Peter Radford

Peter Radford
Ilustracja
Peter Radford w 1960
Data i miejsce urodzenia20 września 1939
Walsall
Wzrost180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
brązRzym 1960lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
brązRzym 1960lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
srebroSztokholm 1958sztafeta 4 × 100 m
brązSztokholm 1958bieg na 100 m
Igrzyska Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej
złotoCardiff 1958lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 110 j)
złotoPerth 1962lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 110 j)

Peter Frank Radford (ur. 20 września 1939 w Walsall[1]) – brytyjski lekkoatleta sprinter, dwukrotny medalista olimpijski z Rzymu.

Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej reprezentował Anglię, a na pozostałych dużych zawodach międzynarodowych Wielką Brytanię.

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 110 jardów (która biegła w składzie: Adrian Breacker, David Segal, Roy Sandstrom i Radford), a także zajął 4. miejsce w biegu na 100 jardów i odpadł w półfinale biegu na 220 jardów na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1958 w Cardiff[2]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Radford, Sandstrom, Segal i Breacker) oraz brązowy medal w biegu na 100 metrów (za Niewmcami Arminem Harym i Manfredem Germarem)[3].

28 maja 1960 w Wolverhampton ustanowił rekord świata w biegu na 200 metrów wynikiem 20,5 s (bieg był rozgrywany na dystansie 220 jardów)[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zdobył brązowe medale w biegu na 100 metrów (za Harym i Davidem Sime ze Stanów Zjednoczonych) i w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Radford, David Jones, Segal i Nick Whitehead). W biegu na 200 metrów odpadł w półfinale[1].

Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie odpadł w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów[5]. Ponownie zwyciężył w sztafecie 4 × 110 jardów (w składzie: Alf Meakin, David Jones, Len Carter i Radford) oraz odpadł w półfinałach biegów na 100 jardów i na 220 jardów na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1962 w Perth[2].

Wystąpił również na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, gdzie odpadł w ćwierćfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajął w finale 8. miejsce[1].

Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) na 100 jardów w 1959[6] i 1960[7].

Po zakończeniu kariery sportowej był m.in. prezesem UK Athletics oraz profesorem sportu na Brunel University w Londynie. Opublikował biografię XIX-wiecznego miłośnika pieszych wędrówek Roberta Barclaya Allardice’a The Celebrated Captain Barclay: Sport, Money and Fame in Regency Britain (2001).

Przypisy

  1. a b c Peter Radford, olympedia.org [dostęp 2021-04-26] (ang.).
  2. a b Peter Frank Radford, thecgf.com [dostęp 2021-04-26] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 509, 513 [dostęp 2021-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 43 [dostęp 2021-04-26] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 516 [dostęp 2021-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. GBRAthletics: British Athletic Championships 1945-1959 (ang.). [dostęp 2010-06-19].
  7. GBRAthletics: AAA Championships (Men) (ang.). [dostęp 2010-06-19].

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Peter Radford 1960cr.jpg
1960 Wolverhampton Greyhound Track Peter Radford Chased Rabbit Press Photo