Pete Herman
 | |
| Pseudonim | Kid Herman |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1896 Nowy Orlean |
| Data i miejsce śmierci | 13 kwietnia 1973 Nowy Orlean |
| Obywatelstwo | Stany Zjednoczone |
| Wzrost | 157 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | kogucia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 144 |
| Zwycięstwa | 61 |
| Przez nokauty | 20 |
| Porażki | 13 |
| Remisy | 8 |
Pete Herman, właśc. Peter Gulotta (ur. 12 lutego 1896 w Nowym Orleanie, zm. 13 kwietnia 1973 tamże[1]) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.
Pochodził w rodziny włoskich imigrantów. W wieku dwunastu lat pracował jako pucybut. wówczas ze swym przyjacielem Eddiem Coulonem zaczął trenować boks. Gdy Coulon podpisał kontrakt zawodowy, Herman uczynił to samo. Swą pierwszą walkę we wrześniu 1912 zremisował z Coulonem[2].
Wygrywał większość pojedynków bokserskich i zyskał wkrótce reputację wyróżniającego się pięściarza wagi koguciej. 30 czerwca 1914 stoczył 10-rundową walkę no decision z ówczesnym mistrzem świata tej kategorii Kidem Williamsem, którą zdaniem prasy przegrał[3]. W następnej walce 13 września wygrał z byłym mistrzem świata Eddiem Campim. 15 listopada tego roku Frankie Burns pokonał go przez techniczny nokaut w 13. rundzie. Była to jedyna porażka przed czasem w całej karierze Hermana.
Herman kontynuował serię zwycięskich pojedynków i 7 lutego 1916 w Nowym Orleanie ponownie zmierzył się z Kidem Williamsem w walce o tytuł mistrza świata. Tym razem po 20 rundach orzeczono remis[4]. Następną walkę Herman stoczył z Lewem Tendlerem. Zakontraktowana na 6 rund walka zakończyła się no decision, choć zdaniem prasy przeważał Tendler.
Trzeci pojedynek z Williamsem przyniósł Hermanowi tytuł mistrza świata, ponieważ 9 stycznia 1917 w Nowym Orleanie pokonał rywala na punkty[5].
W obronie tytułu mistrzowskiego stoczył następujące walki[a]:
| Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 12 lutego 1917(dts) | Cincinnati | Sammy Sandow | no decision | [6] |
| 20 lutego 1917(dts) | Saint Louis | Harry Kabakoff | no decision | [7] |
| 6 marca 1917(dts) | Albany | Jabez White | no decision | [8] |
| 13 marca 1917(dts) | Nowy Jork | Dutch Brandt | no decision | [9] |
| 3 lipca 1917(dts) | Buffalo | Harry Coulin | no decision | [10] |
| 10 września 1917(dts) | Tulsa | Earl Puryear | no decision | [11] |
| 20 lutego 1917(dts) | Nowy Orlean | Frankie Burns | wygrana na punkty | [12] |
| 12 maja 1919(dts) | Syracuse | Young Solberg | no decision | [13] |
| 23 maja 1919(dts) | Minneapolis | Johnny Ertle | nokaut w 5. rundzie | [14] |
| 4 lipca 1919(dts) | Fort Worth | Dick Griffin | remis | [15] |
| 15 sierpnia 1919(dts) | Milwaukee | Jackie Sharkey | no decision | [16] |
| 19 sierpnia 1920(dts) | Colorado Springs | Roy Moore | no decision | [17] |
W tym czasie Herman stoczył również walki z takimi zawodnikami, jak. m.in.: Johnny Coulon (14 maja 1917, wygrana przez TKO w 3. rundzie), Joe Lynch (1 czerwca 1917, 1 września 1919 i 12 listopada 1919, wszystkie no decision), Kid Williams (ich czwarta i ostatnia walka 13 czerwca 1917, no decision), Frankie Burns (4 lipca 1918, no decision), Memphis Pal Moore (24 marca 1919, no decision) i Johnny Buff (24 listopada 1919, no decision).
22 grudnia 1920 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Herman stracił tytuł mistrza świata po porażce na punkty z Joe Lynchem[18]. W następnej walce zmierzył się 13 stycznia 1921 w Londynie z ówczesnym mistrzem świata wagi muszej Walijczykiem Jimmym Wildem. Herman dominował w tej walce i zwyciężył przez techniczny nokaut w 17. rundzie.
25 lipca 1921 w Nowym Jorku odzyskał tytuł mistrza świata w wadze koguciej zwyciężając Joe Lyncha na punkty[19]. Stoczył potem walkę no decision z Charlesem Ledoux, a w pierwszej obronie odzyskanego tytułu przegrał na punkty z Johnnym Buffem 23 września 1921 w Madison Square Garden[20]. Nie widział już wówczas na jedno oko. Stoczył potem jeszcze sześć walk, w tym wygraną przez nokaut w 1. rundzie z Packeyem O’Gattym. Zakończył karierę w kwietniu 1922.
Wkrótce potem zupełnie oślepł. Prowadził kawiarnię we French Quarter w Nowym Orleanie. Zmarł w 1973[21].
Został wybrany w 1997 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[22].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Pete "Kid" Herman, The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 138. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- ↑ Barry J. Hugman, 1914-06-30 (116/118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Pete Herman, Pelican Park, New Orleans, Louisiana, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-02-07 (118lbs) Kid Williams drew 20 Pete Herman, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-01-09 (118lbs) Pete Herman w pts 20 Kid Williams, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-02-12 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Sammy Sandow, Heuck’s Theatre, Cincinnati, Ohio, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-02-20 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Harry Kabakoff, The Coliseum, St Louis, Missouri, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-03-06 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Jabez White, National SC, Germania Hall, Albany, New York, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-03-13 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Dutch Brandt, Broadway SC, Brooklyn, NYC, New York, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-05-03 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Harry Coulin, Broadway Auditorium, Buffalo, New York, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-09-10 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Earl Puryear, Baseball Park, Tulsa, Oklahoma, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-11-05 (118lbs) Pete Herman w pts 20 Frankie Burns, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-05-12 (118lbs) Pete Herman nd-w pts 10 Young Solberg, The Arena, Syracuse, New York, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-05-23 (118lbs) Pete Herman nd-w co 5 (10) Johnny Ertle, The Armory, Minneapolis, Minnesota, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-07-04 (118lbs) Pete Herman nd-drew 10 Dick Griffin, The Coliseum, Fort Worth, Texas, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-08-15 Pete Herman nd-l pts 10 Jackie Sharkey, The Auditorium, Milwaukee, Wisconsin, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1920-08-19 Pete Herman nd-w pts 10 Roy Moore, Stratton Park, Colorado Springs, Colorado, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1920-12-22 Joe Lynch w pts 15 Pete Herman, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-07-25 Pete Herman w pts 15 Joe Lynch, Ebbets Field, Brooklyn, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-09-23 Johnny Buff w pts 15 Pete Herman, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Roberts, Skutt, op. cit., s. 139
- ↑ Pete (Kid) Herman, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-12] (ang.).
Bibliografia
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 138-139. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- Pete (Kid) Herman, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- Pete Herman, Louisiana Sports Hall of Fame [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- Pete "Kid" Herman, The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Hermana, boxrec.com [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- Pete HERMAN, Sport & Note [dostęp 2015-07-12] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Portrait du boxeur américain Pete Herman.