Peter Graham
Pseudonim | The Chief |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 191 cm |
Masa ciała | 115 (2011) kg |
Styl walki | |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk | 18[1] |
Zwycięstwa | 12 |
Przez nokauty | 5 |
Porażki | 6 |
Peter Graham (ur. 5 sierpnia 1975 w Sydney) – australijski zawodnik sportów walki. W swojej karierze walczył zarówno w karate, zawodowym kick-boxingu, boksie, jak i mieszanych sztukach walki (MMA).
Kariera sportowa
Swoją karierę w sportach walki zaczynał od karate kyokushin. W 1999 roku został mistrzem Australii w klasie open, a rok później zdobył amatorskie mistrzostwo świata WKBF. Po tym sukcesie przeszedł na zawodowstwo, rozpoczynając starty w kick-boxingu w formule K-1.
K-1
W listopadzie 2000 roku na gali K-1 Oceania Star Wars 2000 w Melbourne zmierzył się w pokazowym pojedynku z najbardziej utytułowanym australijskim kick-boxerem w historii, Stanem Longinidisem. Przegrał z nim przez decyzję po 10-rundowej walce, jednak występ ten zaowocował zaproszeniem go na turniej preeliminacyjny K-1 World GP w Melbourne w lutym 2001 roku. Przegrał w finale przez nokaut z wschodzącą gwiazdą K-1, Nowozelandczykiem Markiem Huntem. Pięć miesięcy później doszło w Auckland do walki rewanżowej, w której Graham pokonał Hunta przez decyzję sędziów.
Po rocznej przerwie powrócił na ringi K-1 w 2003 roku. W lipcu wygrał turniej K-1 World GP w Melbourne, dzięki czemu wywalczył sobie prawo startu w gali eliminacyjnej w Osace, podczas której pokonał kończącego karierę Sama Greco. Zwycięstwo to zapewniło mu udział w Finale K-1 WGP w Tokio – turnieju o mistrzostwo K-1. Odpadł w nim w ćwierćfinale, znokautowany przez późniejszego mistrza Remy'ego Bonjasky'ego.
W 2004 roku wygrał turniej Kings of Oceania 2004, pokonując m.in. Pawła Słowińskiego. Rok później zwyciężył również w Kings of Oceania 2005, uzyskując kwalifikację do turnieju K-1 World GP 2006 w Auckland (GP Oceanii), będącego eliminacją do Finału K-1 World GP 2006. W jego ćwierćfinale zmierzył się ze znanym z kontrowersyjnych zachowań Badrem Hari (przed walką doszło do bójki pomiędzy obydwoma zawodnikami)[2]. Graham przegrywał pojedynek na punkty, jednak na kilka sekund przed końcem ostatniej rundy zdołał znokautować Marokańczyka swoim markowym kopnięciem opadającym z obrotu, łamiąc mu szczękę. W półfinale spotkał się z Pawłem Słowińskim i przegrał przed czasem na skutek niskich kopnięć[3].
W sierpniu 2007 roku, podczas K-1 World GP w Hongkongu stoczył walkę rewanżową z Harim. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów. Był to jego ostatni występ w organizacji K-1.
Po trzyletniej przerwie spowodowanej startami w MMA powrócił do kick-boxingu. 29 sierpnia 2010 roku znokautował Nowozelandczyka Douga Vineya, zdobywając mistrzostwo świata ISKA w wadze ciężkiej. Stracił je, gdy 20 września 2011 roku sam został znokautowany w swojej trzeciej walce z Pawłem Słowińskim[4].
Mieszane sztuki walki
W 2008 roku podpisał kontrakt z japońską organizacją World Victory Road i zadebiutował w MMA. Na gali Sengoku 1 w Tokio przegrał przez poddanie z byłą gwiazdą PRIDE FC, zapaśnikiem Kazuyuki Fujitą.
Od 2010 roku walczył dla mniejszych australijskich organizacji. W grudniu tego roku na gali Draka 5 stoczył w rosyjskim Chabarowsku pojedynek z niepokonanym od ponad 4 lat zawodnikiem gospodarzy, Aleksandrem Jemieljanienką. Graham niespodziewanie wygrał z faworyzowanym rywalem przez techniczny nokaut w 2. rundzie za pomocą niskich kopnięć[5].
Podczas kolejnej edycji tej gali, która odbyła się 11 lutego 2012 roku, znokautował doświadczonego Łotysza Konstantina Głuchowa w 1. rundzie.
Pod koniec roku 24 listopada stoczył rewanżowy pojedynek z Gluhovsem. Kolejny raz lepszy był Graham, który znokautował rywala na początku 1. rundy prawym sierpowym i ciosami w parterze. Stawką pojedynku było międzynarodowe mistrzostwo w wadze ciężkiej organizacji Draka.
