Peter O’Neill

Peter O’Neill
Ilustracja
(c) Department of Foreign Affairs and Trade website – www.dfat.gov.au, CC BY 3.0 au
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1965
dystrykt Ialibu-Pangia

Premier Papui-Nowej Gwinei
Okres

od 2 sierpnia 2011
do 30 maja 2019

Przynależność polityczna

Ludowy Kongres Narodowy

Poprzednik

Sam Abal (p.o.)

Następca

James Marape

Peter Charles Paire O’Neill (ur. 13 lutego 1965) – papuański polityk, deputowany do parlamentu, minister. Premier Papui-Nowej Gwinei od 2 sierpnia 2011 do 30 maja 2019.

Życiorys

Peter O’Neill urodził w papuaskim dystrykcie Ialibu-Pangia[1]. Jest synem australijskiego urzędnika, jego matka pochodziła natomiast z papuaskiej prowincji Southern Highlands[2]. W latach 1972–1977 uczęszczał do szkoły podstawowej Pangia Primary School, następnie kształcił się w szkołach Ialibu High School w Ialibu oraz Goroka High School w Goroka. W latach 1983–1986 studiował rachunkowość i handel na University of Papua New Guinea. W 1989 uzyskał certyfikat zawodowy z rachunkowości (Certified Practising Accountant)[1].

Przed zaangażowaniem się w życie polityczne prowadził działalność biznesową. Do Parlamentu Narodowego dostał się w sierpniu 2002 z ramienia Ludowego Kongresu Narodowego (People's National Congress), reprezentując okręg Ialibu-Pangia. W latach 2002-2003 zajmował stanowisko ministra pracy i przemysłu, a od 2003 do 2004 ministra służb publicznych. W latach 2004-2007 był liderem opozycji[1][2].

Po wyborach parlamentarnych w 2007 wszedł w skład koalicji rządowej utworzonej przez zwycięski Sojusz Narodowy. W sierpniu 2007 objął w rządzie Michaela Somare stanowisko ministra handlu i przemysłu. Na początku 2010 po tym, jak Patrick Pruaitch zrezygnował z funkcji ze względu na oskarżenia korupcyjne, zastąpił go na stanowisku ministra skarbu i finansów. W czerwcu 2011 p.o. premiera Sam Abal przywrócił Pruaitcha na urząd. O’Neill objął wówczas stanowisko ministra prac publicznych i transportu. Ruch ten doprowadził do wewnętrznego konfliktu w szeregach koalicji[2][3].

2 sierpnia 2011 część parlamentarzystów koalicji, przy poparciu członków opozycji, przyjęła uchwałę o opróżnieniu urzędu premiera, co spowodowane było przeciągającą się nieobecnością premiera Michaela Somare przebywającego na leczeniu w Singapurze. Nowym szefem rządu został wybrany Peter O’Neill, który uzyskał 70 głosów poparcia i 24 głosy przeciw. Tego samego dnia został zaprzysiężony na stanowisku przez gubernatora generalnego Michaela Ogio[2][4][5].

26 maja 2019 premier O’Neill wskutek utraty większości parlamentarnej i pogłębiającego się kryzysu politycznego podał się do dymisji[6].

Zobacz też

  • Drugi rząd Petera O’Neilla

Przypisy

  1. a b c Biodata. Minister O’Neill (ang.). treasury.gov.pg. [dostęp 2011-08-07].
  2. a b c d PNG vote weakens link to Michael Somare era (ang.). theaustralian.com.au, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02].
  3. Somare's Cabinet at a glance (ang.). postcourier.com.pg, 30 sierpnia 2007. [dostęp 2011-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
  4. New leader for PNG (ang.). radioaustralianews.net.au, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02].
  5. PNG has new PM as position declared vacant and govt MPs defect (ang.). rnzi.com, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02].
  6. Papua New Guinea prime minister quits after weeks of turmoil (ang.). reuters.com, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26].

Media użyte na tej stronie

Peter O'Neill May 2015.jpg
(c) Department of Foreign Affairs and Trade website – www.dfat.gov.au, CC BY 3.0 au
Australian Foreign Minister Julie Bishop meets with Prime Minister of Papua New Guinea, Peter O’Neill. 23 May 2015