Petras Auštrevičius

Petras Auštrevičius

Data i miejsce urodzenia	16 maja 1963 Czarny Bór
Zawód, zajęcie	polityk, dyplomata, ekonomista
Alma Mater	Uniwersytet Wileński
Stanowisko	poseł na Sejm Republiki Litewskiej, poseł do Parlamentu Europejskiego
Partia	Ruch Liberalny Republiki Litewskiej
Odznaczenia

Petras Auštrevičius (ur. 16 maja 1963 w Czarnym Borze) – litewski polityk, ekonomista, dyplomata, główny negocjator z UE okresu przedakcesyjnego, poseł na Sejm, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.

Życiorys

W 1981 ukończył szkołę średnią w Wilnie, a w 1986 studia ekonomiczne na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1986 do 1991 pracował jako asystent w Instytucie Ekonomii Litewskiej Akademii Nauk, od 1988 odbywając studia doktoranckie.

W 1991 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako starszy specjalista, następnie dyrektor departamentu. Po odbyciu w 1992 studium dyplomatycznego na Instytucie Hoovera Uniwersytetu Stanforda został powołany do oddziału nordyckiego w MSZ. W 1993 powierzono mu stanowisko chargé d'affaires ad interim w Finlandii, następnie od 1994 do 1997 pełnił funkcję ambasadora Republiki Litewskiej w tym kraju (najmłodszego ambasadora Litwy w historii).

W 1998 został doradcą premiera Gediminasa Vagnoriusa do spraw zagranicznych. W tym samym roku stanął na czele rządowego komitetu do spraw europejskich. Zajmował to stanowisko do 1999 i ponownie w latach 2000–2003. Od stycznia 2001 do grudnia 2002 był głównym negocjatorem członkostwa Litwy w Unii Europejskiej.

W 2004 wystartował w wyborach prezydenckich jako kandydat niezależny, uzyskując poparcie kilku ugrupowań prawicy i centrum. Przegrał w pierwszej turze, uzyskując jednak dobry wynik (19,3%). W drugiej turze udzielił poparcia Valdasowi Adamkusowi. W odbywających się w tym samym roku wyborach parlamentarnych został posłem z ramienia Związku Liberałów i Centrum.

Po konflikcie z Artūrasem Zuokasem jesienią 2005 wraz z grupą deputowanych opuścił frakcję LiCS. W 2006 stanął na czele nowego ugrupowania, Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej. Kierował tą formacją do 2008, przegrywając wewnątrzpartyjne wybory z Eligijusem Masiulisem. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku z jej listy partyjnej po raz drugi uzyskał mandat deputowanego. W 2012 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję^[1]. Po nowych wyborach został wybrany na jednego z wiceprzewodniczących parlamentu.

W wyborach w 2014 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji jako jeden z dwóch przedstawicieli liberałów^[2]. W kwietniu 2018 został ogłoszony kandydatem Ruchu Liberałów w wyborach prezydenckich przewidzianych na 2019^[3], jednak nie zdołał zarejestrować swojej kandydatury. W 2019 utrzymał natomiast mandat europosła na kolejną kadencję^[4].

Odznaczenia

Został odznaczony orderem 750. rocznicy koronacji króla Mendoga (2003), Krzyżem Komandorskim Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (2003), medalem za przystąpienie Litwy do UE i NATO (2004), fińskim Krzyżem Komandorskim I klasy Orderu Białej Róży (1998), francuskim Orderem Narodowym Zasługi (2003), gruzińskim Orderem Honoru (2013) oraz ukraińskim Orderem „Za zasługi” II klasy (2022)^[5].

Życie prywatne

Żonaty z Gintarė, ma dwóch synów: Vytenisa i Vainiusa.

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Sejmu Republiki Litewskiej. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
• Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).