W latach 2013-2014 walczył dla Bellator MMA[6]. Od 2014 związany z KSW, gdzie pokonywał Marcina Różalskiego (KSW 28) i Mariusza Pudzianowskiego (KSW 32) – obu przed czasem.
Boks
W zawodowym boksie debiutował w 2000 roku. 11 lipca 2015 został mistrzem Australii w wadze ciężkiej pokonując Bena Edwardsa na punkty. W listopadzie 2015 zdobył pas mistrzowski WBO strefy azjatycko-pacyficznej[7].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2012: Międzynarodowy mistrz Draka w wadze ciężkiej
- 2013: Bellator MMA - finalista turnieju wagi ciężkiej
Kick-boxing
- 1999: Mistrz Australii Kyokushin w kat. open
- 2000: Amatorski Mistrz Świata WKBF w wadze superciężkiej
- 2002: Zawodowy Mistrz Świata WKBF w wadze superciężkiej
- 2003: K-1 World Grand Prix w Melbourne – 1. miejsce
- 2004: Kings of Oceania – 1. miejsce
- 2005: Kings of Oceania – 1. miejsce
- 2010: Zawodowy Mistrz Świata ISKA w wadze ciężkiej
Boks
- 2012: Mistrz Stanu New South Wales w wadze ciężkiej
- 2015: Mistrz Australii w wadze ciężkiej
- 2015: Mistrz WBO Asia Pacific w wadze ciężkiej
- 2016: Mistrz WBF w wadze ciężkiej
Lista zawodowych walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 11-10 | Witalij Minakow | Poddanie (duszenie przedramieniem) | 1 | 1:01 | FNG 50: Emelianenko vs. Maldonado | 17.06.2016 | Petersburg | Co-Main Event |
Wygrana | 11-9 | Mariusz Pudzianowski | TKO (ciosy pięściami i łokciami) | 2 | 2:00 | KSW 32: Road to Wembley | 31.10.2015 | Londyn | Main Event |
Przegrana | 10-9 | Karol Bedorf | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 31: Materla vs. Drwal | 23.05.2015 | Gdańsk/Sopot | |
Przegrana | 10-8 | Dienis Goltsow | Poddanie (kimura) | 2 | 3:23 | Tech-Krep FC - Ermak Prime Challenge | 03.04.2015 | Krasnodar | Main Event |
Wygrana | 10-7 | Marcin Różalski | Poddanie (kontuzja kolana) | 2 | 0:43 | KSW 28: Fighters Den | 04.10.2014 | Szczecin | |
Przegrana | 9-7 | Siala-Mou Siliga | Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) | 3 | 3:21 | Bellator 111 | 07.03.2014 | Thackerville | Ćwierćfinał turnieju Bellator 10 sezonu wagi ciężkiej |
Przegrana | 9-6 | Cheick Kongo | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 107 | 08.11.2013 | Thackerville | Finał turnieju Bellator 9 sezonu wagi ciężkiej, Main Event |
Wygrana | 9-5 | Eric Prindle | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 104 | 18.10.2013 | Cedar Lapids | |
Wygrana | 8-5 | Salimgerey Rasulov | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:02 | K-1 Global MMA | 02.06.2013 | Krasnodar | Main Event |
Wygrana | 7-5 | Donnie Lester | TKO (przerwanie przez lekarza) | 1 | 1:50 | AFC 4 | 07.12.2012 | Melbourne | Co-Main Event |
Wygrana | 6-5 | Konstantīns Gluhovs | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:20 | Draka 11 | 24.11.2012 | Chabarowsk | Main Event |
Wygrana | 5-5 | Konstantīns Gluhovs | KO (cios) | 1 | 2:47 | Governor's Cup 2012 | 11.02.2012 | Chabarowsk | Main Event |
Wygrana | 4-5 | Aleksandr Jemieljanienko | TKO (kopnięcia nogą) | 2 | 2:59 | Draka 5 | 18.12.2010 | Chabarowsk | Main Event |
Wygrana | 3-5 | Yusuke Kawaguchi | TKO (łokcie) | 1 | ? | Xtreme MMA 3 | 05.11.2010 | Sydney | |
Wygrana | 2-5 | Carter Williams | TKO (ciosy i łokcie) | 1 | 4:10 | Xtreme MMA 2 | 31.07.2010 | Sydney | Co-Main Event |
Przegrana | 1-5 | Jim York | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:44 | Impact FC 2 | 18.07.2010 | Sydney | |
Przegrana | 1-4 | Dion Staring | Poddanie (duszenie ramieniem) | 1 | ? | Fury 1: Clash of the Titans | 21.05.2010 | Makau | |
