Peryzzyci

Peryzzyci (hebr. פְּרִזִּי) – starożytny lud wspominany na kartach Biblii.

Wymienieni w Księdze Rodzaju obok Kananejczyków jako pierwotni mieszkańcy kraju obiecanego Abrahamowi (Rdz 13,7)[1]. Księga Jozuego (Joz 11,3) lokalizuje Peryzzytów w górzystych regionach Kanaanu. Ich lesiste siedziby w Samarii zostały podzielone pomiędzy pokolenia Efraima i Manassesa (Joz 17,15)[2]. Peryzzyci przetrwali do czasów królewskich, znaleźli się bowiem wśród ludów wykonujących roboty przymusowe za panowania Salomona (1Krl 9,20; 2Krn 8,7)[3].

Etymologia Peryzzytów wywodzona jest od hebrajskiego pěrāzôn „mieszkaniec wsi”, byliby więc pierwotnymi mieszkańcami Kanaanu, przeciwstawianymi mieszkańcom miast[2]. Z drugiej strony nie zostali wymienieni w tablicach genealogicznych ludów kananejskich w X rozdziale Księgi Rodzaju[1]. Identyfikacja etniczna Peryzzytów jest niepewna, próbowano wiązać ich z Ammonitami lub Hurytami[3]. Ich nazwa prawdopodobnie pojawia się w listach z Amarna[3][4].

Przypisy

  1. ↑ a b Perizzites (ang.). Jewish Encyclopedia. [dostęp 2014-11-27].
  2. ↑ a b Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 1030.
  3. ↑ a b c International Standard Bible Encyclopedia. T. 3. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 1982, s. 771.
  4. ↑ Othniel Margalith: The Sea Peoples in the Bible. Wiesbaden: Harrasowitz, 1994, s. 42-43.