
  • Escuadrón Aéreo 512 – AT-27

Ala Aérea Nº 5 w Iquitos

• Grupo Aéreo Nº 42 w Iquitos
  • Escuadron Aereo 421 – PC-6, DHC-6 i Y-12

Wyposażenie

Zdjęcie	Samolot	Producent	Typ	Wersja	Liczba sztuk[4]	Uwagi
Samoloty myśliwskie
(c) aeroprints.com, CC BY-SA 3.0	MiG-29	ZSRR  Rosja	myśliwiec przewagi powietrznej/wielozadaniowy	MiG-29S MiG-29SE MiG-29SMP MiG-29UBP	8 3 6 2	16 ex-białoruskich 9.13 i 2 9.51 w 1997, w 1999 dokupiono 3 MiG-29SE z Rosji, 8 maszyn zmodernizowano do wersji SMP (SMT dla Peru) za 106 mln USD, dostarczone w 2012.
	Dassault Mirage 2000	Francja	myśliwiec przechwytujący/wielozadaniowy	Mirage 2000P Mirage 2000DP	10 2
Samoloty szturmowe
	Su-25	ZSRR	samolot szturmowy	Su-25K Su-25UBK	9 8	ex-białoruskie
	Cessna A-37 Dragonfly	Stany Zjednoczone	samolot bliskiego wsparcia	A-37B	12
Samoloty szkolno-treningowe
	Aermacchi MB-339	Włochy	szkolenie zaawansowane	MB-339AP	5	16 dostarczono w latach 1981-1982
	Embraer EMB 312 Tucano	Brazylia	szkolenie podstawowe	AT-27	13	20 zakupiono w 1987, 10 w 1992, część do zadań zwalczania przemytu.
	KAI KT-1	Korea Południowa	szkolenie podstawowe	KT-1P	4	Zamówiono 20, dostawy od 2014.[5]
	Cessna T-41 Mescalero	Stany Zjednoczone	szkolenie wstępne	T-41D	5	40 dostarczono w 1974, 25 z nich przeniesiono do lotnictwa cywilnego.
	Cessna 172 Skyhawk SP	Stany Zjednoczone	szkolenie wstępne		3/7	Zamówiono 7 maszyn w celu zastąpienia T-41 Mescalero[6].
	Zlin Z 142	Czechy	szkolenie wstępne	Zlin 242L	13	40 dostarczono w 1974.
	Piper PA-34 Seneca	Stany Zjednoczone	szkolenie wielosilnikowe	PA-34-200T Seneca II	2
Samoloty rozpoznawcze
	C-26 Metroliner	Stany Zjednoczone	ELINT transportowy	C-26B	2 1	Z donacji USA.
	Learjet 36	Stany Zjednoczone	ELINT	Learjet 36A	2
	Learjet 45	Stany Zjednoczone	ELINT	Learjet 45XR	1
Samoloty transportowe
	Boeing 737	Stany Zjednoczone	transportowy transport VIP	737-200 737-500	1 1
	Lockheed C-130 Hercules	Stany Zjednoczone	transportowy	L-100-20	2
	Alenia C-27J Spartan	Włochy	transportowy		2/4	Zamówiono 4 w celu zastąpienia An-32.[7][8]
	An-32	Ukraina	transportowy	An-32B	2
	Harbin Y-12	Chiny	transportowy	Y-12 II	2
	de Havilland Canada DHC-6 Twin Otter	Kanada	użytkowy	DHC-6-300 DHC-6-400	2 10	Zamówiono 12 DHC-6-400.
	Pilatus PC-6	Szwajcaria	łącznikowy	PC-6B Turbo Porter	1
Śmigłowce
	Mi-24	Rosja	śmigłowiec szturmowy	Mi-25D Mi-35P	16 2	12 Mi-25 dostarczono w 1982; 7 Mi-25 nabyto od Nikaragui w 1992, 1 Mi-25 zestrzelony przez ekwadorski SA-16 w 1995; 2 utracono w wypadku; 2 Mi-35P zakupiono w 2011; 7 Mi-25 zmodernizowano w 2012.
	Mi-17	Rosja	śmigłowiec transportowy	Mi-17 Mi-171Sz	8 3
	Schweizer 300	Stany Zjednoczone	śmigłowiec szkolny	Schweizer 300C	2	6 zakupiono w 1999.
	Bölkow Bo 105	Niemcy	śmigłowiec użytkowy	Bo-105LS	1	6 zakupiono w 1991
	Bell 212	Stany Zjednoczone	śmigłowiec użytkowy	Bell 212	3

Przypisy