Petarda

Petardy

Petarda (niem. petarde; fr. pétard, pétarade; prowans. petarrada od petar „pierdzieć”^[1]) – amunicja imitująca wybuch innego urządzenia pirotechnicznego (granatu, bomby itp.), mająca (przynajmniej w zamyśle) nie czynić szkód, a jedynie efekty świetlne i dźwiękowe. Użyta nieprawidłowo lub niedbale wykonana może doprowadzić do kalectwa (urwania palców, oparzenia, oślepienia), choć nie powinna zabić.

Petarda jest to rodzaj ćwiczebnego granatu ręcznego. Mogą mieć przeznaczenie cywilne lub wojskowe. Może występować w postaci kostki sprasowanego prochu czarnego umieszczonego w cylindrycznym pudełku tekturowym z którego na zewnątrz wyprowadzony jest krótki lont zakończony główką zapałową. Przeznaczone do celów cywilnych nie mają dużej siły niszczycielskiej. Służą zabawie poprzez efekty wizualne i dźwiękowe. Często wydają głośny huk, ponieważ deflagrujący ładunek rozrywa kartonową powłokę. Dawniej (XVI–XVIII w.^[1]) petardą nazywano ładunek wybuchowy, którego używano do wysadzania bram w umocnieniach, mostów, krat okiennych i innych obiektów.

Ze względu na sposób odpalenia występują dwa rodzaje: odpalane na lont i na draskę.

Zobacz też

• raca
• fajerwerki
• materiał wybuchowy

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 173. ISBN 83-86028-01-7.