Perz siny

Perz siny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

perz

Gatunek

perz siny

Nazwa systematyczna
Elymus hispidus (Opiz) Melderis
Bot. J. Linn. Soc. 76: 380 (1978)
Synonimy
  • Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey
  • Agropyron intermedium (Host) P.Beauv.
  • Agropyron hispidum Opiz in B.V.von Berchtold & P.M.Opiz
Mapa rozmieszczenia gatunku w Eurazji

Perz siny (Elymus hispidus[3]) – gatunek byliny należący do rodziny wiechlinowatych. Znany także pod nazwą Agropyron intermedium[4]. Według nowszych ujęć taksonomicznych prawidłowa nazwa gatunku to Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey[5].

Rozmieszczenie geograficzne

Jako gatunek rodzimy występuje w Europie i Azji. Ponadto zadomowił się także w Ameryce Północnej[6]. W Polsce rośnie w pasie wyżyn[7].

Morfologia

Pokrój
Szarozielona trawa krótkorozłogowa.
Łodyga
Sztywne, grube źdźbło do 60 cm wysokości.
Liście
Pochwa liściowa orzęsiona na brzegu. Liście nagie, suche, zwijające się, żeberkowane, szerokości 2-3 mm.
Kwiaty
Zebrane w przylegające do osi kłoski o długości 1-2 cm, te z kolei zebrane w prosty kłos do 20 cm długości. Plewa 3-7 nerwowa, bezostna, krótsza od kłoska. Plewka dolna tępa, długości 8-9 mm.[4].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Gatunek charakterystyczny klasyAgropyretea intermedio-repentis[8].

Zmienność

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[6]:

  • Thinopyrum intermedium subsp. intermedium
  • Thinopyrum intermedium subsp. barbulatum (Schur) Barkworth & D.R.Dewey

Zagrożenia

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[9] w grupie gatunków rzadkich - potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia: R).

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-08-20] (ang.).
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular plants of Poland - a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. IB PAN, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  4. a b Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  5. Thinopyrum intermedium na World Checklist of Selected Plant Families [dostęp 2013-11-28].
  6. a b Thinopyrum intermedium na Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-11-28].
  7. Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
  8. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  9. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

Media użyte na tej stronie

Th. intermedium distribution.png
Distribution of Thinopyrum intermedium.
Thinopyrum intermedium field.jpg
Autor: Dehaan, Licencja: CC BY-SA 3.0 us
Field of ripening intermediate wheatgrass (Thinopyrum intermedium) at The Land Institute's research farm in Salina, Kansas.