Peter Fill
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | C.S. Carabinieri | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 7.03 2002, Altenmarkt (12. miejsce – super G) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 7.03 2002, Altenmarkt | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 29.11 2008, Lake Louise (zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Peter Fill (ur. 12 listopada 1982 w Castelrotto) – włoski narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Peter Fill pojawił się 10 grudnia 1997 roku w Piancavallo, gdzie w zawodach FIS Race w zjeździe zajął 100. miejsce. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Verbier zdobył brązowy medal w gigancie, ulegając tylko dwóm Austriakom: Hannesowi Reiterowi i Johannowi Gruggerowi. Fill zdobył także złoty medal w supergigancie podczas mistrzostw świata juniorów w Tarvisio w 2002 roku.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 marca 2002 roku w Altenmarkt, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium po raz pierwszy stanął 13 stycznia 2006 roku w Wengen, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych lepsi byli tylko Austriak Benjamin Raich oraz Kjetil André Aamodt z Norwegii. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Lake Louise odniósł swoje jedyne zwycięstwo, wygrywając bieg zjazdowy. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz czwartej w klasyfikacji zjazdu.
Największy sukces osiągnął w 2009 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Val d’Isère zdobył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam na podium Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Norwega Aksela Lunda Svindala. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył brązowy medal w superkombinacji. Wyprzedzili go tam jedynie Aksel Lund Svindal oraz kolejny reprezentant Włoch, Christof Innerhofer. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piętnasty w zjeździe. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując siódme miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
19. | 12 lutego | 2006 | Turyn | Zjazd | 1:48,80 min | +2,08 s | Antoine Dénériaz |
9. | 14 lutego | 2006 | Turyn | Kombinacja | 3:09,35 min | +2,86 s | Ted Ligety |
13. | 18 lutego | 2006 | Turyn | Supergigant | 1:30,65 min | +0,89 s | Kjetil André Aamodt |
15. | 15 lutego | 2010 | Vancouver | Zjazd | 1:54,31 min | +0,98 s | Didier Défago |
DSQ | 19 lutego | 2010 | Vancouver | Supergigant | 1:30,34 min | - | Aksel Lund Svindal |
DNF2 | 21 lutego | 2010 | Vancouver | Superkombinacja | 2:44,92 min | - | Bode Miller |
7. | 9 lutego | 2014 | Soczi | Zjazd | 2:06,23 min | +0,49 s | Matthias Mayer |
DNF2 | 14 lutego | 2014 | Soczi | Superkombinacja | 2:45,20 min | - | Sandro Viletta |
8. | 16 lutego | 2014 | Soczi | Supergigant | 1:18,14 min | +0,71 s | Kjetil Jansrud |
DNF2 | 13 lutego | 2018 | Pjongczang | Superkombinacja | - | - | Marcel Hirscher |
6. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:41,08 min | +0,83 s | Aksel Lund Svindal |
DNF | 16 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | - | - | Matthias Mayer |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 2 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:38,80 min | +3,25 s | Stephan Eberharter |
11. | 6 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Kombinacja | 3:18,41 min | +2,98 s | Bode Miller |
20. | 8 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:43,54 min | +3,56 s | Michael Walchhofer |
DNF1 | 16 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Slalom | 1:40,66 min | - | Ivica Kostelić |
14. | 29 stycznia | 2005 | Bormio | Supergigant | 1:27,55 min | +2,03 s | Bode Miller |
DNF1 | 3 lutego | 2005 | Bormio | Kombinacja | 3:19,10 min | - | Benjamin Raich |
24. | 5 lutego | 2005 | Bormio | Zjazd | 1:56,22 min | +2,17 s | Bode Miller |
14. | 6 lutego | 2007 | Åre | Supergigant | 1:14,30 min | +1,01 s | Patrick Staudacher |
13. | 8 lutego | 2007 | Åre | Superkombinacja | 2:28,99 min | +1,41 s | Daniel Albrecht |