Wygrana | 1-3 | Felise Leniu | TKO (ciosy pięściami) | 1 | ? | RPA: Return of the Chief | 18.04.2010 | Keysborough | Main Event |
Przegrana | 0-3 | Rolles Gracie | Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) | 1 | 1:43 | Art of War 14 | 16.09.2009 | Makau | Co-Main Event |
Przegrana | 0-2 | Moise Rimbon | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 0:42 | Sengoku - Fourth Battle | 24.08.2008 | Saitama | |
Przegrana | 0-1 | Kazuyuki Fujita | Poddanie (duszenie północ-południe) | 1 | 1:23 | Sengoku - First Battle | 05.03.2008 | Tokio |
Lista zawodowych walk w boksie
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 11-4-1 | Zhang Zhilei | KO | 1 | 21.01.2017 | Hebei Sports Venue, Shijiazhuang | Walka o tytuł World Boxing Organisation Oriental wagi ciężkiej |
Wygrana | 11-3-1 | Julius Long | TD | 5 | 27.02.2016 | Centrum Kongresowe Darwin, Darwin, Terytorium Północne | Zdobył wolny tytuł World Boxing Foundation World wagi ciężkiej |
Wygrana | 10-3-1 | Alphonce Mchumiatumbo | TKO | 4 | 28.11.2015 | Centrum sportowe w Suzhou, Suzhou | Zdobył tytuł wagi ciężkiej WBO Asia Pacific |
Wygrana | 9-3-1 | Ben Edwars | SD | 10 | 11.07.2015 | Hellenic Club, Woden, Australijskie Terytorium Stołeczne | Zdobył australijski tytuł wagi ciężkiej |
Wygrana | 8-3-1 | David Levi | TKO | 6 | 22.02.2013 | Centrum rozrywki, Hurstville, Nowa Południowa Walia | Obrona tytułu wagi ciężkiej Nowa Południowa Walia |
Wygrana | 7-3-1 | George Poulivaati | UD | 5 | 19.05.2012 | Chorwacki Club, Punchbowl, Nowa Południowa Walia | Zdobył tytuł wagi ciężkiej Nowa Południowa Walia |
Wygrana | 6-3-1 | Pat Kennedy | TKO | 5 | 15.11.2002 | Club Nova, Newcastle, NSW | |
Wygrana | 5-3-1 | Pat Kennedy | UD | 6 | 09.08.2002 | Club Nova, Newcastle, NSW | |
Wygrana | 4-3-1 | Joseph Semeatu | KO | 1 | 10.05.2002 | Mayfield Ex Services Club, Newcastle, NSW | |
Remis | 3-3-1 | Phil Gregory | PTS | 8 | 01.04.2002 | Kompleks sportowy, Carrara (Gold Coast), Queensland | |
Wygrana | 3-3 | Paul Withers | KO | 6 | 04.03.2002 | Centrum rozrywki, Townsville, Queensland | |
Wygrana | 2-3 | Andrew Fepuileai | KO | 4 | 15.02.2002 | Woonona Bulli RSL Club, Wollongong, NSW | |
Wygrana | 1-3 | Glen Sewell | UD | 4 | 12.10.2001 | Sydney, NSW | |
Przegrana | 0-3 | Simon Paterson | UD | 4 | 28.09.2001 | The Octagon, Sydney, NSW | |
Przegrana | 0-2 | Caine Melbourne | KO | 2 | 21.07.2000 | Hornsby RSL Club, Sydney, NSW | |
Przegrana | 0-1 | Caine Melbourne | UD | 4 | 23.04.2000 | Klub Wyong Leagues, Wyong, NSW | Debiut w boksie |
Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów, DQ – dyskwalifikacja
Przypisy
- ↑ Bilans obejmuje walki w cyklu K-1 WGP. Stan na 05.11.2009
- ↑ Monty DiPietro: K-1 Oceania World GP Press Conference. [dostęp 2008-12-05]. (ang.).
- ↑ Monty DiPietro: Aerts Stops Schilt; Slowinski Wins K-1 Oceania. [dostęp 2008-12-05]. (ang.).
- ↑ Brent Ducharme: Paul Slowinski Scores Knockout Win Against Peter Graham in Australia. headkicklegend.com, 22 sierpnia 2011. [dostęp 2011-09-16]. (ang.).
- ↑ Александр Емельяненко проиграл Питеру Грэхему. [dostęp 2010-12-20]. (ros.).
- ↑ Peter Graham w Bellator FC! - MMA, UFC, Muay Thai, Boks, BJJ, KSW - Informacje ..:::.. FightSport.pl ..:::.. Twój Portal Sportów Walki | Newsy, www.fightsport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Peter Graham nowym mistrzem WBO Azji i Pacyfiku w boksie | MMAnews, www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
This picture was taken by myself during en:K-1 World Grand Prix 2007 in Hong Kong press conference in 3 August 2007. I give permission Wikipedia to use this image as profile picture. (en:User talk:umi1903