Peter Bander van Duren

Peter Bander van Duren

Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1930 Kolonia, Niemcy
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 2004 Londyn, Wielka Brytania
Doktor filozofii (Phd)
Specjalność: psychologia kryminalna
Alma Mater	Uniwersytet w Kolonii
Doktorat	1957 – psychologia Uniwersytet w Kolonii
Doktor honoris causa Polski Uniwersytet Na Obczyźnie – 1989
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	University of Cambridge
Wydział	Religious & Moral Education
Stanowisko	head of department, senior lecturer
Okres zatrudn.	1966–1970
Wydawca
Wydawnictwo	Van Duren Publications
Okres spraw.	1973–1993
Odznaczenia

Peter Bander van Duren, wcześniej Hans Peter Bander (ur. 30 lipca 1930 w Kolonii, zm. 21 kwietnia 2004 w Londynie) – brytyjski nauczyciel i wykładowca akademicki specjalizujący się w psychologii. Autor, redaktor i wydawca książek z dziedziny psychologii, heraldyki i falerystyki.

Życiorys

Urodził się w 1930 roku w niemieckiej Kolonii jako jedyny syn Johana Bandera i Klary Agnes, z domu van Duren. Jego ojciec pracował jako wysokiej rangi urzędnik Deutsche Post, lecz po wybuchu II wojny światowej został przez rodaków zesłany na Spitsbergen w Norwegii, za odmowę pracy w okupowanej przez Niemców Belgii, gdzie przebywał całkowicie odseparowany od rodziny przez 6 lat. Jego żonę i syna przymusowo umieszczono na terenie okupowanej Polski, po czym Petera odebrano matce i umieszczono w nazistowskiej akademii w okupowanej Czechosłowacji, gdzie był jedynym studentem, którego rodzice nie należeli do NSDAP.

Po ucieczce ze szkoły usiłował przedostać się z powrotem do matki, lecz szczęśliwym zrządzeniem losu spotkał ją w Lipsku i do końca wojny mieszkali w hotelu w miejscowości Alexisbad w Saksonii-Anhalcie.

Po wojnie, w 1952, ukończył Humboldt-Gymnasium w rodzinnym mieście, a następnie uzyskał magisterium z psychologii i doktorat z psychologii kryminalnej na miejscowym uniwersytecie. Do Wielkiej Brytanii wyemigrował w 1957, gdzie pracował z sukcesami jako nauczyciel w dwóch liceach dla trudnej młodzieży w Londynie do 1963 roku.

W 1962 uzyskał brytyjskie obywatelstwo, a w rok później założył szkołę językową. Od 1965 pracował jako wykładowca przedmiotu Religious Education w Wall Hall College, będącym częścią University of Cambridge. Wkrótce został tam kierownikiem nowego wydziału Religious & Moral Education i mianowany starszym wykładowcą w 1966. Był też autorem dwóch podręczników do liceum, traktujących o moralności (One for the Road 1966) oraz o relacjach międzyludzkich (Two for the Road 1967), co rozpoczęło jego karierę jako autora i redaktora książek.

W 1970 zakończył pracę na uniwersytecie i zatrudnił się w wydawnictwie Colin Smythe. W 1973 założył własne wydawnictwo „Van Duren Publications”, wydające książki w dziedzinie psychologii, a od 1976 również z dziedziny heraldyki i falerystyki katolickiej i papieskiej, m.in. współpracując z arcybiskupem Igino Eugenio Cardinale^[1] (delegatem apostolskim do Wielkiej Brytanii w 1963 roku, nuncjuszem apostolskim Wspólnoty Europejskiej w latach 1970-1983^[2]) oraz arcybiskupem Brunonem Bernhardem Heimem^[1] (pronuncjuszem apostolskim do Wielkiej Brytanii w latach 1973-1985^[3]). Do 1976 publikował jako Peter Bander, a później jako Peter Bander van Duren. Był międzynarodowym znawcą papieskich, państwowych, katolickich i domowych orderów^[4]. W 1993 zakończył działalność wydawnictwa i publikował dalej w Colin Smythe Ltd. Zmarł w 2004 w wieku 74 lat po dwuletnich zmaganiach z nowotworem układu krwiotwórczego^[1].

Odznaczenia i tytuły honorowe

Chronologicznie^[1]

• 1981 – Kawaler Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego (order domowy dynastii Burbonów z Obojga Sycylii)^[4]
• 1982 – Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (papieski)
• 1985 – Krzyż Zasługi ze Srebrną Gwiazdą Zakonu Bożogrobców
• 1986 – Komandor Orderu Pro Merito Melitensi Zakonu Maltańskiego
• 1987 – Komandor Orderu Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)
• 1988 – Złoty Medal Międzywyznaniowy (od International Council of Christians and Jews)
• 1988 – Komandor z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (Polska, Rząd RP na uchodźstwie)
• 1989 – Komandor Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa (order domowy dynastii Bragança z Portugalii)
• 1989 – doctor honoris causa Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie (Londyn)
• 1990 – Krzyż Wielki Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego (order domowy dynastii Burbonów z Obojga Sycylii)
• 1991 – tytuł szlachecki Fidalgo Cavaleiro (dynastia Braganza z Portugalii)
• 1991 – tytuł Professor Catedrático Convidado (od Universidade Moderna w Lizbonie)
• 1992 – Honorowy Członek 3 Dywizji Strzelców Karpackich
• 1993 – Wstęga Krzyża Zasługi Orderu Domu Królewskiego (dynastia Braganza z Portugalii)
• 1994 – Wielki Krzyż Zasługi Zakonu Lazarytów (przeorat francuski)
• 1994 – Kawaler Wielkiego Krzyża Zasługi Zakonu Lazarytów (przeorat amerykański)
• 1994 – tytuł Admirała Texas Navy
• 1994 – Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (order domowy dynastii sabaudzkiej z Włoch)

Publikacje (wybór)

• One for the road (1966, 1968)
• Two for the road (1967)
• Looking forward to the seventies. A blueprint for education in the next decade (1968)
• Prophecies of Saint Malachy and Saint Columbkille (1969, 1970, 1979)
• Eternal Youth and music (1969, 1970)
• Carry on talking. How dead are the voices? (1972)
• Voices from the tapes. Recordings from the other world (1973)
• Armorial. Blazons for the Liber amicorum et illustrorum hospitum (1981, rozdział i redakcja)
• Orders of knighthood, awards, and the Holy See (1983, 1984, 1985, redakcja)
• The Cross on the Sword (1987)
• Heraldry in the Vatican (1987, redakcja)
• Polonia Restituta (1989, redakcja)
• The Prophecies of St Malachy and St Columbkille (1989, redakcja i współautor)
• Orders of knighthood and of merit (1994)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• S.E. Dr. Peter Bander van Duren 1930-2004 (fotografia). W: Persönlichkeiten im Ordenswesen [on-line]. ordenskreuz.com. [dostęp 2015-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].