11. | 11 lutego | 2007 | Åre | Zjazd | 1:44,68 min | +1,71 s | Aksel Lund Svindal |
23. | 14 lutego | 2007 | Åre | Gigant | 2:19,64 min | +3,04 s | Aksel Lund Svindal |
2. | 4 lutego | 2009 | Val d’Isère | Supergigant | 1:19,41 min | +0,99 s | Didier Cuche |
14. | 7 lutego | 2009 | Val d’Isère | Zjazd | 2:07,01 min | +2,12 s | John Kucera |
5. | 9 lutego | 2009 | Val d’Isère | Superkombinacja | 2:23,00 min | +1,96 s | Aksel Lund Svindal |
9. | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa | Supergigant | 1:38,31 min | +2,03 s | Christof Innerhofer |
14 | 12 lutego | 2011 | Ga-Pa | Zjazd | 1:58,41 min | +2,40 s | Erik Guay |
3. | 14 lutego | 2011 | Ga-Pa | Superkombinacja | 2:54,51 min | +1,90 s | Aksel Lund Svindal |
14. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:23,96 min | +1,64 s | Ted Ligety |
12. | 9 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 2:01,32 min | +1,86 s | Aksel Lund Svindal |
11. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 min | +1,11 s | Erik Guay |
9. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 min | +0,65 s | Beat Feuz |
DNF1 | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 min | - | Luca Aerni |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 21 lutego | 2000 | Québec | Zjazd | 1:10,77 min | +1,03 s | Thomas Graggaber |
DNF | 22 lutego | 2000 | Québec | Supergigant | 1:15,69 min | - | Klaus Kröll |
DNF1 | 25 lutego | 2000 | Québec | Slalom | 1:52,95 min | - | Daniel Défago |
10. | 26 lutego | 2000 | Québec | Gigant | 1:52,09 min | +1,15 s | Georg Streitberger |
8. | 5 lutego | 2001 | Verbier | Zjazd | 1:30,23 min | +1,55 s | Thomas Graggaber |
DSQ | 6 lutego | 2001 | Verbier | Supergigant | 1:28,17 min | - | Christoph Kornberger |
3. | 8 lutego | 2001 | Verbier | Gigant | 2:08,79 min | +0,13 s | Hannes Reiter |
31. | 9 lutego | 2001 | Verbier | Slalom | 1:25,72 min | +7,22 s | Stefan Kogler |
4. | 9 lutego | 2001 | Verbier | Kombinacja | 40,53 pkt | +30,31 pkt | Patrick Bechter |
11. | 27 lutego | 2002 | Tarvisio | Zjazd | 1:26,85 min | +1,32 s | Adam Cole |
1. | 28 lutego | 2002 | Tarvisio | Supergigant | 1:25,02 min | - | - |
DSQ1 | 2 marca | 2002 | Tarvisio | Slalom | 1:30,46 min | - | Steven Nyman |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2001/2002: 114.
- sezon 2002/2003: 65.
- sezon 2003/2004: 40.
- sezon 2004/2005: 30.
- sezon 2005/2006: 16.
- sezon 2006/2007: 6.
- sezon 2007/2008: 26.
- sezon 2008/2009: 10.
- sezon 2009/2010: 104.
- sezon 2010/2011: 21.
- sezon 2011/2012: 35.
- sezon 2012/2013: 38.
- sezon 2013/2014: 15.
- sezon 2014/2015: 34.
- sezon 2015/2016: 10.
- sezon 2016/2017: 6.
- sezon 2017/2018: 16.
Zwycięstwa w zawodach
- Lake Louise – 29 listopada 2008 (zjazd)
- Kitzbühel – 23 stycznia 2016 (zjazd)
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant)
Miejsca na podium w zawodach
- Wengen – 13 stycznia 2006 (superkombinacja) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 20 stycznia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
- Åre – 15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 25 listopada 2006 (zjazd) – 3. miejsce
- Hinterstoder – 20 grudnia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2006 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2007 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 2009 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce[1]
- Lake Louise – 28 listopada 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 29 listopada 2015 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 3 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 25 lutego 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Aspen – 15 marca 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Wengen – 12 stycznia 2018 (superkombinacja) – 3. miejsce
Przypisy
- ↑ ex aequo z Hannesem Reicheltemem
Bibliografia
- Oficjalna strona
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Christian Jansky, Licencja: CC BY-SA 3.0
Italian alpine skier Peter Fill at the bib draw for the Super-G in Hinterstoder (Austria) on 5 February 2011.