Peter Burke

Peter Burke

Pełne imię i nazwisko	Peter Standish Burke
Pseudonim	Bugle[1]
Data i miejsce urodzenia	22 września 1927 Tauranga
Data i miejsce śmierci	2 października 2017 New Plymouth
Wzrost	188 cm
Masa ciała	91 kg
Rugby union
Pozycja	wiązacz
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 1946 Bay of Plenty 1947 Auckland 1948–1959 Taranaki 117 (37)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 1951–1957  Nowa Zelandia 3 (0)
Rugby league
Kariera trenerska
Lata Zespół 1963–1965 Taranaki (as.) 1978  Nowa Zelandia U-21 1979–1980 New Zealand Juniors 1981–1982  Nowa Zelandia

Peter Burke (ur. 22 września 1927 w Tauranga, zm. 2 października 2017 w New Plymouth) – nowozelandzki rugbysta grający na pozycji wiązacza, reprezentant kraju, następnie trener i działacz sportowy.

Grać zaczynał w Edgecumbe Primary School, związany był z klubami Hawera, Marist, Stratford i Tukapa. W latach 1946–1947 grał dla zespołów reprezentujących Bay of Plenty i Auckland, a następnie ponad dekadę dla Taranaki. W nim w latach 1948–1959 rozegrał 117 spotkań zdobywając 37 punktów, będąc jego pierwszym w historii zawodnikiem z setką występów. Jako kapitan poprowadził regionalny zespół do zdobycia Ranfurly Shield w 1957 roku oraz w jego obronach w kolejnych dwóch sezonach, a także w meczach przeciwko Springboks czy British and Irish Lions podczas ich tournée^{[2][3][4][5][6][7][1]}.

Pierwsze powołanie do nowozelandzkiej kadry otrzymał w roku 1950, brał następnie także udział w jej sprawdzianach. W latach 1951–1957 rozegrał dwanaście zwycięskich spotkań dla nowozelandzkiej reprezentacji, w tym trzy testmecze^{[4][8][2][5][1]}. Dodatkowo pięciokrotnie reprezentował także Wyspę Północną^[4].

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych był kolejno selekcjonerem Taranaki (w tym podczas serii obron Ranfurly Shield), zespołu Wyspy Północnej i kadry narodowej. Był także asystentem trenera Taranaki, w 1978 roku samodzielnie prowadził zespół Wyspy Północnej, a przez trzy lata juniorskie zespoły narodowe. Trenerem All Blacks był w latach 1981–1982 i pod jego wodzą drużyna przegrała zaledwie jeden z rozegranych wówczas siedmiu testmeczów, łącznie zaś odniosła dziewięć zwycięstw w jedenastu meczach^[4][5][2][1].

Był także działaczem – prezesem klubu Tukapa, menedżerem kadry U-19 podczas jej wyjazdów, a także prezesem regionalnego i krajowego związku rugby, zasiadał także w jego komisjach^[4][5][2].

Varia

• Za zasługi dla rugby w 1997 roku otrzymał New Zealand Order of Merit w randze oficera^[4][9], zaś w roku 2009 został – jako jeden z pierwszej trójki, prócz niego byli to również Stan Lay i Norman Read – przyjęty do nowo utworzonej Taranaki Sports Hall of Fame^[10].
• Na jego cześć zostało nazwane trofeum, o które rywalizowały regionalne drużyny Taranaki oraz Bay of Plenty^[2][11][1].
• Żonaty z Betty, trzy córki^[5][12].
• Pracował jako kierowca cysterny w Caltex^[5].

Przypisy