Peter von Winter

Peter von Winter

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1754 (data chrztu) Mannheim
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	17 października 1825 Monachium
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, skrzypek
Odznaczenia

Peter von Winter (ochrzczony 28 sierpnia 1754 w Mannheimie, zm. 17 października 1825 w Monachium^[1][2]) – niemiecki kompozytor i skrzypek.

Życiorys

Przez ponad 60 lat swojego życia związany był z dworem Wittelsbachów w Mannheimie i Monachium^[1]. W wieku 10 lat został zatrudniony w orkiestrze dworskiej jako skrzypek i kontrabasista^[1][2]. Jego nauczycielami byli Anton Joseph Hampel i Georg Joseph Vogler, w latach 1780–1781 przebywał natomiast w Wiedniu, gdzie uczył się techniki bel canta u Antonio Salieriego^[1]. W 1778 roku otrzymał posadę dyrektora orkiestry dworskiej w Monachium, w 1787 roku jej wicekapelmistrza, a w 1798 roku kapelmistrza^[2]. Odbył podróże do Neapolu i Wenecji (1791–1794) oraz Pragi i Wiednia (1795–1798)^[1]. W 1803 roku odwiedził Londyn^[1]. W 1810 roku koncertował w Wiedniu wraz ze swoją uczennicą, śpiewaczką Clarą Metzger-Vespermann, z którą w 1816 roku odbył także podróż po północnych Niemczech, a 1817–1818 do Mediolanu^[1]. W 1814 roku, w uznaniu za zasługi dla dworu, otrzymał tytuł szlachecki^[1][2], został też odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Zasługi Korony Bawarskiej^[3]. W ostatnich latach życia komponował muzykę religijną i uczył śpiewu^[1]. Opublikował pracę Vollständige Singschule (Mainz 1825)^[1][2].

Twórczość

Jako autor dzieł scenicznych tworzył z dużą łatwością, skomponował ponad 40 dzieł w różnych gatunkach, m.in. singspiel, opera seria, dramma giocoso czy opera komiczna^[1]. Współpracował z czołowymi librecistami ówczesnej epoki, takimi jak Emanuel Schikaneder i Johann Wolfgang von Goethe^[1]. Dbał o podkreślenie znaczenia tekstu przy pomocy środków muzycznych, obok dialogów mówionych wprowadzał niemieckie piosenki biesiadne, francuskie pieśni wodewilowe i włoskie arie^[1]. Jego opery na samym dworze elektorskim nie spotkały się z większym uznaniem, ceniono je natomiast w Wiedniu, Londynie i na scenach włoskich^[1].

Poza operami skomponował szereg baletów, oratoriów i kantat, 28 mszy, 4 symfonie (w tym symfonia z udziałem chóru Die Schlacht, 1814), uwertury orkiestrowe, koncert skrzypcowy, fletowy i fagotowy, 2 koncerty obojowe, 12 divertimentów na 2 skrzypiec, altówkę i wiolonczelę, divertimento na 2 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i 2 rogi, 6 kwartetów smyczkowych, 3 kwintety, 2 sekstety, po jednym septecie i oktecie, sonaty^[2]. Muzyka religijna Wintera cechuje się prostotą i powagą, kompozytor unikał stosowania części fugowanych i techniki kontrapunktycznej, mało urozmaicona orkiestracja służy podkreśleniu godności utworu^[1]. Kompozycje instrumentalne mają w twórczości Wintera znaczenie wyłącznie lokalne, tworzone były okazjonalnie na potrzeby dworu elektorskiego^[1].

Dzieła operowe

(na podstawie materiałów źródłowych^[1])

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Peter von Winter – nuty w bibliotece Polona
• Peter von Winter – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project