Peter Carington
 Peter Carrington (1984) | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1919 Londyn |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 lipca 2018 Londyn |
| Sekretarz generalny NATO | |
| Okres | od 25 czerwca 1984 do 1 lipca 1988 |
| Poprzednik | Joseph Luns |
| Następca | Manfred Wörner |
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres | od 4 maja 1979 do 5 kwietnia 1982 |
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna |
| Poprzednik | David Owen |
| Następca | Francis Pym |
| Minister obrony | |
| Okres | od 20 czerwca 1970 do 8 stycznia 1974 |
| Przynależność polityczna | Partia Konserwatywna |
| Poprzednik | Denis Healey |
| Następca | Ian Gilmour |
| Odznaczenia | |
     .png){kind=small} | |
Peter Alexander Rupert Carington (ur. 6 czerwca 1919 w Londynie, zm. 9 lipca 2018[1]) – brytyjski polityk konserwatywny. W latach 1963–1970 i 1974–1979 przewodził konserwatystom w Izbie Lordów. Od 20 czerwca 1970 r. do 8 stycznia 1974 r. był ministrem obrony w rządzie Edwarda Heatha. Od 5 maja 1979 r. do 5 kwietnia 1982 r. był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Margaret Thatcher. Następnie – do 1988 r. – był sekretarzem generalnym NATO.
Życiorys
Był synem Ruperta Caringtona, 5. barona Carrington, i Sybil Colville, córki 2. wicehrabiego Colville of Culross. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Royal Military Academy w Sandhurst. Po śmierci ojca w 1938 r. odziedziczył tytuł barona Carrington i zasiadł w Izbie Lordów. Miejsce w Izbie objął po ukończeniu 21 roku życia w 1940 r. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Grenadierów Gwardii we Francji i krajach Beneluksu, i został odznaczony Military Cross w 1945 r. Wojnę ukończył w stopniu majora.
Po wojnie Carrington rozpoczął karierę polityczną. W 1951 r. został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie rolnictwa, rybołówstwa i żywności. Mając 32 lata był najmłodszym członkiem rządu. W latach 1954–1956 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie obrony. W 1956 r. został Wysokim Komisarzem w Australii i był nim do 1959 r. Po powrocie do Wielkiej Brytanii został pierwszym lordem Admiralicji. Na tym stanowisku popierał politykę premiera Macmillana modernizacji Royal Navy. W 1962 r. został dodatkowo wiceprzewodniczącym Izby Lordów.
Kiedy premierem został Alec Douglas-Home (październik 1963 r.) Carrington został członkiem gabinetu jako przewodniczący Izby Lordów i minister bez teki. Po wyborczej porażce konserwatystów w 1964 r. Carrington został liderem Opozycji w izbie wyższej. Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1970 r. Carrington objął stanowisko ministra obrony i pozostał na nim do 1974 r. Od 1972 r. był równocześnie przewodniczącym Partii Konserwatywnej. Od stycznia do marca 1974 r. był ministrem energii. W latach 1974-1979 ponownie był liderem Opozycji w Izbie Lordów. W 1979 r. został ministrem spraw zagranicznych w gabinecie Margaret Thatcher. W tym samym roku przewodniczącym konferencji w Lancaster House, która doprowadziła do zakończenia wojny domowej w Rodezji i wyborów w lutym 1980 r. Ze stanowiska ministra zrezygnował w kwietniu 1982 r. po inwazji Argentyńczyków na Falklandy.
W latach 1984–1988 był sekretarzem generalnym NATO. W 1991 r. prowadził dyplomatyczne rozmowy na temat rozpadu Jugosławii. Oprócz stanowisk politycznych Carrington był również kanclerzem uniwersytetu w Reading oraz przewodniczącym wielu firm (np. Christie's) oraz dyrektorem m.in. Barclays Bank, Schweppes oraz Daily Telegraph. Kiedy reforma Izby Lordów z 1999 r. usunęła z Izby parów dziedzicznych, Carrington został kreowany parem dożywotnim jako baron Carrington of Upton.
Carrington był kawalerem Orderu Kawalerów Honorowych (1983), Orderu Podwiązki (1985) oraz Krzyża Wielkiego Orderu św. Michała i św. Jerzego (1988). Od 1959 był członkiem Tajnej Rady.
Rodzina
25 kwietnia 1942 r. poślubił Ionę McClean, córkę podpułkownika sir Francisa McCleana. Peter i Iona mają razem syna i dwie córki:
- Alexandra Carington (ur. 11 kwietnia 1943), żona majora Petera de Bunsena, ma dzieci
- Virginia Carington (ur. 23 czerwca 1946), żona Henry’ego Cubitta, 4. barona Ashcombe, ma dzieci
- Rupert Francis John Carington (ur. 2 grudnia 1948), ożenił się z Daniellą Diotallevi, ma dzieci
Przypisy
- ↑ Julia Langdon: Lord Carrington obituary (ang.). theguardian.com, 2018-07-10. [dostęp 2018-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)].
Linki zewnętrzne
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
Media użyte na tej stronie
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY-SA 2.5
Ribbon of the Order of the Garter
Baretka brytyjskiego Orderu św. Michała i św. Jerzego.
Autor: Heralder (Crown by Miguillen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Charles III, Grand Cross.
Flaga Paktu Północnoatlantyckiego (NATO).
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: medals.org.uk, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Order of the Companions of Honour Ribbon
Military Cross medal ribbon
Ribbon of Presidential Medal of Freedom
Autor: Allan warren, Licencja: CC BY-SA 3.0
Alec Douglas Home portrait
British Conservative leader Edward Heath at the Pentagon
Flag of the Lord High Admiral of the United Kingdom.
Autor: Rob Croes , Licencja: CC0
Lord Peter A.R. Carrington (Grenadier Guards)
The image from the English Wikipedia with changes so the colors are correct.
Original by Zscout370 on the English Wikipedia, at en:Image:Flag of the Secretary of State for Defence.svg. (Original was PD)